Seni Kalbime Gömdüm Tamamlandı

22.Bölüm

Zafer ....

Bugün gözlerimi yepyeni bir hayata açtım .Meleğim'le vedalaştıktan sonra ,hemen odama gitmiştim .Dünden beri hiç çıkmamıştım oradan .Annem aşağıdan ''Hadi Zafer kahvaltıya,'' diye bağırdı .

Ben de ''Tamam anne !Geldim diyerek yataktan fırladım .Elimi yüzümü yıkayıp , aşağıya indim .Annem bahçede masayı hazırlamıştı .Babamda masaya oturmuş ,gazete okuyordu .Beni görünce ikisi de ,''Günaydın,'' dediler .

Ben de yanlarına oturup ,''Günaydın,'' dedim .Babam bana bakıp ,''Eee bugün ne yapacaksın bakalım!'' dedi .Ben de şöyle bir düşünüp ,''Nurgül'e söz verdim onunla  buluşacağım.'' dedim.

Babam da bunun üzerine gülümsedi .Oğlunun mürvetini göreceği için mutluydu .Ablam da ''Nurgül çok şanslı !'' diyerek bana göz kırptı 

Telaşla bir kaç bir şey yedikten sonra ayağa kalktım .Annem bu halime şaşırmış olacak ki ,''Nereye oğlum ? ne bu acelen?" dedi. Anneme bakıp ,''Bugün, İstanbul 'a gidiyormuş ya !onu otogara bırakırım.'' dedim .

Annem aklına bir şey gelmiş olacak ki ,''Bekle, bekle." dedi beni durdurarak .Kaşlarımı çatıp anneme baktım .Annem telaşla ayağa kalkıp ,içeriye gitti. Derin bir nefes alarak  ,''Hadi anne !
geç kalıyorum."  diye seslendim .Annem de ''Tamam geldim ,geldim !" diye bahçeye çıktı .Çıktığında elinde  küçük bir kutu vardı .

Annem kutuyu bana uzatıp ,''Al bunu oğlum ! bu senin. ''dedi.Şaşkınlıkla bir anneme ,bir de uzattığı kutuya baktım .Anneme ''Anne bu ne ?"  diye sordum .Annem de ''Aç bakalım .Ney miş?'' dedi.

Annemin sorusu üzerine kutuyu açtığımda içinde ,üstü ;pembe taşlı bir yüzükle karşılaştım. Anneme bakıp ,''Ama bu ?'' derken annem sözümü kesti.

Annem ''Evet ." dedi.Annemin yüzüğü,evlenince bana vermişti. Sen de gelinine verirsin ,demişti. "Yıllardır ,sandığın dibinde, sahibini bekliyor .Sen de Nurgül 'e verirsin bu yüzüğü.'' dedi gözyaşları. içinde .

Ben de o kadar duygulanmıştım ki ,anneme dolu dolu gözlerle sarılıp ,''Annem .İyi ki varsın ,''dedim onu omzundan öperek .''İyi ki benim annemsin .''  İkimiz de bir kaç dakika boyunca ağladık .

O kadar duygusal bi andı ki ,bu an ..Ablamla babam da bu durum karşısında gözyaşlarını tutamamışlardı .

Annem omzuma vurup ,''Hadi .bu kadar duygusallık yeter ! geç kalacaksın .Git bir an önce.'' dedi.Başımı sallayıp, ''Hadi afiyet olsun size!'' dedikten sonra evden ayrıldım .

Nevin teyzeler 'in evinin  önüne gelip kapıya vurdum .Kapıyı Nurgül açtı .Beni karşısında görünce gülümseyerek ,''Günaydın,'' dedi.Ben de ona bakıp ,''Günaydın,'' dedim.

Nurgül 'ü şöyle bir baştan aşağıya süzdüm.Üstüne:  sarı mavi çiçekli uçuş uçuş bir elbise giymişti.Saçlarını da arkadan toplamıştı .Hafif de makyaj yapmıştı.O kadar güzeldi ki ,o an nefesim kesildiğini hissettim .Bu kıza ne giyse yakışıyordu .Çuval bile giyse; güzeldi o derece.

Bir insan her an güzel olur mu ya  arkadaş ! Nurgül ' e uzun bir süre bakınca ,Nurgül gülümseyerek ,''Zafer !İyi misin ?'' diye sordu, elini gözümün önünde sallayarak .Onun sorusuyla kendime geldim .

Nurgül ' e bakıp ,''Ah pardon !Dalmışım ya iyiyim dedim .Nurgül de ''Gidelim mi ?'' diye sordu .Nurgül  büyük , kırmızı bir   valiz hazırlamıştı .

Gideceği kaç gündü .Ama; muhtemelen uzun kalacaktı .Valizin büyüklüğünden öyle tahmin ettim .Valizleri tam eline alacaktı ki ,onu ''Dur ben alırım."  diyerek engelledim .

Nurgül şaşkın bir halde ''Ben alırdım.'' dedi.Ona bakıp ,başımı olmaz anlamında salladım. Nurgül de bu teklifim karşısında daha fazla ısrar etmedi.

Bende başımı sallayıp ona kolumu girmesi için uzattım .O da neşe içinde koluma girdi.Bir elimde valizle  birlikte otogara doğru ilerledik .

Otogara geldiğimizde Nurgül saatine baktı .Otobüsün kalkmasına daha 2 saat vardı .Nurgül bana bakıp ,''Daha 2 saat var kalkmasına .Şurada ki ,kafede oturalım mı?'' diye sordu.

Ben de başımı sallayıp ,''Olur,'' dedim .Nurgül'le birlikte  kafeye girdik .Masaya oturduğumuzda Nurgül 'e bakıp ,''Bir şey içmek ister misin ? diye sordum .Nurgül de ''Yok teşekkür ederim .Zaten 2 saat sonra gideceğim ,''dedi.

Başımı salladım .Kafe ;şipşirin ,2 katlı önünde küçük bir bahçesi olan bir kafeydi. Kafeye girdiğimizde her yer ,nazar boncuklarıyla kaplıydı .Köşede ; filmlerde gördüğüm o korkuluklardan vardı .Çok ilginç bir kafeydi doğrusu ..Üst  katı da alta göre bayağı genişti.  ;bir duvarı sırf  nazar boncuklarıyla kaplıydı .

Nurgül ' e baktığımda etrafı seyrediyordu .Ona bakıp ,''Nurgül'' dedim .Benim seslenmemle bana baktı .Şaşkınlıkla ,''Efendim Zafer,'' dedi. Ben de, bunun üzerine cebimden annemin verdiği kutuyu çıkardım .Nurgül kutuyu görünce şok oldu .Bir kutuya ,bir bana baktı .

Ben de gülümseyerek, yerimden kalkıp onun önüne çömeldim. Kutuyu açtığımda Nurgül hayranlıkla bana bakıyordu .Ona bakıp ,''Benimle evlenir misin ?'' diye sordum .

Nurgül gülümsemeyle bana bakıp ,''Evet ,''dedi başını sallayarak .Sonra da ''Evet Zafer.Seninle evlenirim diyerek boynuma sarıldı .Kafedeki herkes bu anı merakla izliyordu .Alkışlar ıslıklar havada uçuştu ...

Nurgül onlara bakıp ,kıpkırmızı kesildi ; utandığı belliydi. Nurgül'ün parmağına yüzüğü taktığımda elinin üstünü usulca öptüm .Nurgül de bana gülümseyerek baktı .O gözlere baktığımda ,aşk vardı ...Sevgi ,minnet ...

Yerime oturduğumda ,Nurgül yüzüğüne hala bakıyordu .''Zafer !bu bu çok güzel,'' dedi.Ben de onun bu halini hayranlıkla izliyordum .''Beğendin mi?'' diye sordum .Nurgül başını salladı .''Evet .Hem de çok !'' dedi. 

Otobüsün saati geldiğinde  Nurgül ' e bakıp ,''Kalkalım mı ? diye sordum .O da başını salladı .Hesabı ödedikten sonra el ele kafeden çıktık .

2 saat sonra ...

Nihayet yürüyerek otogara gelmiştik .Otobüs muavini ''İstanbul yolcusu kalmasın .Otobüs kalkıyor diye bağırdı .

Nurgül bana bakıp ,''Vakit geldi dedi. Gözleri dolmuştu .Ben de ona baktım ''Evet ,bir daha ne zaman görürüm seni. ''dedim .Nurgül de bana ''İstemeye geleceksin ya !O zaman .Zaten kısa bir ayrılık Zafer ; uzağa gitmiyorum .İstanbul dediğin şurası. ''dedi.

Muavin son kez ''Hanımefendi otobüs kalkıyor."  diye bağırdı .Nurgül de başını salladıktan  bana baktı.''Gitme vakti geldi."  dedi sesi titreyerek .

Nurgül 'e sımsıkı sarıldım .O mis gibi kokan kokusunu içime çektim .Hiç ayrılmak istemiyordum ondan ; hep yanımda kalsın ,hiç gitmesin ...Nurgül 'ün kulağına ,''Seni özleyeceğim.'' dedim.

Ayrıldıktan sonra  Nurgül de gözleri dolu dolu bana bakıp ,''Ben de .Allah emanet ol !"   dedi .Ben de ona bakıp ,''Sen de dedikten sonra valizini yerleştirdi .Sonra da otobüse bindi .En ön koltuğa oturup bana baktı .

Ben de ona baktım uzun uzun ...Otobüsün kapıları kapandı ,otogardan yavaş yavaş çıkarken Nurgül 'e gülümseyerek el salladım .Nurgül de aynı şekilde el salladı .

Otobüs gözden kaybolduğunda kalbime bir ağrı girdi sanki.Öyle bir ağrı değildi bu ...Hani böyle bıçak sokulmuş gibi bir ağrıydı. Gözlerimi kapatıp ,derin nefes aldım .Sonra da otogardan ağır adımlarla çıktım .

Yol boyunca yürüdüm ,durdum .Sokakları ,dükkanları geçtim .Öyle avare gibi bir kaç saat dolaştım .Canım hiç eve gitmek istemiyordu .

En sonunda ,Nurgüll'e ilk buluştuğumuz yere geldim .Gölün karşısındaki masaya oturup ,uzun uzun gölü izledim .

İlk buluşmamızı düşündükçe yüzümde muzip bir gülümseme oluştu. İkimiz de nasıl stresli, bir o kadar da heyecanlıydık  o gün ...Hele Nurgül ürkek; bir kedi yavrusundan farkı yoktu.Üstünde ;

Kendime bir çay söyledikten sonra gölü izlemeye devam ettim .Bir kaç dakika sonra çay gelmişti .O sıcacık ,taptaze tavşan kanı çayı içerken ,biraz da olsa kendime geldim .Nihayet çayı bitirdiğimde eve gitmek için minibüse bindim .