LEYLA

Bölüm 10

Merhaba okurlarım :) bölüme başlamadan söyleyim. Bana motivasyon olması için bölüme oy verirseniz çok mutlu olurum. Teşekkürlerr.

-----------------------------------------------------

Leyla gördüğü mesaj karşısında afallamıştı. Şimdi de birisi mesaj ile ona ulaşmıştı. Notları bırakan kişi ile aynı olabilir miydi? Kendi kendine aynı olacağı kanaatine vardı. Notlardaki gibi büyük büyük yazmıştı. Ayrıca 'benim kızım' da neyin nesiydi. Kim oluyordu da böyle yazılar yazabiliyordu. Mesaja yanıt verme kısmı vardı. Artık bu gizemli kişiye cevap verme zamanı gelmişti. Oda içinde bir ileri bir geri giderek ne yazacağı hakkında düşündü. Aklına bir yazı geldi.

[Leyla]-Kimsin? Hayatıma bu kadar karışman hoşuma gitmiyor? Karşıma çık konuşalım.

Leyla mesajı gönderdikten sonra duşa girmek için eşyalarını çıkarmaya koyuldu. Giyeceklerini çıkardıktan sonra duşa girdi. Ilık su vücuduna iyi geliyordu. Bir süre suyun altında kaldıktan sonra güzelce temizlendi. Tekrar odasına döndüğünde telefonuna mesaj geldiğini duydu. Hızlıca eğilip telefonu aldı ve okudu.

[Bilinmeyen Numara]-KİM OLDUĞUM ŞU AN ÖNEMLİ DEĞİL. SENİ TAKİP ETMEYİ SEVEN BİRİSİ DİYELİM. DENİZ'E BENDEN BAHSETMEMENİ İSTİYORUM. NE YAPTIĞINIZI GÖRDÜM, ŞİKAYET EDİLMEK İSTEMEZSİNİZ DEĞİL Mİ? 

[Leyla]- Yahu senden korkmuyorum. Beni takip etmendeki amaç ne? 

[Bilinmeyen Numara]- KENDİMDE SENİ GÖRÜYORUM. YETERLİ DEĞİL Mİ? TEKRARDAN GÖRÜŞMEK ÜZERE.  -A.

[LEYLA]-Hayır dur! Bana cevap ver, o gece o eve neden gitmemi istedin?

Leyla evde depar atmaya başlamıştı. Dudaklarını sabırsızlıktan yemeye başladı. Hiçbir cevap gelmemişti. Hızlı bir şekilde kıyafetlerini pijamalarını giymeye başladı. Her an mesaj gelecekmiş gibi gözü telefondaydı. İçinde tutamayarak haykırdı. "Hadi be! Yaz da kurtulayım." Anında kapı açılınca bütün dikkatini kapıya yöneltti. Endişeli olduğunu karşısındaki Deniz'e belli etmek istemiyordu. 

"Deniz Geyik kapıya tıklatmak diye bir şey var değil mi?" Deniz şaka mı yapıyorsun dercesine içeri girdi.

"Leyla Kuş , noluyoruz? Evine kalmaya geldik, bu da kuralın bir parçası mı(!)" Deniz cümlesinin ardından genişçe sırıttı. Leyla'yı bazen sinirlendirmek hoşuna gidiyordu. Yüz ifadesi değişmiş savunma pozisyonuna geçmişti.

"Aaaa...hiç duymamış olayım. Duştan çıktım ya hani, giyiniyordum." Leyla da yüzüne bir gülümseme koymuştu. Deniz devam etti.

"Bak istiyorsan yarından itibaren dip köşe temizlik yaparım, odana kahvaltını getiririm. Ha sana 'Hanımefendi' mi diye hitap edeyim yoksa 'Küçük Hanımlar' diye mi?" Deniz'in çok eğlendiği yüzünden belli oluyordu. Kahkaha atmaya başladı. Leyla yüzündeki kızmaya çalışan ama beceremeyen bakışı sildikten sonra o da kahkaha atarak devam etti.

"Yok bana 'Efendimiz' diye hitap etmeni istiyorum. Asil bir soydan geliyoruz. Yerimiz bilinmeli."

İkisi kahkahalar içindeyken odanın kapısında Zehra Hanım belirdi. İkisinin yüzüne de ciddi ciddi bakıp Leyla'ya yöneldi.

"İlaçlarını iç, yarın geride bıraktığın planlarımız hakkında konuşalım. Şimdi geç oldu." Ardından Deniz'e dönüp "Sen de yarından itibaren iş aramaya koyulursun, yardımcı olabilirim." 

Deniz yüzündeki güler ifadeyi söndürüp konuştu. "Gerek yok, ben kendim bulabilirim. Teşekkürler." Deniz Zehra Hanım'ın ona olan davranışlarından hoşlanmasa da arasını iyi tutması lazımdı. Leyla için önemli biriydi. Zehra Hanım sen bilirsin edasında kafasını salladı.