ASLI (Bir Kalp İki Aşk 1#) #wattys2020

ASLI GİRİŞ

selam ilk hikayemle karşınızdayım. umarım okur ve çok beğenirsiniz. yorumlarınızı ve votelerinizi heyecanla bekleyeceğim. şimdiden teşekkürler...yeni olmam nedeni ile biraz sabredip ilerlerseniz eminim dahda beğeneceksiniz

Not: sessiz okuyucular en azindan yildiza tiklarsaniz hikayem cok daha iyi yerlere gelecektir sayenizde... 1000 okumaya 10 begeni olunca garip kaciyor☺😊😊😊😊😊😊

Bir uçurumun kenarında dizlerinin üzerine çökmüş ellerinde bir avuç toprak gökyüzüne bakıyordu çimen gözleri ile. Gözlerinden akan yaşlara inat gülümsedi... on beş dakika önce her şeyden nefret ediyorum diye bağıran o kadın gitmiş sadece eline aldığı bir avuç toprakla güç bulmuştu.

"bir avuç toprak ile aldın tüm umutlarımı tüm sevdiklerimi sana yenilmeyeceğim yıkamayacaksın beni ne kadar kızsam da ağlasam da yenemeyeceksin beni. Sana inat daha çok güleceğim sana inat yeniden seveceğim sana inat yaşayacağım. Sen ne yaparsan yap en sonunda kazanan ben olacağım kader ".

O anda aklına gelen şarkıyı mırıldanarak ayağa kalktı Aslı elinde ki toprağı uçuruma doğru fırlattı...

Hayat kadere inat seni sil baştan yaşayacağım...

Arabada kafasını cama yaslamış sessizce geçmişini hatırlıyor ve ona son kez göz yaşlarını döküyordu...

Hayata öyle yenik başlamıştım ve devam ediyordum ki kesinlikle kazanması mümkün olmayan bir savaşın içinde gibiydim. Mağlubiyetlerim öyle bir sıfır iki sıfır falanda değil altı hatta on sıfır yeniktim. Artık hayatın beni mağlup etmekten büyük bir zevk aldığını düşünmeye başlamıştım. Yalnız ve kimsesiz büyümek yediğim ilk goldü. Çektiğim sıkıntılar, yaşadığım hayat, üvey baba işkenceleri, artık dayaktan bıkan üvey ana terk edişleri her gün yeni bir gol yiyordum kaleme.

Her fırsatta gol atmak için yer arıyordu kaderim bana. Ama onunla tanıştığımda bu sefer sadece bir sefer tüm gollerine karşılık sana öyle bir gol atıyorum ki kader artık eşitiz düş yakamdan dedim. Dedim de ne oldu ki tek bir kurşun ikimizi de sonsuza kadar ayırırken hayat karşıma geçmiş gülüyordu. Şimdi ise yeniden kurduğum hayatımda bana öyle bir oyun oynuyordu ki kalbimin sızısı her geçen gün beni öldürmek istercesine artıyordu.

Aslı bu arada ben ve evet keremime kavuşmuştum ama ne yazık ki uzun sürmemişti.

Hayatımda ki tek iyi şeyde beni bırakıp gitmişti. Hem de öyle zorlu bir hayattı ki artık eskisinden de zor günler beni bekliyordu. Evet, bu sefer maddi anlamda beni zorlamıyordu belki ama nefes almadan yaşamanın ne demek olduğunu öğretiyordu.

Neden kitaplarda ya da filmlerde ki gibi bir hayatım yok diye düşünmeden edemiyordum. Mesela ailem çok zengin, öldüler ama bana bir holding bıraktılar. Gerçi benim ailem gerçekten zenginlerdi ama bana yaşlı bunak bir düşman bırakmışlardı. Ya da çok şanslıydım yetimhanede büyümeme rağmen holding sahibinin oğlu ile evlenip şirkete ortak olabilirdim. Evet, bunu da yaşamıştım yetimhanelerde büyümeme rağmen zengin bir adama âşık olmuştum ama holdinge ortak olmak yerine babasının nefretine ortak olmuştum.

Bunların hepsi tabi ki masallarda mutlu sonla biterdi gerçek hayatta ise mutlu sonla biten hikâyeler yoktu.

Bizim Aslı ile kerem olarak başlayan hikâyemizde olduğu gibi. hâlbuki tıpkı kitaplarda ve filmlerde ki gibi başlamıştı. Okula yetişmek için koşan ben bir deveye çarpmış önüne baksana be atışmalarından sonra iki farklı yöne gidiş ve aynı okulda tekrar çarpışma.

Gözlerin buluşması ile kalbe düşen aşk ateşi üç yılın sonunda evlilik daha doyamadan zorunlu ayrılık. Bakmayın böyle basit anlattığıma öyle kolay değildi hiçbir şey. Hayatim hiç kolay değildi öyle zamanlar öyle günler yaşadım ki şuan ki hayatım bile yaşadıklarımın yanında güllük gülistanlıktı.