Η κατάρα των Λάγκερτον

8

Η Έβελιν έγνεψε στην κοπέλα που τη φρόντιζε πως μπορούσε να πηγαίνει. Ήταν μια κορυφαία Γαλλίδα αισθητικός που είχε έρθει κατευθείαν από το Παρίσι ειδικά για την Έβελιν. Ήταν το Σάββατο το βράδυ, και ολόκληρη η οικογένεια των Άλιστερ ετοιμαζόταν να υποδεχτεί τη Μπρέντα Μπάριγκτον για το δείπνο γνωριμίας. Η αισθητικός της χαμογέλασε. Η έβελιν ήταν πολύ όμορφη εκείνη τη βραδιά. Το φόρεμα της ήταν λευκό και διακοσμημένο με όμορφες μαργαριταρένιες σταγόνες που σχημάτιζαν ένα πλουμιστό παγώνι ενώ στα μανίκια και στην πλάτη της υπήρχαν λεπτά σκισίματα που άφηναν να φανεί η αψεγάδιαστη επιδερμίδα της. Είχε πιάσει ψηλά τα μαλλιά της σε έναν σφιχτό κότσο που τον κρατούσε στη θέση της μια ασημένια καρφίτσα που είχε κι αυτή οβάλ σχήμα θυμίζοντας τις ίδιες σταγόνες, της έλειπε όμως οποιοδήποτε άλλο διακριτικό. Είχε βαφτεί εντελώς επαγγελματικά τονίζοντας τα μάτια της κι είχε επιλέξει ένα άρωμα κέδρου, πικραμύγδαλου και μελιού. Όταν βγήκε η Γαλλίδα από το δωμάτιο που είχε μετατραπεί σε στούντιο ομορφιάς και περιποίησης για τις ανάγκες της βραδιάς, την ακολούθησε κι εκείνη. Πήγε στην κρεβατοκάμαρα της και κοίταξε τα μπλε χάπια που κρατούσε κλειδωμένα στο κομοδίνο που ήταν πλάι στο κρεβάτι της. Τις τελευταίες μέρες είχε πάρει αρκετά από αυτά, έχοντας όμως της σύνεση να μιλήσει προηγουμένως με κάποιον καλό κι έμπιστο γιατρό που της εξήγησε τι ακριβώς έπρεπε να κάνει προκειμένου να μην αντιμετωπίσει άμεσα πρόβλημα με τη λήψη του. Αποφάσισε να μην πάρει κανένα. Ήθελε να κάνει καλή εντύπωση στη Μπρέντα, και να μη δυσαρεστήσει παράλληλα τον πατέρα και τον αδερφό της. Λέξη δεν τους είχε πει ούτε για το ατύχημα αλλά ούτε και για την τόσο κατατοπιστική κουβέντα της με τον δικηγόρο. Θα καθόταν και θα σκεφτόταν τον καλύτερο τρόπο δράσης, ήδη είχε κιόλας μια ιδέα που θα μπορούσε να αποδειχθεί καλή και σωτήρια. Κοίταξε την ώρα και κατάλαβε πως έπρεπε να κατέβει κάτω για να υποδεχτεί την καλεσμένη της όταν ήχησε το κουδούνι της εξώπορτας. Έφυγε από την κρεβατοκάμαρα της σαν αστραπή. Ο Τζον κι ο Άλμπερτ Άλιστερ στέκονταν ήδη πλάι στην πόρτα επιλέγοντας να είναι δίπλα στη Μπρέντα από την πρώτη στιγμή της παρουσίας της εκεί. Της άνοιξε ο μπάτλερ που ασφυκτιούσε αναμφίβολα στο καλοραμμένο του μαύρο κουστούμι. Η Έβελιν στάθηκε κοντά τους ρίχνοντας κλεφτές ματιές στον αδερφό της. Ήταν ντυμένος στα μαύρα, όχι όμως τόσο επίσημα όσο θα ήθελε ενδεχομένως ο Τζον που είχε βάλει τα καλά του.

Η Μπρέντα μπήκε χαμογελώντας. Από την πρώτη αυτή στιγμή που την είδε, το κατάλαβε η Έβελιν πως είχε έρθει για να μείνει, καθώς επίσης και πως ήταν έτοιμη για όλα. Ένιωσε το στομάχι της να σφίγγεται αλλά έκανε ένα βήμα μπροστά για να την καλωσορίσει.