My Magic Creator

21

"Sabi nila Savana hindi pa nila name meet yung Mom mo, antagal na nila dito and until now hindi pa?" tanong ko.

"Yeah, hindi pa nila name meet. Cause my mom doesn't like to see other people in the house. But you? She already see you earlier" sabi niya. Nanlaki naman yung mata ko ng marinig yun.

"You mean, yung babaeng nakasabay ko pababa ng hagdan kanina?" tanong ko.

"Oo, that's Mom. Alam naman niya na ikaw yung assistant ko, so no need for you to worry. At first, ayaw niyang maniwala na kumuha ako. Pero nung nakita ka niya kanina, wala na siyang nagawa. She also discussed about you meeting my younger half brother. Kaya ko din nalaman. "sabi niya

" Dahil ba sa paghawak ko sa kamay ng kapatid mo? " tanong ko.

" No, oh I mean, that's part of it. She doesn't like anyone touching his own son. Especially that kid. Madaling maattach sa tao yung batang yun. And sabi niya nga kanina, that kid is already asking your name" sabi niya

"Oh my." sabi ko nalang.

"Don't worry. Hindi siya problema sayo. It's her maid's fault. Pinabayaan siya. And also, you didn't know his situation. Binalaan ka nalang ni Mom" sabi niya. Tumango nalang ako. "Sushi box, 2" sabi niya nung di ko mamalayan na nasa counter na kami.

Inabot yung pagkain sa kaniya

"Pay it" sabi niya

Kinapa ko yung phone ko pero hindi ko mahanap. Bigla kong naalala na naiwan ko sa plastic ng pagkaing binili ko kanina.

Bigla niyang kinuha yung phone niya at yun yung ginamit na pang bayad.

"Sorry, naiwan ko sa plastic sa baba yung phone ko. Tumango nalang siya.

" No worries. Just don't forget to pay them next time, okay? " tumango naman ako.

" Okay" dumiretso na kami sa elevator pababa. Kumaway naman si Zyrus kay Hiro.

Pagkababa namin. Kinuha ko agad yung plastic at nandun nga yung phone ko. Sinend ko na kay Zyrus yung pambayad dapat sa sushi.

Pagkatapos kong ihanda yung pagkain sa kaniya. Papasok na dapat ako sa kwarto. Kaso

"Seat here. Samahan mo ko" sabi niya. Napakamot naman ako ng ulo pero naglakad pa din ako palapit sa kaniya

"Where's your mom?" tanong ko.

"I don't eat with them. I usually eat alone" sabi niya sabay kain ng sushi.

"Bakit naman?" tanong ko.

"I told you this already, I hate them" sabi niya.

"You can't just hate them like that. I mean forever" sabi ko.

"Look at me" sabi niya. Tumingin naman ako sa kaniya.

"You're sad" sabi ko. Nung tignan ko yung mata niya. Ang lungkot lungkot tignan.

"I am" sabi niya tas kumain na siya.

"Look at me" sabi ko. Tumingin siya sa akin.

"You look fine" sabi niya.

"No, I'm not. I miss my Mama. That's how life goes Zyrus. Hindi lahat magaling magpanggap pero may ilan na kayang magpanggap para sa mga taong nasa paligid nila. I can see in your eyes na hindi ka okay, ayaw mo sa set up na to di ba?" tanong ko.

" I like this. I like being with you"