Seni Kalbime Gömdüm Tamamlandı

7.Bölüm

Melek ...

Odadan çıktığımda hala inanamıyordum .İçimde canımdan bir parça taşıyordum ..Artık tek değil; iki kişiydim .Hayatımda bundan sonra ki ,tek amacım bebeğimi canım pahasına korumaktı. Kendime çok dikkat edecektim .Artık ağlamak ,üzülmek yoktu .Stresi tamamen çıkarıyordum hayatımdan .

O sırada dış kapıya yönelirken aklıma gelen fikirle durdum .Ayaklarım beni ona götürüyordu ben ne kadar istemesem de ...Geri dönüp ,şöyle bir etrafa bakındım .Derin bir nefes alarak gözlerimi kapattım .Bugün bu işi bitirecektim .Bitirmek zorundaydım .Bugün hayatımın en zor günüydü. Çünkü bugün çok zor ,benim için çok yıkıcı olacaktı .Bel ki sonradan pişman olacaktım kim bilir! Ama ona zarar gelmesin diye bunu yapmak zorundaydım .

Geri dönüp görevli kadının bulunduğu yere gittim .Ona bakıp ''Zafer Ala göz ,burada mı ?''diye sordum .Görevli kaşlarını çatıp ,''Bir saniye bakıyorum.'' dedi. Kısa bir süre sonra ,bana bakıp ''Evet !Kendisini odaya aldık.308 numaralı oda ''dedi. diye cevap verdi. Görevli kadına teşekkür edip oradan ayrıldım .İçimden ''Hadi bismillah!Yapacaksın Melek ,yapmak zorundasın.Onun iyiliği için .'' diyerek  kendimi teskin ettim .

İşte oradaydı .308 . oda ...İçeride bir daha ömrüm boyunca yüzüne hasret kalacağım ,sevdiğim adam yatıyordu .Kapının önüne geldiğimde durdum .Gözlerimi kapattım .Birazdan her şey bambaşka olacaktı ikimiz için .Belki de bir daha asla biz olmayacaktık .Sadece iki yabancıdan ibaret olacaktık  kim bilir ...

Düşündükçe gözümden istemsizce bir yaş süzüldü .Gözyaşlarım görmeme engel oluyordu. Burnumu çekip ,derin bir nefes aldım .Kapıyı yavaşça açıp ,içeriye doğru süzüldüm ve onu gördüm .Sevdiğim adamı ....

Onu öyle görünce içim parçalandı .Sanki kalbime defalarca bıçak sapladılar ;o derece .Omzu alçıya alınmıştı .Yüzünde o günün izleri vardı hala .Mosmordu ,dudağı da patlamıştı .Yatağa doğru yanaştım usulca .Öyle güzel uyuyordu ki ,beni duymadığına emindim .Uyurken bile yakışıklıydı .

Yanına oturdum .Bir süre onu izledim .Şimdiye kadar ne kadar anı biriktirdik beraber bunca yıl.  Kah güldük ,kah ağladık .Ama hiç kopmadık birbirimizden ....Ufak tefek kavgalarımız oldu ama, hemen barıştıık .Benim gönlümü almasını çok iyi biliyordu her seferinde .Hepsi çok değerli ,çok güzel anılardı .

Gözümden durmayan yaş akıyordu. Gözyaşımı silip ,titrek sesimle konuştum .''Zafer dedim .''ben geldim .Meleğ'in !''Bir süre durup Zafer 'e baktım bir işaret gelir mi  diye  .Ama hala mışıl mışıl uyuyordu .Sonra da gözyaşları içinde ,''Ben çok ama çok üzgünüm !Bunca zaman gelemedim; Ama gelmeyi çok istedim inan !Senin nasıl olduğunu gelip ,kendi gözlerimle görmeyi ...İnan çok istedim ...Ama inan hep aklımdaydın .Seni düşünmediğim tek bir gece bile olmadı .Babam o günden beri beni evden dışarı çıkartmadı .Hep hayalet gibi peşimdeydi.'' dedim .

Her konuşmamdan sonra boğazım düğümleniyordu .Sanki bir el boğazımı sıkıyordu nefes alamıyordum.Zafer'in şimdi gözünü açıp ,bana ''Korkma Mele'ğim ben seni asla bırakmam'' demesini öyle çok isterdim ki!Tek dileğim buydu şu an ... Buna çok ihtiyacım vardı .

''Babam beni evlendiriyor Zafer.Hem de hiç tanımadığım bir adamla .'Derin bir nefes alıp alarak, ''Dediğim gibi hep aklımdaydın .Hep de olacaksın ...Senden başka düşünmem gereken biri daha var artık..'' dedim. Usulca ayağa kalkıp ,ona yaklaştım .Yanağına sıcacık bir öpücük kondurdum.O anda gözümden akan bir damla yaş onun güzel yüzüne düştü .Ama o an bunu umursamadım bile.Aceleyle ayağa kalkıp ,oradan uzaklaştım .Kapıyı çekerken son bir kez dönüp ona baktım .''Hoşça kal sevgilim !''dedim içimden .