LEYLA

Bölüm 17

Heppinize iyi okumalar :)

Yorumlarınızı bekliyorumm

----------------------------------------------------------------------

Sınav haftaları sonunda bitmişti. İki haftalık bu süreçte Leyla oldukça yorulmuştu. Olaysız sakin bir zaman dilimi olmuştu. Deniz ile o günden sonra eve döndüklerinde evde gerginlik hakimdi. Deniz Leyla'ya ona sormadan annesine dediği için bir iki gün mesafe koysa da Leyla 'Arkandan yaptığım ilk şeydi ve sonucunu düşünemedim. Sen benim tek dostumsun, seni kaybetmek istemiyorum' diyerek Deniz'in gönlünü almıştı. Semiha'nın şehirden gittiği belliydi. Gitmeden önce Deniz'i arayıp bir ton laf ettikten sonra 'Huzur bulacağını sandığın şehirde pisliğinde boğul! Gidiyorum Allah'ın cezası' demişti. Deniz'in öfkesini yine Leyla sakinleştirmişti.

Bütün ev ahali için yoğun geçmişti o haftalar. Leyla okuldan gelir gelmez derse oturur, Deniz geç saatlere kadar çalışır. Zehra Hanım kısmen onlara göre iyiydi. Kendine vakit ayırabiliyordu. Yeni başlamak istediği bir roman tasarlıyordu kafasında. Akşamları Leyla ve Deniz genelde odasında olduğunda Zehra Hanım salonda bilgisayarı ile taslaklar oluşturuyordu. Bir ara Deniz gelip ev kirası hakkında onunla konuşmuştu. Yükümlü gibi hissettiğinden Zehra Hanım ile fatura ve kira konusunda anlaşmak istedi. Zehra Hanım'ın tek cevabı olmuştu: 'Leyla'ya zarar vermediğin sürece ve kendi başındaki belaları bu eve getirmediğin sürece rahatına bakabilirsin' demişti. Deniz bu konuda kendini kötü hissetmişti. Sorunsuz olursa istediği gibi kalabilmesi şartı kadar aşağılayıcı hissetmemişti. Leyla için dayanıyordu. Leyla'nın bir bağı buradaydı. Okulunu kazanana kadar sorun çıkarmaması gerekti.

Leyla Zehra Hanım'da bir gariplik seziyordu. Kafası derslerde olduğu için pek çözemese de bir canlılık geldiğini hissetti. Leyla annesinin bu şehri çok sevdiğini biliyordu. Onun keyfi yerindeydi. Gayet güzel bir çevresi ve çalışma ortamı vardı. Annesi adına sevindi. Bu canlılık ve keyifli halini şehre yordu.

Leyla ve okulu arasında en sessiz dönem buydu. Okula gittiğinde Barış ve çevresini görünce göz devirir yerine otururdu. Onlar da aynı şekilde sessiz kaldılar. Fırtına öncesi sessizlik mi yoksa sınav sessizliği mi daha belli değildi. Aleyna arada yanına gelip 'kantine gittiğini bir şey ister misin?' gibi sorular sorardı. Leyla'nın tepkisi belliydi. Soğuk bir şekilde karşılık verir ve önüne dönerdi. Aleyna'nın yıldığı yoktu ancak. Yanında olduğunu belli eder gibi onunla konuşmaya çalışırdı. Leyla bu yüzden içinden çok sabır getirdiği olmuştu. Boş bulduğu vakitlerde piyanonun olduğu salona çıkıp kendince parçalar çalardı. Okul çıkışı direkt yeni aldığı bisikleti ile eve geçer atıştırdıktan sonra dersin başına geçerdi. 

Bu süreçte ilaçlarını almayı bırakalı uzun bir zaman olmuştu. Annesi bazen içerken yanında olduğu için zorla yuttuğu anlar olmuştu. Deniz bu konuda daha iradeliydi. Aksatmadan içerdi ancak Leyla inancını yitirmişti bir kere. Kendi kendini idare edebiliyordu. Bıraktığından beri aşırıya kaçtığı bir durum yoktu. Belki de Deniz'in varlığı ile saçmalamıyordu. Eskisi gibi nereye gittiğini bilmeden koşmaları yoktu, ya da kendine ve insanlara zarar verme içgüdüsü bütün insanlığa değil sadece Barışaydı. O da ona yaptığını unutmadığı içindi. Hâlâ eline başka bir koz geçmemişti. Onu da bulacağına emindi Leyla.

Sınavlarına hem Cüneyt hem de özel hocası çok yardımcı olmuştu. Cüneyt ruhsal açıdan onu rahatlatıyordu. Kendinin farkında olmasına sebep oluyordu. Danışan etiği gereğince terapist ile samimi ilişki kurmak yasaktı ancak Leyla bir kere ona Cüneyt dedikten sonra Cüneyt Bey ses etmemişti. Artık sadece adı ile konuşmasına başlıyordu Leyla. Özel hocası da anlamadığı bütün soruları içtenlikle cevaplıyordu. Adım adım anlatıyordu her soruyu. Leyla geliştiğini fark etti. Bu kadar yoğun çalışmayla gerçekten hak ettiğini düşünüyordu.