Childhood Series 1: Hate to Remember You (Completed)

Chapter 24

“Hoy! Rentot! Ang bantot mo na. Maligo ka na nga!” Napataas ang kilay niya sa walanghiyang nagsabi no’n sa kanya. Her mortal enemy, none other than Kiel Matius Salvador. Ito ang nag-iisang lalaki na kayang pantayan ang katarayan ko. Madalas nga ako pa ang napipikon sa mga pang-aasar niya sa akin.

“Excuse me, Matyas! Naligo na ako no. At kahit ilang araw akong hindi maligo, I’m still fresh! Unlike you, kahit maligo ka pa ng ilang beses ang baho pa rin ng paa mo!” bwelta niya na sinabayan pa ng tawa ngunit napahinto siya ng makitang nakatitig lang sa kanya si Matyas. Hindi niya tuloy maiwasang mailang sa paraan ng pagtitig nito. Parang... nakakapanghina.

“H-hoy! W-wag mo nga akong titigan!” ilang na sabi niya ngunit nanatiling nakatitig sa kanya ang binatilyo. Tila pinag-aaralan ang mukha niya.

“You’re beautiful.” Di ko alam kong bakit namula ako sa sinabi niya. Alam ko namang maganda ako dahil marami ng nagsasabi sakin, pero ewan ko ba, nong siya ang nagsabi parang iba ang dating. Pinalo na lang niya ito upang ibsan ang kakaibang pakiramdam niya.

“Dyan ka na nga!” Sabay talikod niya. Ramdam niya ng bilis ng kanyang puso at tila may kung anong insektong naghahabulan sa tiyan niya.

What the heck is this?!

Am I starting to feel something for that  jerk?

shocks! no way!

***
"“’Ma, please, payagan mo na ako. I’m already 22 years old and I need to do this on my own. Ayokong maging successful dahil lang sa pamilya natin. I want to create my own victory. Kaya please, payagan niyo na po ako.” Pagmamakaawa niya sa ina. She’s already old enough to stand on her own yet they still treat her as a baby. Paano siya matututo kung bini-baby siya ng pamilya niya?

For the pass four years, things changes the way it used to be. Noong nagcollege si kuya ay madalang na lang siyang umuwi dito kaya kami ang nagpupunta doon sa bahay ni lolo. When I reached college, doon ko naramdaman ang kagustuhang kumawala. Ang patunayang kaya kong maging successful ng mag-isa. Maybe because that's what they did and somehow, it influences me.

“Bakit ba kayong mga kabataan ngayon ang hilig niyong bumukod agad? Si Matyas umalis din dati at doon nag-aral sa ibang bansa. Yong kuya mo nasa ibang bansa din. Tapos ikaw naman ngayon gusto mo na ding bumukod. Iiwan niyo na ako… Ganun na lang ba kadaling iwan ang nanay niyo para sa inyo.” Napabuntong-hininga siya at niyakap ang ina. I know she doesn’t want us to separate dahil kami-kami na lang ang magkasama. Kahit nga si kuya ayaw niyang payagan nong una but he fight for what he wants. Two years na din ng umalis ito at piniling itake over ang kumpanya ni lolo sa ibang bansa. I know maiintindihan din ako ni mama.

“I love you, ma. Hindi ko naman po kayo tatalikuran. I will still call you if I have a time. Hayaan niyo na ako, please.” She sighed then hugged me tight.