Η κατάρα των Λάγκερτον

2

Το ίδιο βράδυ στο επίσης πανέμορφο σπίτι των άλιστερ, επικρατούσε ένα εντελώς διαφορετικό κλίμα. Όλη η οικογένεια ήταν ανάστατη εξαιτίας μιας πολύ πρόσφατης ανακάλυψης. Η έβελιν, η κόρη των άλιστερ, είχε ένα σωρό χάπια στο δωμάτιο της. Όχι πως δεν τα είχαν δει οι καμαριέρες της, αλλά κρατούσαν το στόμα τους κλειστό. Το πρόβλημα ήταν πως τα ανακάλυψε ο αδερφός της ο άλμπερτ, ο οποίος έγινε πυρ και μανία. Χωρίς καμιά χρονοτριβή, πήγε και τα έδειξε στον πατέρα τους. Η έβελιν ήταν 23 χρόνων ενώ ο άλμπερτ 25. Αυτό σήμαινε πως ήταν και οι δυο τους ελεύθεροι να κάνουν ό,τι ήθελαν με τη ζωή και τα χρήματα τους, όμως επειδή η έβελιν ήταν επιρρεπής στα ατοπήματα, ο μεγαλύτερος αδερφός της είχε αναλάβει να την προσέχει και να ενημερώνει κρυφά τον πατέρα τους. Ο Τζον ήταν χήρος εδώ και πολλά χρόνια, και τα κουτσομπολιά για την αντικαταστάτρια της μητέρας των παιδιών στο σπίτι του έδιναν κι έπαιρναν. Είχε γίνει κι αυτός έξαλλος με τα καμώματα της κόρης του, αφού τα χάπια παρουσίαζαν μια τεράστια ποικιλία που θα μπορούσε να ικανοποιήσει και τους πιο απαιτητικούς αναζητητές ψευδαισθήσεων και μιας νέας πραγματικότητας. Τώρα, κάθονταν οι τρεις τους στο δωμάτιο της έβελιν. Ο Τζον της είχε φωνάξει όσο ποτέ και μετά είχε αδειάσει όλα τα χάπια στο πάτωμα, αρχίζοντας να τα ποδοπατάει. Η έβελιν που πάντα έκανε τα δικά της, έβαλε τα κλάματα και θέλησε να φύγει. Η πόρτα της όμως ήταν κλειδωμένη.

-Το καλό που σου θέλω να αρχίσεις να λογικεύεσαι. Μπορεί να έχεις ένα σωρό χρήματα κι από εμένα μα και από τη μητέρα σου κι ας μη ζει, αυτό όμως δε σημαίνει πως μπορείς να σκορπάς τον εαυτό σου έτσι. Ο Τζον κατάλαβε επιτέλους πως έπρεπε να σταματήσει κι άρχισε να παίρνει βαθιές ανάσες. Ο ψυχισμός της κόρης του ήταν πάντα εύθραυστός. Πριν από ένα χρόνο, μετά από έναν οδυνηρό χωρισμό λίγο πριν τους αρραβώνες της, είχε κάνει μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας. Κι από τότε τα πράγματα για εκείνη είχαν αλλάξει. Κάποια πράγματα που μέχρι εκείνη τη μέρα απαγορεύονταν, άρχισαν σταδιακά να επιτρέπονται. Μόνο που αυτή η κατάσταση οδήγησε στα σημερινά αποτελέσματα. Η έβελιν ήταν όμορφη, λεπτή και μελαχρινή, με μάτια αμυγδαλωτά και σαρκώδη χείλη. Τώρα όμως το μακιγιάζ της είχε φύγει κι έδειχνε ταλαιπωρημένη.

-συγγνώμη μπαμπά, δε θα επαναληφθεί. Ο Τζον ξεφύσηξε και μαλάκωσε. Τη λάτρευε, ήταν ολόιδια η μητέρα της. Πήγε και της χάιδεψε τα μαλλιά αναστενάζοντας.

-τρέμω μη σας χάσω και τους δυο, δεν το καταλαβαίνετε; Μόνο εσάς έχω. Μετά, τους γύρισε την πλάτη και ξεκλείδωσε την πόρτα του δωματίου. Τότε, ο άλμπερτ, πήγε κι αγκάλιασε την έβελιν που έβαλε πάλι τα κλάματα.