The Awkward Life of Drizella Blanchard

32// Ölü veya Diri

Drizella Blanchard'ın hayatının en karanlık dönemiydi. Kendi önünü göremeyecek kadar karanlık.

Artık ölü bir zihni olduğundan, bir zamanlar filizlenmiş benliğinden eser kalmamıştı. Gittikçe daha da tükeneceğinden hikayeyi onun ağzından okumaya devam edemeyeceğiz. Aynı zamanda kahramanımız günlük tutmayı bırakmıştır, elimize geçen Düşünseli anıları ise bölük pörçük ve eskisinden karanlık, unutulmaya mahkum gözyaşlarıdır. Dolayısıyla Mütevazi Anlatıcınız olarak yaşananları kronolojik sıraya koyup hikayeyi siz değerli cadılar ve büyücülere aktarmak üzerime kalmış bir vazifedir.

Nereden başlasak, nereden başlasak... Dean Ormanı'nda hayatında ilk kez Öldüren Lanet'i denediği andan mı? Ah hayır, işte burada.

Regulus Black hayata gözlerini yumduktan on dört saat sonra eve dönmeden önce yaptıkları.

Tahmin ettiğinden çabuk toparlandı Drizella. Akan gözyaşlarını sildi. Yas tutamayacak kadar sinirliydi. Kreacher'a sayıkladığı cümleyi bir kez daha söyledi sertçe; "Bizi eve götür."

Grimmauld 12 numaraya geldiler. Drizella Walburga Black'e haber verme gereği duymadı. Ne yapacaktı sanki oğlunun cesedini görüp? Drama vakti yoktu.

Regulus'u odasının ahşap zeminine yatırmıştı. Etrafı ıslatmalarına aldırış etmeden şifa iksirlerini kapıp arkadaşının yaralarını sarmaya başladı. Kreacher sessizce gözyaşı döküyordu. Evcini umutsuzdu. Zaten ölü olan bir bedeni pansuman etse neye yarardı ki?

Drizella çenesini kapamasını emretti.

Arkadaşını güzelce temizledi, kuruladı. Üzerine siyah bir takım giydirdi. Saçlarını önünden çekip beyaz yüzünü açık etti.

Bu yüze bir daha bakamayacağını düşünmek kahrediyordu onu. Kahretsin ki kendi bedeni nefes almaya devam ediyordu. Yaşamaya devam edecek, intikamını alacaktı.

Kreacher hala Miss Blanchard'ın ne yaptığını anlayamıyordu. Regulus'u bir tabuta yerleştirdiler. Blanchard evcininin elini tutup Black aile mezarlığına cisimlenmelerini emretti.

Böylece, mezarlıkta üzerinde

Regulus Arcturus Black

1961-1979

yazan bir taş meydana geldi. Blanchard tarafından kabartılmış toprak ve bir demek çiçek.

Grimmauld'a geri döndüklerinde Kreacher, efendisinin o mağaraya gitmeden önce bıraktığı gümüş kutuyu açtı. İçindekiler Drizella Blanchard'a bırakılmıştı. Efendisi yokluğunda Drizella'dan emir almasını emretmişti. Kreacher'ın iri gözleri önündeki kıza büyük bir bağlılıkla bakıyordu şimdi.

Gümüş kutudan çıkan eşyaların arasında aceleyle yazılmış parşömende Regulus planını anlatıyordu. Madalyonu ikizleştirmiş, sahte olanının içine Karanlık Lord'un bulması için minik bir not karalamıştı. Şimdi o not mağaradaki kasede duruyordu.

Drizella'ya özel mektupta ise şunlar yazıyordu;

"Eğer ölürsem, son nefesine dek devam et. Bu kutudakileri kullan. Ne yapacağını biliyorsun. Beni bir tabuta yatır ve veda et. Bir gün mutlaka buluşacağız.

Dostun, R.A.B."

Bir gün mutlaka buluşacağız.

Yalnız başına yürümesi gereken uzun bir yol vardı.

Sonraki bildiğimiz şey, Drizella Blanchard'ın evine döndüğü. Regulus Black'in ölümü ve Gregor ile Gertrude çiftinin düğününden yedi gün sonra Walburga Black uyurken kalp krizinden vefat etti. Kreacher bunu ilk Drizella'ya haber verdi. Drizella da akrabası olan Blacklere haber vermesini, normal bir cenaze töreni ile uğurlanması talimatlarını verdi. Evcini şaşkınlıkla fark etti ki, hizmet etmekle sorumlu olduğu tek bir insan vardı artık. Ve bir Black değildi. Drizella onu çağırmadığı sürece Grimmauld'da bekçilik yapmakla sürecekti ömrü.