Golden Scenery of Tomorrow (University Series #5)

EPILOGUE

Golden Scenery of Tomorrow album is OUT now!

Ikaw Ang Musika by Gwy Saludes and Marc Alfaro is attached above. 

**

"Saan ka na niyan, Arkin? Magpapahinga ka na ba?"

Umiling ako sa manager ko at sinabing may bibisitahin pa ako bago ako umuwi. Katatapos lang ng shoot at wala pa akong tulog simula kahapon pero nagkaroon pa ako ng lakas para bumili ng pagkain bago ako nag-drive ulit. 

"Kuya Arkin! Yes! Thanks for the food!" tuwang-tuwa si Aidan pagkarating ko sa bahay nila. 

"Hindi pa naman kayo nagdi-dinner, 'di ba? Kumain na kayo. Nagdala ako ng pagkain." Tinawag ko na rin si Mira at Ysha sa taas. Si Papa ay nasa kusina na at naghahain ng plato para sa akin. "Ako na, Pa." 

Simula noong umalis si Via, palagi na akong bumibisita rito para kumustahin ang pamilya niya. Keeping them safe and healthy became one of my priorities. I wanted to take care of them just like how Via did. Alam kong nalulungkot sila dahil nawalan sila ng Ate kaya sinusubukan kong pagtakpan ang butas na iniwan niya sa pamilya niya.

She already left me... but I still wanted to fulfill my promise. I can't be by her side anymore so I'll just stay with her family, the closest to her heart. 

"Kuya Arkin, kanina pa nagmamaktol 'tong si Aidan. Turuan mo na 'to ng gitara," sabi naman ni Mira. "Wala kasi si Ate, eh." 

"Busy si Kuya Arkin, Aidan! Huwag ka nang dumagdag!" sabi naman ni Ysha.

"Oo nga, anak... Magpaturo ka na lang sa mga kaklase mo." Si Papa talaga! Lahat sila ay masyadong nag-aalala sa kalusugan ko. 

"Okay lang ako! Marami akong oras!" Kahit wala. "Tuturuan kita, Aidan. Nasaan ba ang gitara mo?" 

Nagulat ako nang umakyat siya at pagbalik niya, dala-dala na niya ang gitara ni Via. Hindi ko alam na iniwan niya pala 'yon. Hinawakan ko ang gitara at sinabing hihiramin ko muna 'yon. May iba akong ipapahiram kay Aidan. 

"Mira, ako na ang maghuhugas," sabi ko nang makitang nagliligpit na siya ng pinagkainan. 

"Ako na, Kuya," sabi niya sa akin. "Matulog ka muna sa kwarto ni Ate. Mukhang pagod na pagod ka. Hindi safe mag-drive pauwi kapag ganiyan."

Napangiti ako sa kaniya bago ako tumango at umakyat sa kwarto ni Via. Wala pa ring pinagbago pagkapasok ko. Her smell was all over the room, which just made me miss her more. Napabuntong-hininga ako nang umupo ako sa kama. I could still see her doing her plates on her desk. Napakarami kong memorya kasama siya sa kwartong 'to. 

Napayuko ako nang mahulog ang phone ko sa sahig. Nasipa ko pa sa kama kaya tumayo ako at lumuhod sa baba sabay tingin sa ilalim para hanapin ang phone ko. Napakunot ang noo ko nang may makapa akong canvas. Hinatak ko rin 'yon at ang phone ko para makita kung ano ang naka-paint.