---TAMAMLANDI---
Barış mahallede sessizce yaşayan bir çocuktu. Devran ise mahallenin ağır abisi.
Eşcinsel konulu bir hikayedir, bunu bilerek başlamınızı isterim.
Homofobikler ve aşağılayıcı yorum yapanlar engellenecektir.
+18 içerikler, smut ve şid...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sonraki gün olduğunda resmen yatağımdan çıkmak istememiştim. Tüm gün hislerim konusunda düşünmüş ve kaçınılmaz gerçeği kabullenmiştim.
Ne zaman başladı emin olmasam da Devran'a karşı boş değildim.
"Barış! Kalkmadın mı daha?!"
Kapımın ardından bana bağıran ablamla birlikte iç çekip hissizce "Kalktım." Dediğimde odamın kapısı açılmış ve sorgular bakışlarıyla birlikte ablam beni süzmüştü.
"Bu ne surat lan?"
Kaşlarını çatarak konuşmasıyla omuz silkerken yavaşça yatağımda daha da yayılmıştım.
"Kendimi halsiz hissediyorum sorun yok. Dinlensem geçer."
Ablam hızla yanıma gelerek alnıma elini koyarken gözlerinde endişe pırıltılarını görmek içimi sıcacık etmişti.
"Ateşin yok."
Mırıldanır şekilde konuşmasıyla kafamı sallarken üzerime örtüyü biraz daha çekmiştim.
"Sadece dinlenmek istiyorum ablam, iyiyim."
Gözlerine samimiyetle bakmamın ardından ablam emin olmasa da kafasını sallayarak benden uzaklaştığında rahatlayarak derin bir nefes almıştım.
Odamda yalnız kalmamla müzik açıp dinlemeye başladığımda kapattığım gözlerimin ardında kendime söylenme işine yeniden dönmüştüm.
Aslında çok da yüklenmiyordum çünkü asla kötü bir niyetim yoktu. Herkesin her şeyden haberi varken sadece kendimi denediğim bir olaydı fakat Devran kısmında işler biraz sarpa sarmıştı.
Odamın kapısı yavaşça açıldığı gibi arkamı dönmeden sessizce durduğumda yatağımın ucuna oturan bedenle iç çekmiştim.
"Abla iyiyim ded-"
Arkama dönmemle bana gülümseyen Devran'ı gördüğümde şaşkınca kalakalmış ama ardından da hızla toparlanmıştım.
"Devran?"
Benim panik halime karşı yeşilleri daha da parlak bir hâl aldığında içimde oluşan heyecan fazla yeni ama bir o kadar da güzeldi.
"Yeterince düşündün mü?"
Sözleri kaşlarımın çatılmasına neden olurken kırmızı dili dışarıya çıkmış ve dudaklarını ıslatarak yeniden yerine geri dönmüştü. Bense odaklanmış bir şekilde dudaklarına bakakalmıştım.
Ta ki genzini temizleyen Devran'a kadar...
"Düşünüp karara varman için bir gün bekledim Barış."
Gözlerime samimiyetle bakarken o an anlamıştım amacını. Dün bana bilerek soğuk davranmıştı. Her hangi bir yakın davranışında aklıma başka şeyler getirmememi istemiş, sakince düşünmem için beni rahat bırakmıştı.
