Seni Kalbime Gömdüm Tamamlandı

55/Büyük Final

5 sene sonra...

Karanlık...
Zifiri bir karanlık...

Sarı saçlarını görüyordum ,sadece sarı saçlarını..

Bir genç kız koşuyordu, kabuslarımda bilinmeze doğru. Yüzünü görmediğim bir genç kız.Kesik kesikti kabusum...

Ardından bir çocuk çığlığı duyuyordum.''Anne anne!bırakma beni, anne. "diye çığlık çığlığa bağırıyordu, gücü yettiğince..

Sonra küçücük bir el diğer bir ele uzanıyordu.Tutmaya çalıştığı el ,nereye sürükleniyordu bilinmez .

Karanlık vardı; Zifiri bir
karanlık. Sanki; hava çok soğuktu.

Karanlıkta sadece; tutmaya çalışan küçücük bir el ve çığlık çığlığa bağıran çocuk sesi..

Neydi bu rüyaların sebebi ?Gün boyu etkisinden kurtulamıyordum.

16 saat önce...

''Hadi uykuya prenses, artık uyuma vaktin geldi."
diyerek kızıma tüsvecem nliğimle baktım.Kızım, Mal 'ım hangi ara büyümüştü. Zaman ne çabuk geçiyordu.

Bugün; benim sarı civcivimin,  doğum günüydü. 5 yaşına girmişti benim güzeller güzeli kızım...

Üstünde; masmavi ,göğüs kısmı, fiyonklu eteklerinde küçük, bembeyaz, kar taneleri olan elbisesinin içinde çok güzel görünüyordu.

Saçlarını bana sabahtan, maşa yaptırmıştı.'' Bugün, çok güzel olmalıyım.'' diyerek, bana merakla bakmıştı .

Kafasına ise;  bana,  bir gün alışveriş yaparken, görüp çok beğendiği ve de, ısrarla almamı istediği, o prenses tacını takmıştı.

Ellerini beline koyarak,''Hayıy, yatmayacağı  m, ben daha pasta yiycem.'' demişti.

Ben de ona sinirle bakarken,''Kime çekti bilmiyorum k? "  diye yanıt verdim.

Bu inatçılığı kime çekmişti? bilmem ki.. Ben ak dersem, o kara diyordu. Ne dersem ,inat ediyor, burnunun dikine gidiyordu.

Oflayarak derin bir nefes alır bir vaziyette gözlerimi kapattım.

Sonra da ona baktım.'' Ama bebeğim, saat çok geç oldu. Hem, sabah pastanı yedin ya! bak, herkes gitti. Yatmazsan; büyüyemezsin.'' diyerek ona, anaç ruhumu göstermek istedim. Biraz baskıdan bir şey olmazdı.

Küçük, kızım üzgün bir halde dudaklarını büzerek,''Peki , tamam.'' diyerek işimi daha fazla zorlaştırmadı. Benim kızım çok akıllıydı.

Sonra da ona memnuniyetle bakarken,''Hadi, gel bakalım buraya.'' diyerek, onu kucağıma aldım.

Üst kattaki odasına götürüp, onu bir güzel yatağına yatırdım. 

Kızım ,elimden tutarak,''Anne ,masal." diye sızlandı. Ona mutlulukla bakarken,'' Tamam ,ama sonra uykuya.'' diyerek ona baktım. Kızım da başını salladı.

Onun yanına otururken, yatağın yanında bulunan masal kitaplarına, uzandım.''Bakalım ,bugün ne okuyacağız."  diyerek, kitapları karıştırdım.

En sonunda pamuk prensesle, kurbağanın hikayesini buldum.

Kitabı elime alarak, kızıma da, '' Hazır mısın? '' diye sordum.

Mutlulukla, masmavi parlayan gözleriyle bana bakarak, başını salladı.

Ben de, onu kucağıma yatırarak, okumaya başladım.'' Bir varmış, bir yokmuş...