Η κατάρα των Λάγκερτον

13

Για την Αραμπέλα το πρωινό εκείνο κύλησε ευχάριστα. Αν και είχε κοιμηθεί ελάχιστα, σηκώθηκε πριν τις εννιά. Έκανε μπάνιο και μετά ντύθηκε με σπορ ρούχα, το παντελόνι της ήταν μαύρο κι ελαστικό, και η μπλούζα της πολύ απλή κι αυτή αν και είχε πάνω της τη στάμπα γνωστού σχεδιαστή. Δεν πήρε καν πρωινό, μόνο ενημερώθηκε από το υπηρετικό προσωπικό πως τόσο τα δίδυμα όσο κι ο Γουίλλιαμ είχαν φύγει νωρίς για τον όμιλο. Έτσι, περίμενε τον σοφέρ της που έτσι κι αλλιώς έφτασε νωρίτερα από την καθορισμένη ώρα. Την πήγε στο αγαπημένο της εμπορικό κέντρο και μετά έφυγε. Η Αραμπέλα του ζήτησε να έρθει να την πάρει αμέσως μετά το μεσημεριανό φαγητό. Είχε κανονίσει να φάει εκεί παρέα με τη φίλη, στα γενέθλια της οποίας είχε πάει υποτίθεται το περασμένο βράδυ. Το άγγιγμα του καρλ το ένιωθε ακόμη πάνω της πολύ έντονα. Είδε κατά τη διάρκεια της διαδρομής πως της είχε στείλει μήνυμα και δε μπόρεσε να μην του απαντήσει. Αφέθηκε να απολαύσει λοιπόν τα ψώνια της. Ξόδεψε πολύ χρόνο στο τμήμα των αξεσουάρ και διάλεξε δυο ωραίες δερμάτινες τσάντες, καθώς κι άλλες δυο πασμίνες που της άρεσαν για τα φωτεινά τους χρώματα. Είχε έρθει η στιγμή να ντυθεί πιο χαρούμενα, δεν την είχαν πάρει δα και τα χρόνια... Το τηλεφώνημα του καρλ τη βρήκε να κοιτάει τα καινούρια εσώρουχα που της πρότεινε η αγαπημένη της πωλήτρια που την ήξερε πολύ καλά και της έδειχνε κομμάτια που την ικανοποιούσαν από την πρώτη στιγμή. Η Αραμπέλα είδε το όνομα του στην οθόνη κι ανησύχησε. Δε θα την είχε καλέσει χωρίς σοβαρό λόγο. Ζήτησε συγγνώμη και μπήκε σε ένα δοκιμαστήριο αφήνοντας πίσω της τις τσάντες με όσα πράγματα είχε ήδη αγοράσει.

-Καλημέρα Καρλ, είσαι καλά; Κατάλαβε από τον τρόπο που ανέπνεε πως κάτι τον είχε αναστατώσει.

-Αραμπέλα, είμαι εντάξει, μπορείς να μιλήσεις; Μήπως σε ενοχλώ; Η γυναίκα έσφιξε το τηλέφωνο στο αφτί της.

-Μετά από όσα ζήσαμε ακόμη την ίδια ερώτηση μου κάνεις; Για ψώνια έχω βγει, τι συμβαίνει; Δεν είσαι στον όμιλο; Άκουσε ένα κλικ και κατάλαβε πως ο Καρλ είχε μόλις ανάψει ένα τσιγάρο.

-Είναι χάρη σε αυτά που στέκομαι ακόμη όρθιος καλή μου Αραμπέλα. Έκανα ένα λάθος στη δουλειά, χάθηκε με δική μου ευθύνη ένα ξενοδοχείο που θα περάσει στα χέρια των Άλιστερ. Το στομάχι της γυναίκας σφίχτηκε.

-Και λοιπόν; Τι έγινε; Ας το προλάβαινε να το σταματήσει κάποιος άλλος, δεν έγινε δα και τίποτα. Σε κατσάδιασε ο Γουίλλιαμ σαν να είσαι άτακτος μαθητής;