Ben: Şeyy Melih bey ben sizden bir şey istesem.
Melih: Tabi kızım ne istiyorsun?- Ben izniniz olursa ismimi de değiştirmek istiyorum.
M: Sen nasıl istersen kızım da nedenini sorabilir miyim?
- Tabiki en doğal hakkınız bu. Ben eski ailemde demek istemiyorum. Onlarla diyeyim aramız iyi değildi. Açık konuşmak gerekirse onlar bana hiç sevgi göstermediler bende bir süre sonra onlardan soğudum yabancı gibi yaşıyorduk aynı evin içinde. Ben onların bana verdiği ismi kullanmak istemiyorum. Sizde kabul ederseniz sizinle yeni bir sayfa açmak istiyorum. Hem sizinde belki bana koymak istediğiniz isim varsa bir şansımız olur. Ne dersiniz?
M: Kızım bizde senin bizi kabul etmeni çok isteriz. Abinin koymak istediği bir isim vardı. Ama biz sen doğduğunda yani bebekler karışıp ismini koyduğumuzda abini dinlememiştik. O konuda da sonradan pişman oldum abilerinde gelince ve siz biraz birbirinize alınca halledelim o zaman bu işi olur mu?
- Tabi olabilir. Sorun yok.
Bir süre daha oturup odama çıktım. Uyumaya çalıştım ama uyku tutmayınca bahçeye çıktım. İkizim olacak çocuğun adını hala bilmiyorsun demi zeki insan ya sus allasen iç ses hep sus icses sus içses hep atıl kurt hiç katıl kurt yok ne alaka lan ne biliyim öyle geldi aklıma saane sen kim kopek oglumm mal yaw neyse gitsem mi yanına acaba git tabi tanış işte amannn tamam gidiyorum.
- Şeyyyy uyku tutmadı da rahatsız olursan gideyim.
X: Bilmem istiyorsan otur ya da git kal ama git off şeyy sen bilirsin.
- O zaman biraz oturayım tanışalım olur mu ben hala senin adını bilmiyorum mesela.
X: Tamam olur. Ben Atilla Korkmaz. Senin ikizinim. Falan işte ne anlatsam tam bilemedim.
- Adı tam belli olmayan ama adı şuanlık Özge alan biriyim. Zamanla birbirimizi tanırız zaten.
Atilla: Ben sana bir şey sormak istiyorum. Sende o kız gibi değilsin demi yoksa o kız gibi misin?
- O kız nasıldı bilmiyorum ama pek sevmiyorsun sanırım. Ben sana ya da abilerine zarar vermek istemiyorum, vermem de.
A: Gerçekten mi?
Şuan gerçekten küçük bir çocuk gibi duruyor. Ayyy çok tatlı.
- Gerçekten. Bak ben daha önce hiç kimseden sevgi görmedim. Yanlış anlama acındırmak değil amacım. Sakın ha da bana acıma eğer bana acırsan bir gün benden uzak duracaksın o konuda söz ver. Sonrasında dediğim gibi kimseden sevgi görmedim. Siz sevgi gösterince ben ne yapacağımı bilmiyorum annenle baban bana kızım diyorlar ben onlara hanımlı beyli konuşmak istemiyorum onları üzmek istemiyorum. Ama gerçekten ne yapacağımı ne diyeceğimi bilmiyorum.
A: Bana karşı rahat ol sen nasılsan öyle ol. Bak açık konuşayım sana abimler seni iyi karşılamayacak bende önce korktum. O yüzden sen bana rahat ol birbirimize güvenelim abilerim de rahat olsunlar aile olalım istiyorum.
- Bende isterim gerçekten isterim.
A: Şeyyyy senden bir şey isteyebilir miyim?
- Tabi ne?
A: Bu gece beraber uyuyalım mı hem seni de uyku tutmamış belki uyursun.
O kadar tatlı bakıyor ki sanki hayır desem tüm dünya yıkılacakmış gibi bakıyor.
- T-tabi olur.
A: Biliyordum istemeyeceğini ya dur ne olur mu kabul mü ettin?
Bir anda ayağa fırladı onun paniğiyle bende ayağa kalktım bana sarılıp döndürmeye başladı. Bir yandan da bağırıyordu. " Kabul etti kabul etti benimle uyuyacak ikizim benimle uyuyacak Allahhhhhh" o sırada Defne hanım ve Melih bey apar topar dışarı çıktılar.
D: Oğlum ne oldu niye bağırıyorsun iyi misin?
O sırada ben Atilla'dan kurtulup cevapladım.
- Efendim Atilla'yla biz tanışıp kaynaşmak istedik biraz konuştuktan sonra o da bana birlikte uyuyup uyuyamayacağımızı sordu. Bende kabul edince heyecanlandı biraz kusura bakmayın sizi de uykunuzdan ettik özür dileriz.
M: Ne özrü kızım sizin için sevindik hadi daha geç olmadan yatın çok oturmayın tamam mı çocuklar biz yatıyoruz iyi geceler.
- Bizde yatalım mı artık.
A: Tabi olur.
Sonra bizde gidip yattık. Çok rahattı. Bir süre sonra uykuya daldım
Bakalım araları nasıl olucakkkk
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YENİ HAYATIM: ~ BERFU ALKIM KORKMAZ ~
General FictionÖzge onu döven çalıştıran ve satmaya kalkan ailesinden başka kimsesi olmayan bir kız... Korkmaz ailesi tek kızları tarafından parçalanmış bir aile... Korkmaz ailesinin kapısına aynı zamanda 10 hayatın ortasına bırakılan bir mektup... ...