YENİ HAYATIM: ~ BERFU ALKIM KORKMAZ ~

18

Arkadaş nedir arkadaş? Benimle ilk defa birileri arkadaş olmak istedi. Ben sanırım biraz korkuyorum. Arkadaş nasıl olunur ki? Okulda veya mahallede uzak durumlardı benden. Vebalı gibi.. Gerçekten berbat bir his. İnsanlar size öyle bir bakıyor ki. Tek kelime edemiyorsunuz.

Eve geldiğimde kimseyle konuşmadan odama çıktım. Çünkü bugün olanları düşünmek istedim. Bazılarınıza nor al gelse de bana çok değişik geliyor. Büyük bir sorunum var ve ben ne yapacağımı bilmiyorum. En iyisi birilerine sormak. Saat 10.30 Atilla uyumuş mudur acaba sonuçta onun arkadaşları var o nasıl arkadaş olunacağını bilir. Büyük bir heyecanla yataktan kalkıp Atilla'nın odasına gittim. Kapıyı çaldım ama içeriden ses gelmedi. Bende kapıyı sessizce açıp içeri baktım. Atilla uyuyordu. En iyisi yarın konuşmak bende odama gittim. Saat 11 i geçerken ben hala uyuyamadım. İlk defa arkadaşlarım oldu ve ben heyecandan uyuyamıyorum. Acaba annem ve babama mi sorsam. Hızlıca odadan çıktım ve annemle babamın odasına geldim. Kapıyı çaldığımda yine ses yoktu. Kapıyı açıp içeri baktığımda odanın boş olduğunu gördüm. Herhalde salondalar. Hızlı adımlarla salona geldiğimde salonda Selim ve Lodos vardı. İkisiyle de pek sohbetimiz olmamıştı. Çekinerek yanlarına gittim.

- Şey annem var babam nerede acaba?

Lodos Korkmaz dan

S: Dışarıda.

Alkım'a döndüm ve açıklamaya başladım.

L: Onlar bayadır yemeğe çıkmamışlardı. Değişiklik olsun diye gittiler. Geç geleceklermiş. Sen niye uyumadın hala?

- H- hiç

L: Alkım biraz konuşalım mı?

Başımı aşağı yukarı salladım.

L: Bak ilk geldiğinden beri sana karşı nötrdüm ve yanlış bir hareketini görmedim. Seninle abi- kardeş olmayı denemek istiyorum. Beni abin olarak kabul eder misin ya da bunu dener misin?

- ......

L: Berfum? Bir şey demeyecek misin?

- T-ta-tabi.

Onun bu haline tebessüm ettim. Yavaşça ayağa kalktım ve ona doğru ilerlemeye başladım. Bir kaç adım attıktan sonra Alkım'ın gerilediğini gördüm. Bir adım daha attığımda Alkım bir adım geriledi. Bunu görünce olduğum yerde durdun.

L: Alkım niye geri gittin? Benden korkuyor musun yoksa?

- Hayır sadece temas sevmiyorum ve insanlara hemen yaklaşamam. Atilla sanırım ikizim olduğu için çabuk güvendim. Efe çocuk zaten dünyadaki en masum şeylerden olduğunu düşünüyorum bu yüzden onunla rahatım. Annem ve babama da alıştım. Ama şimdilik sen bana çok yaklaşmasan olmaz mı?

L: Olur tabi. Sen nasıl rahat edersen.

S: Bende bu abi-kardeş akımına katılabilir miyim?

Dedi varlığını unuttuğum Selim.

- Denerim.

S: Teşekkür ederim Berfum. Sen niye uyumadın anlat bakalım.

- Benim bugün ilk defa arkadaşlarım oldu da. Ben nasıl arkadaş olunur bilmiyorum. Atilla'ya ve annemlere soracaktım ama olmadı.

İlk deyince baya bir şaşırdım selime baktığımda onunda benden farklı olmadığını gördüm.

L: İlk mi?

- Şey evet. Pek sevmem yemi insanlarla tanışmayı.

L: Anladım. Gel otur hadi. Biraz konuşalım.

Defne'den

Melih'e uzun bir aradan sonra yemeğe çıktık. Geldiğimiz şık restoranda bizim için ayrılmış olan yere geçtik.

M: Hayatım bunu bir kutlama yemeği olarak da düşünebilirsin. Bugün öyle aklıma geldi. Beğendin mi restoranı?

- Evet canım çok güzel. Şık ama sade. Ancak aklıma bir şey takıldı. Neyi kutluyoruz?

M: Kızımıza kavuşmamız, oğullarımız bizimle aramız iyi falan ya o yüzden.

-Anladım canım.

Yanımıza gelen garsonla konuşmamız bitti. Yemeklerimizi getiren garsona teşekkür ederim yemeye başladık.
.
.
.
.
Tatlılarımız geldiğinde teşekkür ettik. O sırada Melih'in telefonu çaldı.

-Alo
...
-Tabi. Hosçakalın

- Ne oldu Melih.

M: Şey hayatım.

- Söylesene Melih çatlatma insanı. Çocuklara mı bir şey olmuş?

M: Hayır güzelim. Şeyyy

Neyyy. Acaba Melih ne söyleyecek????