Childhood Series 1: Hate to Remember You (Completed)

Chapter 8

I really don't know how to react with what he just said. A part of me wanted to scream with happiness, kasi sino ba namang hindi? He is my crush back then kahit nga noong mga panahong inis na inis pa ako sa kanya dahil lagi niya akong inaasar ay gusto ko pa rin siya. Ewan ko nga kung bakit siya pa ang nagustuhan ko, maybe because he treated me good despite all the teasing moments ay naging mabuti siya sa akin. Lagi syang nandyan kpag nagkaproblema ako, daig pa nga niya si Marco at Lila sa pagiging best friend ko dahil lagi siyang nakabuntot sakin noon at sumusulpot na lang sa harap ko bigla.

His confession really cause a havoc in my system at gusto Kong kutusan Ang sarili ko dahil Hindi ko binuksan Ang regalo niya. But I am glad that I did not open it dahil kapag nalaman ko ang totoong nararamdaman niya para sa akin ng mga panahong iyon ay mas masasaktan ako. I will be hurt so much knowing he just cut our connection despite loving me. Buti na Lang ay ngayon ko Lang nalaman na Mahal niya ako.

"Ren? its okay if hindi ka pa handa. You don't have to answer me right now. Think about it, I will wait for your answer." he smiled genuinely.

I smiled. Why waste time kung gusto ko naman siya? I mean, bakit ko pa pag-iisipan eh alam ko naman na sa sarili ko ang magiging sagot. Kahit pa pag-isipan ko iyan ngayon o sa susunod na araw ay oo at oo pa rin ang isasagot ko sa kanya. And love is all about taking risks, mahal ko siya at kung masaktan man ako ay parte iyon ng consequences dahil nagmahal ako. Maybe its time to level up what wee have.

Some people might say that never turn your friendhip into a relationship dahil kapag nasira ay mairap na iyong ibalik, and I have to disagree with that kasi in the first place, kung alam niyo naman pareho ang nararamdaman niyo, why not crossed the line? hindi ba mas masaya kapag sinubukan mo kaysa iyong nag-stick ka lang sa kung anong meron kayo and take your time wondering what if sinubukan niyo? at least if you tried and failed, no more what ifs. Yes thre is regret but at least nalaman niyo kung ano ang kahihinanatnan. Life is taking risk anyway, you won't learn if you don't get out of your comfort zone.

"Hey, are you okay?"

I blinked and smiled. "Yeah, and about what you said--" he cut me off.

"Its okay. Hindi naman ako nagmama--"

"Okay."

Nanlaki ang mta niya sa sinabi ko. "H-Huh? okay? you mean pumapayag ka na na ligawan kita?"

I grinned. "On nga! alam ko namang patay na patay ka sa akin eh. Baka umiyak ka kapag tinagagihan kita." natatawang sabi ko na ikinsimangot niya.

"Sus! If I know ikaw yong patay na patay sa akin. KIta mo nga, di mo na pinag-isipan pumayag ka agad." sagot nitona ikinataas ng kilay ko.

"Oh? so gusto mo bawiin ko yong sinabi ko? pwede naman--"

"No! ito naman di mabiro. Pumayag ka na eh so wala ng bawian. I will court you starting tommorow. Pakikiligin kita hanggang buto." natatawang sabi nito kaya naman nahampas ko.

"Loko!"

Buong gabi akong hindi makatulog dahil sa napag-usapan namin ni Matyas. Para akong tanga na nakangiti at nakatitig lang sa puting kisame. From then to now, I always believe in perfect timing and I guess this is our time. This is our time to finally let ourselves feel the magic of the word they called love. And I do hope that it will last. Sana nga kami talaga ang nakatadhana sa isa't-isa.

Paggising ko kinabukasan ay text ni Matyas Ang bumungad sa akin, telling me that he already went to work dahil may emergency daw sa isang site. I kinda feel disappointed but shrugged it off since he also said that he will pick me up later at work.

Pagdating ko sa boutique ko at agad akong nag-ayos ng mga gamit. I plan to start weaving my designs while waiting for the applicants to arrive since may mga nadisenyo naman na ako. It's already pass ten ng dumating yong tatlong applikante na agad ko ding in-interview. They are all good but I just accepted the two, Sarah and Lean, since I don't have that much budget to accommodate more employees. I orient them on their job description and told them to start tomorrow.

Nang makita kong quarter to six na at nagpasya na akong ayusin ang mga gamit ko at isara ang dapat isara. Paglabas ko ng pinto at sakto namang papasok sana si Matyas. Nginitian Niya ako at siga na rin Ang naglock ng pinto.

"Dinner muna Tayo. I reserve a place for us." Aniga ng makapasok na kami sa sasakyan niya..

"Okay, pero ako ang magbabayad ha? lagi mo na lang akong nililibte eh." napasimangot siya sa sinabi ko.

"No."

"Then let's just go home." giit ko. I don't want to feel like a charity case.

Napailing siya sa sinabi ko. "Ren naman, let me pamper you okay? please hayaan mong gampanan ko ang pagiging manliligaw mo. It's my first day courting you, so let me do my ways okay?"

I sighed. "Bahala ka na nga. Pag ikaw naubusan ng pera bahala ka Wala along ipapautang sayo." Sabi ko though I also know na malabong mangyari Yun dahil bukod sa Isa na sigang most paid engineer ay patuloy ding lumalago ang business nila na iniwan sa kanila ng papa Niya.

"Don't worry. Kahit anakan pa kita ng isang dosena Hindi tayo mamumulubi." he said then chuckled. Ewan ko ba ang simple Lang naman ng sinabi niga pero di ko maiwasang mamula at ma-touched. I mean, who wouldn't right? it's like parang ako na talaga Ang nakikita niyang makakasama niya sa buhay. He so sure that we will end up together in the future. I smiled. I do hope too, because I can't see myself loving other man the way I love him. I can see my future only with him, nothing else.

The place is so beautiful and romantic. Mukhang pinaghandaan niya talaga Ito dahil kami Lang ang tao at mga empleyado na naghahanda para sa amim. Our table is located at the upper part at since open area siya ay ramdam na ramdam namin ang lamig ng simoy ng hangin. This is so relaxing, isabay pa ang pagtugtog ng napakamalumanay na musika and with the man I love, this moment is so perfectly romantic. Kung pwede Lang patigilin ang oras ay handa along gawin just to take this opportunity to be with him ng mas matagal pa.

"Did you like it?" he asked then gave me a bouquet of sunflower, my favorite.

I smiled. "I love it. Sanay na sanay ka sigurong iplease ang mga girlfriend mo no?" asar ko pero nangunot Lang ang noo niya.

"What are you saying? I never had a girlfriend before."

Nanlaki ang Mata ko sa sinabi niya. "We? Impossible. Your a man. I mean, you have--"

"Needs?" pagpuputol niya sa sinabi ko then laughed. "I can always do myself without needing a woman's help. Kung Hindi lang din naman ikaw ay hindi na lang. I mean, I don't want to do do it just for pleasure but with love and I intended to do it only with the person I love. You."

Ramdam ko ang pagpula ng pisngi ko dahil sa mga sinabi niya. Parang ang hirap paniwalaan but the way he said it, ramdam ko ang sinseridad. "So, Uhm, y-you're still a.. virgin?" utal na tanong ko na along nagpatawa sa kanya.

"Seriously? are we going to talk about it on our first date? but to answer your question, yes, I am a virgin."

I smiled a bit. "That's good. It's so rare nowadays to have the same mindset as you." kiming sabi ko then I mask my face with seriousness. "Paano Kung... pa'no Kung di na ako virgin? will you still accept me? will you still love me?" kitang-kita ko Kung paano nagbago Ang ekspresyon niya. From playful to serious.

"Do you really think I will care for that piece of hymen? virgin or not I will still love you. Hindi importante Kung Sino ang nauna sayo Kung meron man, the more important is, I will be the last and you will be mine for the rest of my life." sagot niya. Hindi ko Alam pero feeling ko maiiyak ako sa mga oras na ito. Why do I feel like he is too much for me?

He hold my hand then give my a genuine smile. "I love you for who you are. Never doubt that. Ikaw lang Ang mamahalin ko hanggat nabubuhay ako sa mundong ito."

Natapos ang dinner date namin na masaya. After that serious talk, we begun to talk about random things to erase the heavy atmosphere. So far, Okay naman ang kinalabasan. We ended up laughing together Lalo na ako dahil Kung ano-anong kalokohan ang pinagsasasabi niya.

"So, Goodnight? I hope you had fun." aniya at kiming napakamot sa batok nito.

Natawa ako. "Oo Naman! Ang lakas mo Kaya magpatawa. Bat di ka kaya mag-apply na clown? sigurado sisikat ka." biro ko.

"Grabe ka sa akin. Ikaw na ang nambubully ngayon ha. but anyway, I don't care if I look crazy to you, at least I made you happy." he smiled then hold my hand,

"Handa akong gawin lahat mapasaya ka lang. My number one priority is to make you happy while you are with me."