Childhood Series 1: Hate to Remember You (Completed)

Chapter 9

Time flies so fast when you are happy and that is what I felt from the beginning of my stay  here. I felt like I have a freedom to go further though hindi naman ako nasasakal noong mga panahong kasama ko sila mama, but I cant deny the fact that I limit myself. And now that I am here, I feel like a bird who could go further without worrying of anything else other than flying for what it wants.

Three weeks na rin ang lumipas mula ng pormal akong ligawan ni Matyas, and so far he didn't failed to make my heart warm with his ways and sweet gestures. Ewan ko ba kung anong gayuma ang pinakain niya sa akin kasi evrytime I see him, my heart automatically beats faster than its normal pace. Parang kilalang-kilala na nito ang amo niya. Natatawa na nga lang ako minsan at napapatanong sa sarili, 'Am I that too in love with him?' haha, maybe yes. He made me fall in love with him deeper than what i feel for him before.

Napalingon ako sa cellphone ko ng tumunog ito. I immediate smile knowing who is calling me this time. Matyas.

"Hey, lunch at twelve? I will pick  you up." bungad niya, gaya ng nakasanayan ay lagi niya akong pinupuntahan dito para ayaing maglunch at dinner.

"Sure! I'll wait for you, patapos na rin naman ako." ilang sandali pa kaming nag-usap bago niya  pinatay ang tawag dahil may presentation daw siya.

napalingon ako sa pinto ng may kumatok, bumungad doon si Sara, my secretary.

"Ma'am nandito po si Mrs. Lazo, she want to talk to you personally daw po regarding their wedding gowns." agad naman akong tumango at sinabing susunod na. thats what i like about Sara, bukod sa talagang masipag ay kapwa Pilipino ko pa so hindi ako masyadong nahirapang mag-adjust sa kanila.

Sa pagdaan ng mga linggo ay unti-unti ng nakikilala ang mga gawa ko. Maraming mga sikat na artista dito sa Paris na shop ko nagpapagawa ng mga isusuot nila sa mga gala. And my shop also provide wedding gowns, and I must say na doon talaga ako talga nakilala.

"Mrs. Lazo," nakangitinng bungad ko sa ginang na nakaupo sa couch, "My secretary told me that you wanted to talk to me, do you want to change something?"

She smiled. "No, its already perfect, actually I just came here  to give you the invitation to my wedding and I hope you can make it. My daughter loves your design and she wanted t meet you."

Napanggiti naman ako sa sinabi niya. Mrs, lazo will have her another wedding in the celebration of their golden anniversary as a married couple. Sa totoo lang hindi ko maiwasang mapangiti sa tuwing nagkukwento siya tungkol sa pinagdaanan  nilang mag-asawa and I somehow admire how strong they are, staying in married and full of love for the pass 50 years of their lives. Its just so amazing na may nagpapatunay pa pala na true love lasts forever and I hope to find that one too. At sana kay Matyas iyon.

Ilang sandali pa kaming nagkuwentuhan hanggang sa sunduin na siya ng  kanyang asawa. Their wedding will be held on saturday and that's two days from now.

"May gagawin ka ba sa sabado?" tanong ko kay Matyas habang kumakain kami ng lunch. Pagkaalis ni Mrs. Lazo ay siya namang dating niya kaya naman ay iniwan ko na ang trabaho at sinabihan ang mga empleyado na mananghalian na din.

Nginuya muna nito ang kinakain bago nagsalita. "Wala naman bakit? balak mo ba akong idate? game na game ako diyan!" Nakangising aniya.

kunway nanpasimangot ako sa sinabi niya pero gusto kung mapangiti, hay ewan ko ba, he makes me feel mixed of emotions at the same time.

Uminom ako ng ice  tea. "Yong isang kliyente ko kasi in-invite niya ako sa kasal nila ng asawa niya. Sa sabado yun gaganapin, ano sama ka?"

He chuckled. "Oo naman! alangan namang hayaan kitang mag-isa doon. Mamaya makahanap ka pa ng mas gwapo sa akin ipagpalit mo pa ako. buti ng sigurado!" biro nya.