YENİ HAYATIM: ~ BERFU ALKIM KORKMAZ ~

33

Rüzgar'dan

        Sabah uyandığımda saat 6 ya bile gelmemişti. Psikolojik yükten sanırım uyku tutmuyor uyusamda erkenden uyanıyorum. Bir süredir düşünüyorum Berfu'ya kendimi nasıl affetiririm diye ama henüz bir yol bulamadım. Ani bir cesaretle Berfu'nun odasına gittim. Uraz abimin göğsüne yatmış uyuyordu. Keşke benimle de böyle olsaydı. Ama ben bu şansı kendim mahvettim. Bir de Uraz abimi öğrenmesi işi iyice çığırından çıkarmaya başladı. Annem ve babama zaten çok sinirli. Bana yaklaşmayacaktır. Keşke bir kez kokusunu alsam.

Yavaşça yanına yaklaş o zaman kokusunu alırsın mal mısın diyeceğim de bu kadar tatlı ve masum bir kıza bunları diyen maldır zaten.

        Çok güzel iltifat ediyorsun iç ses çok sağol ama fikir güzel. Yatağa yavaşça yaklaştım. Berfu'ya doğru eğildim. Ama tam o sırada birisi benim boğazımı tutup duvara yasladı ve sıkmaya başladı. Baktığımda o kişinin Uraz abim olduğunu gördüm. Beni görmüyor sanırım. Yine kriz geçiriyor galiba.

U: Alamazsınız lan bir daha kardeşimi benden vermem vermem.

        O sırada Berfu uyandı. Önce ne olduğunu anlayamadı. Ama benim nefesim bitmek üzereydi. Gözlerim kaymaya başlarken son gördüğüm Berfu'nun abimi durdurmaya çalışması ve ona sarılmasıydı.

Berfu'dan

        Uyandığımda yanımda abim yoktu. Ama abimin bir şeyler sayıkladığını duyuyordum. Gözlerimi odada gezdirdim. Abim Rüzgar'ı duvara yaslamış boğazını sıkıyordu. Hemen kalkıp abime doğru gittim. Kolundan çekmeye çalıştım ama çok güçlüydü.

- ABİ ABİ BIRAK.

U: Alamazlar bırakmam vermem onu.

- ABİ BEN BURADAYIM BAK KİMSE ALMADI.

         O sırada Efe de uyandı ve ağlamaya başladı. Ne yapacağımı bilemedim ve abime sarıldım. Abimin gerilen bedeni yavaş yavaş gevşedi. Başımı Rüzgar'a çevirdiğimde bayıldığını gördüm.

- Abi Rüzgar bayıldı.

         Abimle beraber hemen onunla ilgilenmeye başladık. O sırada ev ahalisi de odaya gelmişti.

M: Ne oldu burada.

- Sonra konuşalım önce Rüzgar'ı ayıltalım.

Uzun uğraşlar sonucu Rüzgar'ı ayılttık.

D: Rüzgar iyi misin oğlum.

R: İyiyim anne.

M: Evet neler olduğunu biri anlatabilir mi?

- Ben uyandığımda Rüzgar odadaydı. Abim onun boğazını sıkıyor bir yandan da " Alamazsınız onu vermem yine kaybedemem" gibi sayıklıyordu. Tahminimce Rüzgar henüz bilmediğim bir nedenden dolayı odaya girdi ve yatağa yaklaştı. Abimde uyandı ve yine birinin beni kaçıracağını beni kaybedeceğini düşündü ve krize girdi. Kim olduğunu anlayamadı ve Rüzgar'ı boğmaya kalktı. Rüzgar iyi olduğuna göre sorun yok.

M: Kızım biraz yanlız konuşalım mı? Lütfen bir kez?

- Ne konuda?

M: Lütfen kızım.

- Tamam ama çabuk olun. Sadece 5 dk.

Melih bey de beni onayladığında mutfağa geçtik.

M: Kızım bak Uraz bu tip krizleri sık geçirecek. Örneğin okulundan aradıklarında sana bir şey mi oldu diye kriz geçirecek. Sen eve geç geldiğinde yine kriz geçirecek. Beni dinle daha fazla geç olmadan yatıralım hastaneye.
Ne diyordu bu adam ya? Bu bu benim baba dediğim adam...