LEYLA

Bölüm 29

"Sen...sen burada mı oturuyorsun?" Ali Leyla'nın şaşkınlığına güzel bir gülücük bahşetmişti. Leyla Ali'nin nereden geldiğini merak ediyordu, üzerinde beyaz bir gömlek, altında kumaş pantolon vardı. 

"Evet, araba ile mi bekleyeceksin mesajına çok gülmüştüm. Kafamı çevirsem orada olacaksın artık."

"Leyla? Ne yapıyorsun üşüyeceksin." İçerden gelen kişi Denizdi. Sorgular bir biçimde kaşlarını kaldırıp Ali'ye bakmıştı. Leyla ile konuşması rahatsız etmişe benziyordu. Deniz karşısındaki kişiyi pek de tekin biri olduğunu düşünmemişti. Deniz ona dönüp soru sordu.

"Siz?"

"Ben? Sizin yan komşunuzum, ilk olarak Leyla'yı görmüş bulundum. Ben Ali...ya sen?"

"Ben Deniz. Leyla ile nereden tanışıyorsunuz?" Leyla ve Ali birbirine bakmıştı. Leyla atladı daha sonra.

"Annemin düğününde gördüm, tanıştık. Yan komşumuzmuş, öyle tesadüf konuştuk." Ali Lara'yı gelirken gördükten sonra huzursuz bir şekilde konuştu.

"Ben gideyim. Memnun oldum." Ali arkasına bakmadan kendi konutunun olduğu kısma geçti. Lara onların yanına geldikten sonra yüzlerindeki garip ifadeyi anlayamadan konuşmuştu.

"Hadi sofra hazır." Beraber içeri geçmişlerdi. Mutfağın bir köşesinde yemek masası vardı. Oraya geçtiler. Mevhibe Hanım çorbaları koymaya başlamışken Deniz Lara'ya soru sordu.

"Şu yan komşunuz...nasıl biriler?" Lara çorbayı önüne koyarken cevaplamıştı.

"Hangisi?...Davut amcalar mı?"

"Davut bilmem ben Ali diye birisi var mı orada?" 

Lara elindeki kaşığı çorbaya daldırdığında bir iki saniye duraklamıştı. Huzursuz olduğu belliydi. Geçmişte olan geçmişte kalırdı. O aile ile muhatap olmak istemiyordu. Konuyu hemen kapatmak isteyip konuştu.

"Ali-Ali diğer evde. Diğer komşumuz. Onlar hakkında sana ne diyebilirim, komşumuz işte." Deniz Lara'nın yüz ifadesinden işkillenmişti. Sonra bir soru ile devam etti.

"Ne oldu yaa? Nasıl biriler dedim, sevmiyor musun onları?"

"İletişimimiz yok, sevmemek değil. Daha sorguya çekecek misin Deniz? Yemeğin soğudu." 

Ciddi bir ifade ile söylemişti Lara. Leyla da çok merak ediyordu Lara'nın neden her onlar geçtiğinde değiştiğini. Rahatsız olduğunu düşünmüştü ancak daha sonra ayrı olarak Lara'ya bu konuyu soracaktı. Deniz'e söylemediyse de ona söylemeliydi. Sessiz sessiz yemeklerini yediler. Yemekleri bittikten sonra Leyla Lara'nın boş anını kollamak istedi. Onlar hakkında bir şeyler biliyordu ve saklıyordu. Beraber salona geçtiler. Lara ortamı eğlenceli bir hale getirmek ister gibi konuştu.

"Birbirimiz hiç de iyi tanımıyoruz. Bu evde yabancılığı sevmem ben. Tanıyalım daha yakından bence birbirimizi. Ne dersiniz?"

"Olur. Bana uyar." Deniz cevabını verdikten sonra Lara heyecanlı bir şekilde düşündü. Soracağı soruyu aklında tartıyordu.

"Deniz, çok basit bir sorudan başlayacağım. Kaç yaşındasın ve şu an ne yapıyorsun?" Deniz gülümsemişti. Leyla o esnada gelen Türk kahvesini kendi önüne almıştı. Mevhibe Hanım da evdekilere alışmaya çalışıyordu. Lara'nın annesini çok severdi. Arkadaş gibiydiler. Şimdi de Zehra Hanım'a alışmalıydı ancak eskileri unutamadığından pek de ılımlı yaklaşmamıştı gelenlere. Görevini yapıp çekildi, normalde konuşkan şen bir kadındı. Deniz kahvesini aldıktan sonra konuştu.

"Ben yirmi bir yaşındayım. Okumadım, bir yerde çalışıyorum." Ardından hemen cevabına başka soru sormuştu.

"Yaa çok iyi nerede çalışıyorsun? Yakın mı buraya?"