YENİ HAYATIM: ~ BERFU ALKIM KORKMAZ ~

44

Yazar'dan

     Uraz kardeşlerini alıp beraber yaşamayı çok istiyordu ama bu imkansızdı biliyordu. Melih ve Defne bırakmazdı. Her ne kadar bir kaç seneye Atilla ve Berfu'yu alabileceğini bilsede Efe'yi alamazdı. Keşke bir yolu olsaydı diye düşünmeden edemiyordu yine de.

     Münevver uçaktan inmiş, taksiyle eve gidiyordu. Taksi evin önünde durunca parayı ödeyip indi. Kapıyı açan hizmetliye başıyla selam verip üzerindeki ceketini çıkarıp hizmetliye verdi. Hole gelen eşi, torunları, oğlu ve gelinini gördü.

A: Hoş geldin hatun.

M: Hoş bulduk Ali.

U: Sultanım hoş geldin. Gözlerim yollarda kaldı. Aman Allah'ım bu ne güzellik.

M: Sus zevzek seni.

     Melih ve Defne hariç herkes tebessüm etti.

M: Benim ikizlerim nerede?

S: Yukarı da ödevlerini yapıyorlardı babanem.

M: Anne hoş geldin.

M: Hoş bulduk Melih.

U: Sultanım aç mısın yemek hazırlatayım?

M: Olur yavrum.

     Hizmetliler Münevver'e yemek hazırlarken diğerleri de salona geçip oturmuştu. Ali Rıza demişti Münevver'e Melih ve Defne'nin Uraz'dan haberi olmadığını bu yüzden bir şey demiyordu Münevver. O sırada Selim ikizlere mesaj atmış aşağı gelmelerini babanelerinin geldiğini söylemişti. Bunun üzerine koşa koşa aşağıya indiler. Atilla babanesinin elini öpüp sarılmış hoş geldin demişti. Berfu bu güzel insanlara uzak kalmak istemiyordu Melih ve Defne'nin gerçek yüzünü onlar sayesinde görmüş abisine de onlar sayesinde kavuşmuşken bunu haketmediklerini onlara güvenmesi gerektiğini düşünüyordu. Yavaşça Münevver'e yaklaştı.

B: Ho.. Hoş geldin ba..babane.

      Herkes buna şaşırmıştı. Münevver şaşkınlığını üstünden atıp sarılmak için Berfu'ya doğru hareket edince Berfu kollarını yüzüne siper etmiş gözlerini yummuştu. Bu hamleyle salondaki herkes donakalmıştı Uraz ve Sarp dişlerini o kadar sıkıyordu ki birazdan tüm dişlerini kırabilirlerdi. Atilla korkarak ikizine yaklaştı. Onu kendine çekip sarıldı. Berfu çırpınıp bağırmaya başladı.

B: BIRAK! BIRAK BENI! İSTEMİYORUM! İSTEMİYORUM! 

       Bu sese Efe'de uyanmış korkarak aşağı inmeye başlamıştı. Atilla ikizinin bu bağırması üzerine ondan ayrıldı. Uraz Berfu'ya ilerleyip önünde diz çöktü. Yüzüne siper ettiği ellerini yavaşça indirdi. Bir yandan da  fısıldıyarak Berfu ile konuşuyordu.

U: Buradayım abim. Bak ben yanındayım. Kimse sana zarar veremez kasma kendini. Hadi abim. Bak Uraz ben. Güzelim. Can parçam.

     Berfu'nun biraz rahatlaması üzerine avuç içlerinden öptü.

U: Meleğim. Dünyam. Narin kar tanem. Nadide gök kuşağım. En güzelim. En masumum. En temizim. Bana bak güzelim. Sana kimsenin bir şey yapmasına izin vermem tamam mı? Bak sana sarılan da ikizindi. Seni sakinleştirmek istedi yardım etmek yaralarını sarmak.

     Berfu kendine gelmişti.

B: Abi.

U: Abim. Söyle güzelim.

B: Gitme!

U: Gitmem bir daha hiç bir güç beni sizden senden ayıramaz.

     Berfu Atilla'ya döndü.