---TAMAMLANDI---
Barış mahallede sessizce yaşayan bir çocuktu. Devran ise mahallenin ağır abisi.
Eşcinsel konulu bir hikayedir, bunu bilerek başlamınızı isterim.
Homofobikler ve aşağılayıcı yorum yapanlar engellenecektir.
+18 içerikler, smut ve şid...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sabah gözümü açmamla yanımda uyuyan Devran abiyi gördüğümde sakince gözlerimi kapatmış ve yerimde biraz daha yayılmıştım. Gece güzel uyuduğum içi- Devran abi? Yanımda?
Gözlerim anında yeniden açılırken kendimi geri çektiğimde yatakta oluşan sallantıdan kaynaklı Devran abi uyanmıştı. Yere oturmuş, kafasını da kanepeye yaslamışken gözleri anında beni bulurken kafasını kaldırarak beni süzmüştü.
"Barış? İyi misin?"
Yeni uyandığı için gözleri kısık, sesi ise boğukken sertçe yutkunarak kafamı sallamıştım.
"Sen niye burada uyudun ki?"
Benim sesimse cızırtılı çıkarken hemen genzimi temizlemiş ardından da elimi saçlarımın arasından geçirmiştim.
"Herkes bir yerde uyuyor zaten. Bana da sen düştün."
Kafasıyla arka tarafı göstermesiyle cidden diğerlerinin de kanepelerde uyuduğunu görürken kaşlarım çatılmıştı.
"Senin yatak odan yok mu? Neden burada yattın ki, yani yer rahatsızdır."
Kaşlarının giderek çatılmasıyla son sözüme eklemeler yaptığımda çatılı olan kaşları yavaşça çözülmüş ardından da omuz silkmişti.
"Herkes burada rahatsızca uyurken orada yatmak istemedim.
Ben bu ince düşünceli davranışı karşısında şaşkınca kafamı sallarken Ceyhun abi uyanarak etrafa bakınmış sonra da direkt olarak Altun'a çevirmişti gözlerini. Alp abiyle birlikte uyuyan Altun ise abisine sarılmış biçimde huzurla nefes alıp verirken Ceyhun abi kafasını koltuğun sırt dayama kısmına yaslayarak bir süre onları izlemişti.
Gözlerim ona takılı kalırken hareketlenen Devran abiyle ilgim ona döndüğünde yavaşçe yerden kalkarak pantolonunu düzeltmişti.
"Bahçeye mi çıkacaksın?"
Sorumla kafasını sallarken ben de hızla üzerimdeki ince örtüyü atarak ayaklandığımda bir eli hızla kolumu bulmuş ve kalkmama yardım etmişti.
"Ben de gelmek istiyorum, hava almak iyi gelecek."
Sanki ona açıklama yapmak zorundaymış gibi hissetmemle bu halime güldüğünde "Gel bakalım." Diyerek koluma girmişti.
Aslında yürüyebiliyordum. Hafif aksasam da bunun nedeni bacağımda oluştuğuna emin olduğum morlukken darbelerin hepsini suratıma aldığım için genel bir sorunum yoktu.
Yine de bir şey demeyerek Devran abiyle bahçeye çıktığımızda beni çardağa oturtarak hızla karşıma oturmuş ardından da çıkarttığı sigara paketini masanın üzerine bırakmıştı.
"İçmem rahatsız eder mi?"
Gözlerime bakarak sormasıyla kafamı iki yana salladığımda hızla paketten bir dal çıkartarak dudaklarının arasına koymuş ve gözlerini kısarak sigaranın ucunu ateşlemişti.
İstemsizce yaptığı bu hareket çekici gelirken karşımda olan adamın kim olduğunu hemen kendime hatırlatmıştım.
"Dün gece size bir sorun olmadı değil mi?"
Neyden bahsettiğimi hemen anlayarak kafasını iki yana salladığında hırsla derin bir nefes çekmişti içine.
"Döl kuruları yüzünüzü sikip atmış, az bile yaptık ama neyse."
Gözleri sinirle suratımda gezinirken kafamı yere eğdiğimde birkaç saniye beklemiş ardından yeniden kafamı kaldırmıştım.
"Aç karna sigara içmek zararlı."
Çok alakasız bir şekilde konuşmamla dudakları kıvrılırken son kez derin bir nefes çekerek izmariti söndürmüş sonra da köşeye yaptırdığı çöp kutusuna atmıştı.
"Bunu aç karna altı saat durabilen sen mi söylüyorsun?"
Hissettiğim yakalanma duygusuyla gözlerimi kaçırdığımda bu bilgiyi nasıl elde ettiğini sorgulamayacaktım. Mahallede olan her şeyden haberleri olduğu için artık çoğu şeye şaşırmıyordum.
"Hadi üşüyeceksin, içeriye girelim de bir şeyler hazırlarım ben."
Onu onaylamamla içeriye girdiğimizde adımlarım salon yerinde Devran abiyle birlikte mutfağı bulmuştu. Devran abi mutfağa girmemle bana dönerek kaşlarını sorarcasına kaldırdığında ellerimi göğsüne koyarak hafifçe geriye ittirmiş ve sağladığı boşluktan geçerek ocağa yönelmiştim.
"Ben iyiyim, sana yardım etmezsem de içim rahat etmez."
Sözlerim onu gülümsetirken "Peki bakalım." Diyerek dolaba yönelmiş ve menemen için malzemeleri çıkartmıştı.
Her ne kadar ellerinde teşbihle köşe başında dursalar da, etrafta ağır abi olarak takılsalar da gerçekten iyi insanlardı. Onlara zamanında keko dediğim ve bunu kötü anlamda kullanmaya yaklaştığım için kendime küfürler ederken artık düşüncelerim tamamen değişmişti.
Hatta sanırım artık çetenin bir üyesi bile olabilirdim. Çünkü herkesin yanımda bu kadar doğal ve içten olmasının başka bir anlamı olamazdı.
****
Aynen, evet. Ben de mahalle abisi kurgusundan eksik kalamazdım jdfskjfhsk. Umarım sevdiğiniz bir giriş olmuştur. Yorumlarınızı ve oylarınızı benimle paylaşmaktan çekinmeyin lütfen.
