---TAMAMLANDI---
Barış mahallede sessizce yaşayan bir çocuktu. Devran ise mahallenin ağır abisi.
Eşcinsel konulu bir hikayedir, bunu bilerek başlamınızı isterim.
Homofobikler ve aşağılayıcı yorum yapanlar engellenecektir.
+18 içerikler, smut ve şid...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Altun Çocuğa şok içinde baksa da Barış kararında kesindi.
Evet, salakça duruyordu ama başka fikri de yoktu. Yani o an için öyle düşünüyordu.
Bu bir yanılmaysa Devran'a boşu boşuna ümit verecekti ama eğer değilse yani Devran'a hisleri varsa zaten bu buluşma arkadaşça sonlanacaktı.
"Barış, ateşle oynuyorsun."
Altun'un gözlerine bakıp resmen vazgeçmesi için çabalayarak konuşmasıyla omuz silktiğinde ikisi de derince iç çekmişti.
Karar bok gibi olsa da karasızlıktan iyiydi.
***
"Barış, yol yakınken vazgeç abi."
Aynanın karşısında durup kendisine bakan Barış'ta gram heyecan yoktu.
Aslında vardı ama bunun nedeni sonuç içindi, buluşma için ya da çocuk için değildi. kaldı ki zaten Altun'la eşcinsel birisini bulmak pek de kolay olmamıştı. Çünkü Barış sürekli karşı tarafı da düşünerek hareket etmiş ve çok fazla saf duranları elemişti.
Çok fazla girişkenleri de elediğinde ellerinde kalanlar oldukça az oluyordu haliyle.
"Sadece yarım saat Altun."
Arkasını dönerek arkadaşına baktığında Altun'un suratının aldığı şekille yeniden önüne dönmüştü.
Bu arada geçen süre içinde Devran'la görüşseler de pek konuşmamışlardı, Devran'ın gözlerini üzerinde hissetse de sadece çeteyle ayaküstü muhabbetler kurup eve geçtiği için bir haftalık sürede pek bir konuşma fırsatları olmamıştı.
"Saat geldi, ben kaçar."
Bileğindeki saate bakarak telefonunu kontrol edip odasından çıktığında Altun da hiç rahat olmayan içiyle onu takip ediyordu.
Buluşma yeri Barış'ın çalıştığı kafeydi.
Hem buluşmanın ardından işe de başlardı hem de kendisini rahat hissedeceği bir ortamda olmak istemişti.
Altun'la kapıda son kez birbirlerine bakıp ters yollardan yürümeye başladıklarında adımları sık ve hızlıydı.
Bir an önce sonucu öğrenmek ve kendisini test etmek için sabırsızlanıyordu.
Kısa zamanda kafeye gelmesiyle içeriye girdiğinde herkesle selamlaşarak masanın birine oturmuştu. Yanına gelen iş arkadaşına birini beklediğini söyleyerek gülümsediğinde arkadaşı ona sıcak bir bakış atarak sonra geleceğini söylemişti.
Buluşacağı çocukla baştan konuşmuştu.
Yani bir beklenti içinde buraya gelmiyordu. Ama olursa da oluruz kafasındaydı.
Adının Pars olduğunu bilirken uzun boylu ve kumral bir yapısı olduğu diğer bir bilgiydi. Üniversite üçüncü sınıf olması kazanamamış ve iki yılını mezuna harcamış olan Barış için biraz havalı gelirken kendisini gülerken bulmuştu.
