Zafer ....
Ne olduğunu anlayamamıştım .Kızgınlıkla adamın gözlerinin içine bakıyordum en son .Ama şimdi yerde kanlar içinde yatıyordum .En son hatırladığım şey ;adamların karınca sürüsü gibi üstüme atlamasıydı. Hiç bir şey yapamadım .Sadece kafamı korumak oldu bütün mücadelem .Kolum ,kanadım kesildi sanki ,dermanım kalmadı. Gözlerim yavaş yavaş kapanırken ,en son duyduğum ses ,Meleğim'in bağrışıydı .Canım sevgilim ....Kim bilir o halde beni görünce nasıl da korkmuştu .
Beni ambulansa bindirip hastahaneye yetiştirdiler.O kadar uykum vardı ki ,gözlerimi zar zor açabiliyordum .Göz kapaklarım benden bağımsız savaş veriyordu .Uykum da gelmişti. Gözlerimi araladığımda hayal meyal ,bir beyaz ışık gördüm .Sonra da bana bakıp konuşan ,seçemediğim bir sürü insan ...Muhtemelen doktor olmalıydı.'' Zafer Bey ,Beni duyuyor musunuz?'' diyordu aynı ses.Boğazımda hiç olmadığım kadar keskin bir acı vardı .Sanki ciğerimi delen yoğun bir tat...Doktorun dediğine bir türlü cevap veremedim.Üşüyordum ,çok üşüyordum ....
Beni ameliyata aldılar ,kaç saat ameliyatta kaldım; O kadar kötü bir durumdaydım . Sonra da yoğun bakıma aldılar .Günlerce orada yattım .Bu kadar çaresiz hissetmemiştim hayatım boyunca....
Bir ara kendime geldim .Gözlerimi yavaşça açtığımda ilk onu gördüm .Annemi ...Camın önünde yaşlı gözlerle ,ağzında duasıyla beni bekliyordu .Annem hastahaneden eve geldi Esma 'dan kötü haberi almıştı .Onlar eve gelince beni bulamadılar .Her yerde aradılar .Sorup ,soruşturdular .
En sonunda ,mahallede konuşurlarken duydu annem .Komşusu ona doğru gelip ,''Çok geçmiş Olsun Zeynep Hanım .Duyduk ,çok üzüldük Zaferim 'e.'' diye geçmiş olsun,'' dileğini iletti .Annem anlamadı .Kaşlarını çatarak ,''Ne diyorsun Meral! Ne hastahanesi ,ne Zaferi ?Zaferim' e bir şey mi oldu?'' diye sordu titrek sesiyle .Komşusu Meral Teyze şaşkınlıkla ,anneme bakıp ,''Aaa senin haberin yok muydu !Tüh ,tüh !''diye elini birbirine vurdu .Anneme üzgün gözlerle bakıp ,''Ben de haberin var sanıyordum Zeynep .Neyse tekrar geçmiş olsun .''diyerek yanından sıvıştı.Annem duyunca bayılacak oldu .Tansiyonu fırlamış ,ayakta zor duruyordu .
Onun bu halini gören kardeşim de koşarak ''Anne !Annem'' diye yanına gitti .Annem de ''Abin !Kaza'' demeye kalmadan yere yığıldı .Esma da , anneme ,''Anne aç gözlerini !Anne.'' diye adını sayıklayıp etrafına ''Yardım edin !Kimse yok mu ?''diye avazı kadar bağırdı .Konu komşu ,bütün mahalleli başına toplandı .
Annemi kaptıkları gibi hastahaneye yetiştirdiler.Orada hemen serum verdiler.Annem ''Oğlum gitti !Dağ gibi evladım kayıp gitti ellerimden .Bunu yapanın elleri kırılsın.'' diye beddua ediyordu göz yaşları içinde .Anne yüreği işte !İçi kavruluyormuş acıdan .Tırnağına taş değmesin diye koruyup kolladığı oğlu şimdi hastahanedeydi .Ölüm kalım savaşı veriyordu . .Annemi zor sakinleştirdiler.Ara da durup durup ağlıyordu .
En sonunda annem dayanamadı,''Ben oğluma gideceğim bırakın beni diyerek odadan telaşla çıkıverdi.Orada ki ilk bulduğu hemşireye ''Oğlum Zafer 'i buraya getirmişler .Nerede şu an?'' diye sordu .Hemşire gülümseyerek ,''Ameliyathanede'' dedi.Annem de o hışımla ameliyathaneye doğru yola koyuldu .O günden beri de hiç ayrılmadı oradan .
Günler sonra ....
Yavaş yavaş kendime geldiğimi hatırlıyorum .Beni yoğun bakımdan çıkarıp normal odaya aldılar.O günler boyunca düşündüğüm tek şey ,Meleğim 'i bir daha göremezsem oldu .Meleğ'im bana bir şey olsa ,ne yapardı acaba ?Çok üzülür müydü .Yok sa ,bir başkasını mı bulurdu .İkinci seçeneği düşünmek dahi istemiyordum.
Başımı kaldırdığımda annemi yanı başımda otururken buldum .Bir yandan göz yaşını siliyor ,bir yandan da sessizce dua ediyordu. Kalkmaya çalıştığımda ,omzuma giren ağrıyla ''Ah!'' diye bir inilti koptu dudaklarımdan .O ağrıyla yüzümü buruşturdum .O sırada annem de telaşla yanıma oturmuş ,''İyi misin Oğlum !Ağrın mı var ?Hemşireye sesleneyim hemen,'' diye panikle ayağa fırladı .Annemin elini tutup ,''Annem ,korkma !İyiyim ben diye teselli ettim onu .Annem yüzünde hüzünlü gülümsemesiyle bana baktı .''Allahım''a şükür !Çok iyisin !Allah'ım seni bize bağışladı.'' dedi gözünden düşen bir damlayla .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Seni Kalbime Gömdüm Tamamlandı
No FicciónBir Yaşanmışlık Hikayesi. Birbirini Seven İki İnsanın Hüzünlü Hikayesi