---TAMAMLANDI---
Barış mahallede sessizce yaşayan bir çocuktu. Devran ise mahallenin ağır abisi.
Eşcinsel konulu bir hikayedir, bunu bilerek başlamınızı isterim.
Homofobikler ve aşağılayıcı yorum yapanlar engellenecektir.
+18 içerikler, smut ve şid...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Günün ikinci bölümüdür. Lütfen önceki bölümü okuduğunuzdan emin olun.
Bir de minik yıldıza basarak bir sürü yorum yapar mısınız? 👉👈
🌊🌊🌊🌊🌊
Sabah ablamın bağırtılasıyla gözlerimi açtığımda yorgundum.
Neyse ki bu kafede iki ay çalışsam kendi payıma düşen parayı çıkartabiliyordum ama belki daha da uzun çalışırdım. Çünkü bu nedenle ailem çalışmama karşı çıkmamıştı ve ben de onlara destek olmak isteyen bir bireydim.
Hem dershane hem iş biraz yorsa da sorumluluklarımı kendi üzerime almam lazımdı bence.
"Kalksana ablacım daha işe gideceksin, önce güzel bir kahvaltını et."
Kapımı dan diye açan ablama ters ters bakıp yatağıma daha da gömüldüğümde suratıma su dökülmüştü.
Anında açtığım gözlerimle ablama şok içinde baktığımda "Kahvaltıya, şimdi." Diyerek odamdan çıkmıştı.
"Psikopat kadın!"
Ardından bağırsam da beni umursamayacağını bildiğim için elimle yüzümü silip direkt yataktan kalkmıştım.
Bugün yine sıcaklık bilmem kaç santigrat dereceyken buharlaşmamak için dualar edip üzerimdeki şortu düzeltip odamdan çıkmış ve banyoya giderek rutin işlerimi halletmiştim.
"Günaydın!"
Mutfağa girmemle ablama bakıp selam verdiğimde beni süzerek burun kıvırmış "Bir gün ben de böyle dolaşacağım evde, göreceksin." Diye de eklemişti.
"Dolaş ablam. İç çamaşırınla da dolaşabilirsin hatta."
Nasılsa evde değildim. Evde olsam da odamdan çıkmadığım için pek sorun yoktu.
Ah, bir de evleniyordu zaten. Salak.
"Deli deli konuşma ablam ya, hadi kahvaltını et."
Ablam kendi kendine yine bana yükselirken sınavım yakın olduğu için suyuna giderek direkt masaya oturmuştum.
"Annem çıktı mı?"
Ağzıma zeytin atmadan önce sormamla kafasını sallarken iç çekip çayımdan da bir yudum almıştım.
"Ben de çalışıyorum, annem artık temizliğe gitmese mi?"
Gözlerimi ablama dikerek konuşmamla o da iç çektiğinde omuz silkmişti.
"Senin işin geçici, hem annemi ikna da edemeyiz."
Biliyordum. Annem ikna edilmesi zor bir kadındı ama böyle de içim hiç rahat değildi ki ulan...
"Neyse bebeğim, ben gidiyorum. Kemal gelmiştir."
Ablam saatine bakarak ayaklanırken ona gülümseyip öpmüş ardından da evden çıkmasıyla yeniden masaya oturmuştum.
