Seni Kalbime Gömdüm Tamamlandı

38 /Hesap Vakti

Melek ...

Sabah güne gayet güzel başlamıştım .Ta ki Murat gelip bana ,''hazırlan ,Zaferlere hayırlı olsun demeye gidiyoruz.'' diyene kadar...O an şok olmuştum ,ne diyeceğimi bilemedim .

Ben bu karşılaşmaya hazır değildim .Zafer 'i unutmaya yeni yeni alışmışken ,bu da nereden çıkmıştı böyle !

Ağzımı açıp ,''Murat ben gelmek istemiyorum ,ne olur evde kalayım.'' diye itiraz etsem de bir işe yaramadı .

Murat gülümseyerek yanıma gelip yanağımdan öptü .Bana bakarken ,''Çok kalmayız merak etme." dedi. Sonra da göz kırparak odadan çıktı .

Oflayarak yatağa oturdum .Onlara gitmeye bulacak bir bahanem de kalmamıştı .Gitmezsem de Nermin anneye ayıp olacaktı .

Saçlarımı sinirle karıştırarak ,derin bir nefes aldım .Sonra da el mahkum kalkıp dolabıma yürüdüm .

Üstüme ;fuşya düz elbisemi geçirip ,beline de siyah kemerimi bağladım .Saçlarımı  da ; açık bıraktım .Hafif bir de makyaj yaptıktan sonra ,aşağıya indim .

Murat beni kapıda bekliyordu .Nermin anne de ;gri siyah çiçekleri olan tişört altına da mavi kot pantolon giymişti.

Nermin anne de bize bakarken ,''E ,haydi gidelim o zaman.'' diyerek önden ilerledi.Ben de yüzümü asıp Muratla yan yana yürüdük .

Murat bana bakarken ,''Asma yüzünü ne olur." dedi. Ona bakıp omuz silktim .O sırada Zaferler'in bahçe kapısından içeriye girdik .Nermin anne gülümseyerek kapıyı çaldı .

Eve baktığımda bir zamanlar ,buranın gelini olarak hayal etmiştim kendimi.

Şimdi o hayalimi bir başkası yaşıyordu ,üstelik sevdiğim adamla ...Gözlerimin dolduğunu hissederken ,ağlamamak için kendimi sıktım.

O sırada Zeynep teyze de bizi görmüş ,''Hoş geldiniz komşum ,buyurun.'' diyerek eve davet etti bizi. Evin kapısı da bir anda açıldı .

Karşımda ,çok güzel ,siyah saçlı ,esmer tenli bir genç kız çıktı. O  da neydi ? hayır ,olamaz!Bu bu nasıl olur ?Kızı görünce donakalmıştım .

Bu kızı gözüm bir yerden ısırıyordu .Tabi ya ,restoranda karşılaşmıştık .

Kızı şöyle bir baştan aşağıya süzdüğümde , üstünde ;beyaz dantelli düz bir tişört ,altında da siyah kot pantolonu vardı. Saçlarını da açık bırakmıştı .Bu haliyle bile çok güzeldi.

Kıskanmadım ,desem yalan olurdu. Bu kızın yanında ben neydim ki ,kız mankenlere taş çıkartacak cinstendi. 

Kız da o anda beni fark etti. Onun da; benden aşağı kalır yanı yoktu .Benim gibi ; gözleri şaşkınlıktan kocaman açılmış ,dudakları sanki bir şey söyleyecek de söyleyemiyor gibiydi. Bu bir kaç dakika sürdü.

Sonra kız kendine gelerek , bize bakarken gülümseyerek ,''Hoş geldiniz, buyurun.'' diye geçmemiz için kenara çekildi. 

Hepimiz salona geçip oturduk .O sırada Zafer arkadan ''Geldiler mi?'' diyerek yanımıza geldi. Onu görünce ,ne yapacağımı bilemedim .Ah bu adamı nasıl özlemiştim .

Benden ayrıldıktan sonra ,hiç değişmemişti.Ama sanki biraz çökmüş gibiydi. Yine o aşık olduğum adam vardı karşımda.

Ondan  gözlerimi kaçırırken ,onun da bana baktığını gördüm .O sırada Murat ta Zafer 'e bakarken, ''Vay kardeşim ,hayırlı olsun.'' diyerek ona sımsıkı sarıldı .O da ona ''Sağ ol kardeşim.'' dedi.

Sadece ayakta Muratla Zafer kalmıştı. Onlar da iki düşman gibi birbirlerine bakıyorlardı. Havada soğuk yeller estiği çok belliydi. Zafer 'in bu durumdan hoşlanmadığı her halinden belliydi.