Bir kişide farklı evrenlerin olduğu dünya...
Leyla farklı bir kişiliğe sahipti. Tanıyan kimse ilk konuşmasında onu çözemezdi, çözemedi. Kendi tabiri ile 'psikolojik olarak bozuk gelmişti bu dünyaya'. İki ayrı Leyla vardı içinde. Hangisi hakim olacak...
Medya Leyla karakteri, çok ciddi bir kızımız var azıcık gülsün :)
İyi okumalar.
-------------------------------------------
--Leyla'nın gözünden--
Karanlık yolda ilerliyorduk. Sinirlendiği yüzünden belli oluyordu. Konuşmadan birkaç dakika sonra seyir tepesine ulaşmıştık. Arabayı hızlı bir şekilde park ettikten sonra arabadan inip önümüzdeki banka oturdu. Ben de yanına oturdum. Konuşacağı yoktu, sadece manzaraya bakmaya başladı. Ona insanların nasıl baktığını düşündükçe kendimden bir parça buluyordum. Yine ne yaşanmıştı o evde kim bilir. Ben tamamı ile onun hayatını bilmiyordum. En sevdiği, en nefret ettiği şeyleri bilmiyordum. Biz bir şekilde karşılaşmıştık ancak o beni tanırken ben es geçmiştim. Güvenemezdim de ona...henüz herhangi bir şeyi ile güven vermiyordu. Öyle ikilemdeydim, nasıl bir gidişatımız olacak ben de bilmiyordum. Doğruluğu konusunda emin olduğum bir şey vardı, o da bana verdiği değerdi. Sıkıntısının ne olduğunu merak edip sessizliği bozdum.
"Neler oluyor...sorun ne?" Çok ciddi bir ifade ile bakmıştı. (Medya karakter ve yüz ifadesi)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Sana şimdi söyleyemem ama bazı durumlar var. Bir anlaşma yaptım...kendi sebeplerim ve senin için. Bu anlaşma günden güne beni boğuyor." Şaşırır bir ifade ile sordum.
"Ben ne alaka?"
"Seni buraya getirme işleri öyle kolay olmadı. İşin ucunda para olması gerekliydi. Bazı insanları ikna etmem gerekliydi. Bazı insanların ağzını kapalı tutması gerekliydi."
"Babanı hiç sevmiyorsun anlaşılan..." Birden sormak istediğim soru ağzımdan kaçmıştı. O da afallar bir şekilde konuştu.
"Babam ile ilişkimi nereden bilebilirsin ki?" Savunmak istercesine konuştum.
"O zaman anlat...senden duymak istiyorum." Bana tamamiyle dönmüştü. Kendini anlatmak ister gibi zorluyordu. Kendini rahat hissetmesi için devam ettim.
"Ben seni yargılamak için burada değilim, seni senden duymak istiyorum." Ardından hemen soru sormuştu.
"Dizine yatabilir miyim?" Ani istekleri şaşırtmıyor değildi. Benden bir cevap bekliyordu. Onaylar biçimde kafamı salladım. Üstünü hâlâ değiştirmemişti, sabahki beyaz gömleği vardı üstünde sadece. Banka uzanıp kafasını dizlerime koyduktan sonra manzaraya çevirdi kafasını. Bir elim sadece omuz kısmındaydı. Diğer elim ile banktan destek alıyordum. Sonra konuşmaya başladı.
"Küçüktüm ne olduğunu hatırlamıyorum...evimize bir kadın gelmişti. O kadın ile güzel anım asla olmadı....Birsu ve Cenk'e sarılmak istedim. Onlar benim kardeşlerimdi. Eskiden yaptıklarını affettim...çocuktular, ne dediklerini bilmiyorlardı. Şimdi ise ilişkimiz daha güzel ikisi ile, ya da ben öyle sanıyorum. Babama gelirsek pek iyi değil aramız geçmiş münasebetlerinden dolayı. Şimdi ise asla dönmem dediğim yere tekrardan döndüm....büyük konuşmamak gerekmiş."
