---TAMAMLANDI---
Barış mahallede sessizce yaşayan bir çocuktu. Devran ise mahallenin ağır abisi.
Eşcinsel konulu bir hikayedir, bunu bilerek başlamınızı isterim.
Homofobikler ve aşağılayıcı yorum yapanlar engellenecektir.
+18 içerikler, smut ve şid...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sağa doğru dönmemle vücudum sert bir zemine değdiğinde gözlerimi aralayarak etrafa bakınmıştım.
Ne ara uyuduğumu bilmiyordum ama en son hatırladığım çetenin evden gitmesiydi. Etrafa bakınmamla yatak odasında olduğumu anlarken iç çekip kafamı yeniden yastığa koymuştum ki onu gördüm.
Yanımda, benden uzağa yatmış, sanki rahatsız etmek istemezcesine büzüşmüş bir şekilde yatağın köşesinde yatıyordu.
Dağ gibi adamın kıç kadar yere, minicik benim ise kocaman yere yatmamız beni güldürürken elimi omzuna doğru atıp yatağın orasına doğru çekiştirmiştim.
Bu hareketim Devran'ın uyanmasını sağlarken karşılaştığım yeşil harelerle olduğum gibi kalmıştım.
"Barış?"
Kaşları hafif çatılırken gözleri yüzümü incelemiş ardından yeniden gözlerime bakmıştı.
"Çok köşede duruyordun, seni ortaya çekmeye çalıştım."
Açık bir şekilde olanları söylememle yüzü gevşerken kendisini biraz ortaya itip pozisyonunu ayarlamıştı.
"Hadi uyu."
Yüzüm gevşese de hâlâ benim için fazlaca yer bırakmış olduğu için içim rahat etmezken onu bir kez daha dürtmüştüm.
Yeşillerin bir kez daha aralanmasıyla gülümsediğimde gözleri gülümsememde takılı kalmıştı.
"Rahat etmem böyle. Kendini kısıtlama, böyle devam edersen koltuğa giderim."
Son kısım aslında tamamen boşa atmaydı. Sonuçta yanımdaki adamdan hoşlandığım su götürmez bir gerçekti.
Devran'ın yüzü söylediklerimle saniyelik kasılırken derin bir nefes vererek kendisini tam yatağın ortasına koymuş ardından da 'oldu mu?' dercesine suratıma bakmıştı.
"Oldu."
Diyerek gülmemle suratındaki bakış değişirken bir anda daha da rahat bir pozisyona geçmişti.
"Aa, şansa bak. Yatağı ben kapladım, sana tek bir yer kaldı."
Demesi ve beni kolumdan tutup yanına çekmesiyle kendimi kolları arasında bulmuştum.
Başta gerginlikle kaskatı kesilen vücudum saniyeler içinde gevşerken kalp atışımın göğsümü dövdüğünü hissederek sertçe yutkunmuştum.
"Amacım seni rahatsız etmek değil, iyi misin?"
Benden biraz ayrılarak konuşan Devran ile kafamı hızla sallarken yavaşça kolumu göbeğinin üzerinden atmıştım. İlk defa o an kalbinin benimkiyle yarışırcasına attığını hissederken onun da benim gibi olması aşırı hoşuma gitmişti.
****
O günün üzerinden üç gün geçerken Devran mahallede yoktu. İşle ilgili bir anlaşma çıkmıştı ve kendisi iki günlüğüne Mersin'e gitmek zorunda kalmıştı.
