YENİ HAYATIM: ~ BERFU ALKIM KORKMAZ ~

35

       Atilla ile konuşmamızdan sonra aşağıya indim abime sormadan anlatmak istemedim. Ama Melih bey ve Defne hanıma çok kızgınım nasıl böyle insanlar olabilirler. Aşağıya indigimizde Efe ve Uraz abim hariç herkes salondaydı.

- Abim nerede?

Dedim hemen.

Selim: Efe kendisini Uraz abimin uyutmasını istediği için senin odandalar.

- Anladım sağol. Lodos iş hakkında konuşmalıyız ben haftalık programını ayarladım. Ama ben bu işi bırakmak istiyorum.

M: Neden kızım çok ısrar etmiştin?

- Bir bana kızım demeyin. İki böyle yapamıyorum işimi. Ben önceden çalışıyordum. Ama okuldan sonra gidip akşam dönüyordum. Sonra da ders çalışıyor ve uyuyordum. Alın teri başka bir şey. Bir kaç tuşa basıp iki kelime edince çalışmış gibi hissetmiyorum kendimi.

L: Tamam Berfu da şimdi ne yapacaksın?

- Melih bey ve Defne hanıma borçlu yaşamak istemiyorum bu yüzden en azından hafta sonları ya da okuldan sonra çalışmak için kafe tarzı bir yer bulacağım.

D: Kızım ne demek borç olur mu öyle şey?

- Defne Hanım bana kızım demeyin ayrıca açtırmayın ağzımı. Abim ve Atilla hariç kimse itiraz edebilecek bir konumda değil abimi ve Atilla'yı da ikna ederim. Yalnız müsait bir zamanda konuşacağım onlarla. Ayrıca Selim ve Lodos'un olayında sizi affettim tekrardan size bir şans vereceğim. Ayrıca Sarp ilgi alakana teşekkür ederim. Şimdi izninizle ben uyumaya gidiyorum.

       Sonrasında kimseye bakmadan merdivenlerden çıkmaya başladım. Odama geldiğimde hemen giyinme odamda yatak pijamalarımı giyip beni bekleyen abimin göğsüne yattım. Huzurlu bir uyku beni bekliyor..

Yazardan

      Defne ve Melih çok korkuyorlardı kızlarını kaybetmekten. Hak etmediklerini düşünüyorlardı. Uraz onların ilişkilerini mahvetmişti artık Berfu onlara anne-baba demiyor onlardan olabildiğince uzak duruyordu.

     Sarp inanıyordu Berfu ile arasını düzelecekti. Ama bu şiddet meselesi aklından hiç çıkmıyordu bu konuyu yarın abisiyle konuşmalıydı.

      Lodos ise mutluydu kardeşi ona bir şans vermişti. Ama korkuyordu Berfu'yu kazanamadan kaybetmekten. Annesi ve babası Uraz abisine çok kötü davranmıştı. Küçüklüğünden beri anne ve babasına kızardı hep Ama gücü yetmezdi bir şey yapmaya. Ama abisi gelmişti artık Berfu sayesinde ne olursa olsun bir daha abisini yalnız bırakmayacaktı.

       Rüzgar Berfu'ya kendini nasıl affettireceğini bilmiyor ortalığın biraz durulmasını bekliyordu. Küçüktü Uraz gittiğinde olanlardan pek bir şey anlayamamıştı Ama yanlıştı bunu biliyordu.

      Selim inanıyordu abi olacaktı. Kardeşi korktuğumda üzüldüğünde ona sığınacaktı.

Uraz'dan

      Uyandığımda meleğim göğsüme sinmiş tüm güzelliğiyle uyuyordu kollarımda. O kadar masumdu ki. İnanamıyorum bazen onu yeniden bulduğuma. Bugün meleğime bir sürpriz yapacağım o yüzden erkenden kalkıp şirketime gitmeliyim. Evet doğru duydunuz şirketim. Babanem ve dedemin yardımlarıyla şirketimi açtım. Daha Berfu'nun haberi yok ona bugün göstereceğim bir diğer sürprizimde o olacak. Yavaşça yataktan kalktım ve Berfu'nun bugün giymesi için bir kaç kombin hazırladım. Eve gelince giydiririm. Dedemin bana hediyesi olan lüks olmayan arabamla onları okuldan ben alırım sonra Berfu'yu hazırlar ve şirkete götürürüm sonra da diğer sürprizime. Kombinleri hatırlayınca Berfu'nun odasından çıkıp kendi odama gittim ve siyah bir pantolon siyah bir kazak siyah ceket giydim ve kaşe montumu da elime aldım. Yatağımın altındaki gizli bölmeden şirketin dosyalarını aldım ve çantama koydum. Melih bey ve Defne hanıma zerre güvenmiyorum.