Η κατάρα των Λάγκερτον

7

Δεν πρόλαβε να αποχαιρετίσει τους γονείς της επειδή έφυγαν πολύ νωρίς το άλλο πρωί. Η καρολάιν ξύπνησε αργά, δεν την είχε ενοχλήσει κανείς. Το κορμί της το ένιωθε κουρασμένο, το μυαλό της ναρκωμένο και την ψυχή της βαριά για άλλη μια φορά. Κοίταξε την ώρα κι αναρωτήθηκε ταυτοχρόνως για το που να ήταν εκείνη τη στιγμή τόσο ο κρίστοφερ όσο κι ο δούκας του Μπαθ. Σηκώθηκε νωχελικά. Αποφάσισε πως μετά από ένα σύντομο πρωινό με φρούτα, καφέ και γλυκιά κρέμα, θα πήγαινε για λίγο στο γραφείο κι ύστερα θα συνέχιζε τη μέρα της όσο καλύτερα μπορούσε. Έκανε μόνη της μπάνιο αφού εξακολουθούσε να θέλει να μην τραβήξει την προσοχή καμιάς από τις κοπέλες που δούλευαν στο σπίτι. Μετά, φόρεσε ένα ταγέρ φτιαγμένο από λεπτό βελούδο που είχε το χρώμα του σάπιου μήλου κι έβαλε άρωμα από το φρούτο αυτό. Μίλησε για λίγο με την καμαριέρα της που της είχε πια χτυπήσει την πόρτα και της ζήτησε να ετοιμάσει το πρωινό της για να το πάρει στην τραπεζαρία. Όταν κατέβηκε, είδε τον αδερφό της καθισμένο στο τραπέζι. Κάποιο περιοδικό διάβαζε αλλά όταν την είδε ανασήκωσε τα μάτια και της χαμογέλασε.

-Καλημέρα, πώς είσαι; Έλεγα δε θα ξυπνούσες ποτέ. Φαινόταν καλοδιάθετος. Η Καρολάιν του επέστρεψε το χαμόγελο και κάθισε στη συνηθισμένη της θέση. Πήρε την πετσέτα της και την άνοιξε, ακριβώς την ώρα που της έβαζαν μπροστά της το πρωινό. Τα φρούτα ήταν κομμένα σε κύβους, ενώ η κρέμα σερβιρισμένη σε ένα βαθύ ολοστρόγγυλο πορσελάνινο μπολ. Ήταν πασπαλισμένη με κανέλα όπως άλλωστε κι ο καφές της.

-είμαι καλά Κρίστοφερ, έφυγαν οι γονείς μας άρχισε να τρώει συνειδητοποιώντας πόσο πεινασμένη ήταν. Τελικά ο αδερφός της έκλεισε το περιοδικό του κι έβαλε κι άλλο καφέ.

-Ναι, μπόρεσα και τους αποχαιρέτισα, αν κι ομολογώ πως αναγκάστηκα να ξυπνήσω νωρίς. Τι θέλεις να κάνουμε σήμερα; Η Καρολάιν που την περίμενε αυτή την ερώτηση δεν καθυστέρησε καθόλου να του απαντήσει.

-Θα πάω στο γραφείο να μιλήσω με τον Καρλ, αφού τα εγκαίνια είναι τη Δευτέρα θα πρέπει να βεβαιωθώ πως τα πάντα είναι όπως πρέπει.

-Μπορούμε να πάμε μαζί αν θέλεις κι ύστερα να βγούμε. Αν το προτιμάς πάμε στη λέσχη ή...

-αυτό που προτιμάω είναι να μείνω μόνη. Με συγχωρείς Κρίστοφερ, δε θέλω να νιώσεις άσχημα, δεν έχω τίποτα μαζί σου απλά...

-απλά σε πολιορκεί στενά ο δούκας του μπαθ και δεν ξέρεις τι να κάνεις, βρήκες μια καλή αφορμή για να βάλεις απόσταση μεταξύ μας. Ο κρίστοφερ σηκώθηκε με τρόπο που αν τον έβλεπε η αραμπέλα θα τον χαρακτήριζε τουλάχιστον αγενή.