Seni Kalbime Gömdüm Tamamlandı

11. Bölüm

O sırada Şükran yüzünde şaşkın bir ifadeyle , ''Aa Melek geliyor !Melek ,buradayız,'' diye bağırdı  gülerek. Bütün vücudum buz kesti. Nefes alışım hızlandı .Onun demesiyle o tarafa doğru baktım .İşte oradaydı  ,gelmişti.

Melek de; beni gördü ve hiç bir şey yapamadı .Öylece donup kalmış ,bana bakıyordu .O kadar heyecanlıydı ki ,elini ayağını nereye koyacağını bilemiyordu .Belki de; yanıma gelmeye  cesareti yoktu .

Bir müddet bekledikten sonra ,Melek de Şükran 'a doğru gelip sımsıkı sarıldılar .Sonra da  benim gözlerimin içine baktı. Bir süre o gözlerde bakakaldık birbirimize ...Melek işte tam karşımdaydı ....Kanlı  canlı haliyle karşımda durup bana bakıyordu. 

Melek bana bakıp ,''Nasılsın Zafer ?''diye sordu. Aylardan ,belki de bana yıllar gibi gelmişti , sonra ilk defa onun yüzünü gördüm .Sesini duydum .O kadar tuhaftı ki ,Esma 'ya olan bütün öfkemi unuttum bir anda .

Karşımda bana o aşık olduğum ,ela gözleriyle bana bakan kadın vardı.Günlerce onun hasretiyle yanıp tutuştuğum ,bir kez olsun onun adını dilimden düşürmediğim kadın ...Sevdiğim tek kadın ...

Ona zoraki bir gülümsemeyle ,''İyiyim !Ya sen ,''dedim .O da benden bu tepkiyi beklemiyor olacak ki ,''İyiyim ,sorduğun için sağ ol!'' dedi.Belki de onun yüzüne dahi bakmam diye düşünmüştü kim bilir ...

O sırada Murat ta ,''Melek ,neredesin hayatım ?''diye seslendi.Melek de telaşla ,''Benim şimdi gitmem gerekiyor !Seni gördüğüme sevindim .Kendine iyi bak ,''diyerek yanımızdan uzaklaştı .Ben de arkasından bakakaldım .

Ne kadar süre baktım bilmiyorum ,ablamın ''Hadi artık ! Sabah oluyor ,eve dönelim !Annem merak eder,'' demesiyle kendime geldim .Başımı sallayıp, ''Tamam,'' dedim .Mele'ğin yanından geçerken ,ona kısa bir bakış attım .O da bana kısaca bakıp , hemen başka yöne baktı. Bakışmamız bile o kadar kısaydı ki , bir şey koptuğunu hissettim .

Murat ise ; karısına heyecanlı bir halde bir şeyler anlattı. O da onu her ne kadar dinlemiyor olsa da  gülümsedi. Otobüse binip ,oradan giderken bile bir dakika gözümü ondan ayırmadım .Kader yine bizi bir şekilde bir araya getiriyordu buna emindim .

Nihayet otobüsten inmiş ,evimize doğru yürüyorduk .Bense hala bugün olanları düşünüyordum .

Annemler bahçedeydi. Annem bizi görünce ,''Hoş geldiniz Oğlum !Nasıl  geçti eğlence?'' diye sordu. Ona kısaca ''İyi,'' dedikten sonra yanında geçtim ve odam girdim .Odam doğru giderken ise ,annem arkamdan ''Nesi var bu çocuğun !Yine ne oldu?'' diye söyleniyordu. Ablam da annemi sandalyeye oturtup ,''Boş ver güzel annem !Sen sıkma canını. Ben konuşurum onunla,'' dedi.

Onları  dinlemeden yatağıma yattım. Gözlerimi kapattım .Ne kadar süre uyudum bilmiyorum ,ama uyandığımda gece yarısı olmuştu .Boğazım kurumuş ,dilim damağıma yapışmıştı. Odan çıkıp ,su almak için ,mutfağa gittim .

Kendime koca bir bardak su doldurup tam odaya dönecektim ki ,Esma 'nın ışığının açık olduğunu fark ettim .Kapıyı çalmadan önce biraz durdum .Yarım kalan konuşmamızı artık tamamlamamız gerekiyordu .Herkes uyuduğuna göre artık konuşmanın zamanı gelmiş ,geçiyordu bile .

Tam kapıyı çalacakken ,Esma 'nın sesiyle durdum .Sanki biriyle konuşuyordu. Ona ''Olmaz bu gece gelemem !Herkes evde.'' diye cevap verdi. Kaşlarımı çatıp,daha net duymaya çalıştım .

Ama nedense hiç bir şey duyulmadı .Karşıda ki kişi, her kimse hiç ses vermedi. Tam vazgeçip gidecektim ki ,ayağım mermere takıldı .O sırada da;  kendimi masaya çarparken  buldum .

Masanın  üstünde  kocaman mavi  camdan   bir vazo vardı .O da büyük bir gürültüyle yere düşüp kırılmıştı. Üstelik  annemin en sevdiği vazo ...O vazoyu anneme doğum günü hediyesi almıştık .Dudağımı dişleyip ,''Allah kahretsin,'' dedim .