Η κατάρα των Λάγκερτον

30

Η Μπρέντα τεντώθηκε ανοίγοντας τα μάτια της. Είχε αρχίσει να συνηθίζει το δωμάτιο εκείνο, καθώς και την παρουσία του Τζον δίπλα της την κάθε στιγμή. Όλο και λιγότερο της περνούσε πλέον από το μυαλό πως εκεί μέσα κάποτε κοιμόταν μια άλλη γυναίκα, η οποία δε ζούσε εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Άπλωσε το δεξί της χέρι, και άγγιξε το πρόσωπο του Τζον. Κοιμόταν ήσυχα μετά από όλες αυτές τις μέρες. Δεν ήθελε να τον ξυπνήσει, εκείνη όμως δε θα μπορούσε να κοιμηθεί ξανά. Κι έτσι, σηκώθηκε και βάλθηκε να ντύνεται ήσυχα. Είχε πολλά να κάνει εκείνο το πρωί, και πρώτα από όλα να πάει στο αεροδρόμιο για να παραλάβει τη Σελίνα Ντίξον που θα κατέφτανε για να ρίξει κι από κοντά μια ματιά στο Silver lake". Ο Άλμπερτ είχε προσφερθεί να το κάνει εκείνος αλλά η Μπρέντα τον διαβεβαίωσε πως κανένας λόγος δεν υπήρχε να αλλάξει το πρόγραμμα του, το οποίο ήταν πολύ βαρύ εξαιτίας της διαρκούς απουσίας του πατέρα του από τον όμιλο. Μα δεν την απασχολούσε η Σελίνα, η οποία έτσι κι αλλιώς δε θα έμενε πολύ. Τα πάντα για τη διαμόρφωση και τη διακόσμηση του χώρου είχαν μπει σε τάξη κι εφαρμογή, κι όλοι οι υπεύθυνοι έδιναν τον λόγο τους με άνεση πως όλα θα πήγαιναν καλά. Κατέβηκε στην τραπεζαρία, και ήπιε έναν καφέ στα γρήγορα, ενώ έγραφε κι ένα σημείωμα για να το αφήσει στον Τζον. Ήταν αποφασισμένη να φύγει από εκεί και να περάσει για λίγο από το δικό της σπίτι. Αυτό που ήθελε να κάνει αποτελούσε αυστηρά ιδιωτική υπόθεση, και στις υπηρέτριες της οικογένειας των Άλιστερ δε θα μπορούσε να έχει εμπιστοσύνη, όσο δουλικές κι αν ήταν. Δίπλωσε λοιπόν το σημείωμα, και το έκρυψε μέσα στην προσωπική αλληλογραφία του Τζον που θα την έλεγχε στη διάρκεια του πρωινού. Τον ενημέρωνε πως ήταν ανάγκη να φύγει για λίγο, και πως θα πήγαινε αργότερα να τον βρει στην κλινική, και δεν έλεγε ψέματα. Αμέσως μόλις βεβαιωνόταν πως η Σελίνα θα έμενε ικανοποιημένη από την αίθουσα των δεξιώσεων, θα την πήγαινε πίσω στο αεροδρόμιο και θα έτρεχε να βρει τον Τζον. Όταν έφτασε στο σπίτι της, έκανε ένα πολύ ζεστό μπάνιο κι ύστερα έβγαλε το τεστ εγκυμοσύνης από την τσάντα της. Τις υποψίες της τις είχε εδώ και λίγες μέρες, αλλά κάτι μέσα της την εμπόδιζε και να αγοράσει το τεστ μα και να χαρεί απλά και μόνο με την πιθανότητα να έβγαινε αυτό θετικό. Κι αυτό το κάτι, άκουγε στο όνομα Έβελιν Άλιστερ. Ακόμη δε μπορούσε να το πιστέψει πως είχαν πάει τόσο στραβά τα πράγματα με την καημένη την κοπέλα, μα ίσως και να της είχε απομείνει μια ελπίδα... Όσο περίμενε τα αποτελέσματα του τεστ, βημάτιζε μέσα στο σπίτι προσπαθώντας να εκτονώσει τη νευρική της υπερένταση. Πώς θα αντιδρούσε ο Τζον αν ήταν πράγματι έγκυος; Κάτω από άλλες συνθήκες θα πετούσε από τη χαρά του αλλά τώρα; Θα της ζητούσε άραγε να κάνει έκτρωση; Κι αν ναι εκείνη θα το δεχόταν; Κι ο Άλμπερτ τι θα έλεγε; Άλλο πάλι κι ετούτο, τι σημασία είχε αυτό που θα σκεφτόταν ή που θα έλεγε ο Άλμπερτ; Η Μπρέντα είχε κάνει λάθος τότε στην Αμερική, ευτυχώς όμως εκείνος είχε τη σύνεση να το διορθώσει. Μα δεν αγαπούσε καμιά γυναίκα; Πάντα μόνο τον έβλεπε τον Άλμπερτ... Ίσως στην Αμερική να είχε τις περιπέτειες του, αλλά εδώ αν είχε κάποια σχέση, φρόντιζε να την κρατάει μυστική από όλους. Είχε ρωτήσει και τον Τζον παλιότερα, αλλά κι εκείνος δε γνώριζε τίποτα. Όπως το περίμενε, το τεστ βγήκε θετικό. Σκέφτηκε να κάνει ακόμη ένα αλλά κούνησε μόνη της αρνητικά το κεφάλι της. Καμιά περίπτωση λάθους δεν υπήρχε. Όλα τα συμπτώματα με πρώτο και καλύτερο την απουσία του κύκλου της ήταν εκεί. Πήγε κι έριξε λίγο κρύο νερό στο πρόσωπο της. Απόψε θα έλεγε τα πάντα στον Τζον, και μαζί θα έπαιρναν την απόφαση για το μέλλον του μωρού αλλά και για το δικό τους. Πριν βγει από το σπίτι της για να κατευθυνθεί προς το αεροδρόμιο, τηλεφώνησε κι έκλεισε ένα ραντεβού με τον γυναικολόγο της για το ίδιο μεσημέρι. Τελικά θα καθυστερούσε λίγο παραπάνω να πάει να συναντήσει τον Τζον μα δεν πείραζε, καλύτερα να είχε πιο πολλά να του πει...