🐱🐥
ජීමින් බිත්තියටම හේත්තු වෙලා වේදනා දෙන පිට අතගාගන්න විදියක් නැතුව බිම බලාගෙන හිටියේ සුගාගේ ඇස් වලින් ගැලවෙන්න..
🐱 - "මොනවද තමුසේ මේ ඇඳගෙන ඉන්නේ??"
ජීමින් කිසිම උත්තරයක් දුන්නේ නෑ.. බිත්තියටත් සුගාටත් අතරමැදි වෙලා හිටපු ජීමින්ට පැනලා යන්න මඟක් තිබ්බෙත් නෑ..
බිම බලාගෙන ඉන්න ජීමින්ගේ ඔලුවේ ඉදන් කකුල් දෙකට වෙනකන් ඇස් ගෙනිච්ච සුගා දැක්කේ සැහැල්ලු ඇඳුමක් ඇදන් ඉන්න ජීමින්ගේ කකුල් දෙකටවත් සෙරෙප්පු දෙකක්වත් නැති බව..
සුගාට හිතුනේ මේ මහ රෑ සීතල දරා ගෙන මේ කොල්ලට මෙහෙම පුලුවන්ද කියලා..
🐱 - "කකුල් දෙකට සෙරෙප්පු දෙකක්වත් දාන්නේ නැතුව මිනිස්සු මෙහෙම ගමන් බිමන් යනවද?"
ජීමින් තමන්ගේම කකුල් දෙක දිහා බැලුවේ ඒත් එක්කමයි..
සීතල ජීමින්ගේ මුලු ඇඟටම වගේම කකුල් දෙකටත් දැනෙමින් තිබ්බත් මේ වෙලාවේ එයාට බයටම ඇඟ ඇතුලෙන් ලොකු රස්නයක් දැනෙමින් තිබ්බේ සුගා එයා ගාව ඉන්න නිසා..
🐱 - "මෙහෙ බලනවා මගේ මුන දිහා.."
ජීමින් බැලුවේ නෑ. එයා කකුලකින් කකුලක් පිරිමදින ගමන් බිමට යොමු කර ගත්ත ඔලුව එහෙම්මම තියාගෙන හිටියේ තවමත් පොඩ්ඩක්වත් අඩු වෙලා නැති හදවතේ ගැස්මට අවධානය දෙන ගමන්..
සුගාට ජීමින්ගේ මේ හැසිරීම ඉවසන්න බැරි උනා.. එයා එක පාරටම ජීමින්ගේ නිකටින් අල්ලගෙන ජීමින්ගේ මූන තමන්ගේ මූන දිහාවට හරවගත්තේ ඒ ඇස් දෙක දිහාම බලාගෙන..
එක පාරටම සුගා කරපු දේ නිසා ජීමින්ගේ ඇස් දෙක සුගාගේ ඇස් එක්ක පැටලෙද්දී ජීමින් ගොඩාක් කලබල උනා..
🐥 - "සර් මට යන්න දෙන්න ආයේ මෙහෙම දෙයක් වෙන්නේ නෑ.."
ඒත් එක්කම ජීමින්ගේ කටින් පිට උනේ ඒ වචන ටික විතරයි.. සුගාට හිනා යන්න ආවත් එයා ජිමින්ගේ ඒ රතු වෙලා තියෙන මූන දිහාම බලාගෙන හිටියේ හිතින් හිනා වෙන ගමන්..
YOU ARE READING
Meaw's Endless Love (YoonMin)
FanfictionBoy × Boy story Read and enjoy guys... 🖤🖤🖤 Maybe there will be mature parts.. If you are not familiar with them don't read... Don't report if you can't read with open mind.. There are so many readers who love this stories so don't destroy their d...