YENİ HAYATIM: ~ BERFU ALKIM KORKMAZ ~

3

     Yavaş adımlarla eve ilerledik. Sağımda Melih bey solumda Defne hanım var. Kapıdaki hizmetçiyi geçip salona ilerledik. Salonda kimse yoktu onlar ikili koltuğa otururken ben bir berjere oturdum. Salonu incelemeye başladım. Sade ama şık bir salondu.

D: Kızım abilerin seninle tanışmak için bir kaç güne  gelecekler. İkizin küçük kardeşinle gezmeye gittiler. Onlar gelene kadar dinlen istersen odanı beraber hazırlamak istedim zevkini bilmediğim için. Şimdilik misafir odasında kal olur mu?

- Tabi olur teşekkür ederim.

M: Kızım velayet işlemleri için şimdi mi konuşalım yoksa akşam mı?

- Melih bey ben biraz yorgunum ve bu olanları hazmetmek zaman alacak benim için önce biraz dinlensem olur mu?

M: Tabi kızım sen nasıl istersen. Defne'm odayı sen gösterir misin?
 
      Sonra Defne hanım başını onaylar biçimde sallayıp ayağa kalktı. Peşinden bende ayağa kalkıp Melih beye baş selamı verdim ve Defne hanımı takip etmeye başladım. Ev 3 katlıydı. İkinci katta bir odaya girdik beyaz sade bir odaydı.

D: İyi dinlenmeler kızım.

- Teşekkür ederim efendim.

     Sanırım efendim dediğim için olan buruk gülümsemesiyle odadan çıktı Defne hanım bende yatağa uzandım.
.
.
.
.
.
.
      Kolumun deşilmesiyle uyandım. Lannnn rüya mı görüyorum acaba. Aynı bana benzeyen bir erkek duruyordu başımda. "Kalk artık annem seni uyandırmamı söyledi. Ne derin uykun varmış be" dedi. "Ne cırlıyon la başımda deli misin divane misin?" Deyip kalktım o da bana ters ters bakıp odadan çıktı bende onu takip etmeye başladım. Yemek odasına geldiğimizde gidip küçük bir çocukla ikizim olan çocuk yanyana oturuyordu. Bende Defne hanım'ın yanına oturdum.

D: Hoş geldin kızım dinlenebildin mi?

- Evet Defne hanım teşekkür ederim.

D: Kızım sana kıyafet alışverişine çıkalım mı yarın ben sana bir kaç parça kıyafet almıştım yalnızca zevkini bilmediğim için.

- Hiç önemli degil efendim siz ne zaman uygun görürseniz.

M: Hadi yemeğe başlayalım artık.
 
      Sonrasında yemeğe başladık bence yeterli olan ama normal bir insana göre az olan yemeğimi yedikten sonra bana bakan 4 meraklı gözle karşılaştım. Onlara baktığımı görünce Melih bey konuşmaya başladı.

M: Kızım niye bu kadar az yedin?

- Fazla yemek düşkünü biri değilimdir. Yeterli bu kadarı teşekkür ederim.

      Bir süre sonra herkes yemeğini bitirmişti. Kalkıp salona geçtik.

M: Kızım şu velayet işini konuşalım ister misin?

- Olur tabi.

M: Kızım kimliğinde soyadın, annenin babanın ismi ve birkaç ıvır zıvır değişecek seni fazla etkilemeyecek zaten.

- Şeyyy Melih bey ben sizden bir şey istesem.

M: Tabi kızım ne istiyorsun?

Acaba ne isteyecek?????
Tahminleri alalım..