ASLI (Bir Kalp İki Aşk 1#) #wattys2020

Aslı Bölüm 30

Olduğum yerde kaldım haberde genç iş adamı gönlünü sarışın bir güzele kaptırdı yazıyordu.

Altında iki gün üst üste farklı mekânlarda yakalandıkları ilişkilerinin evliliğe gittiği yazıyordu. Yanında ki kadının iki resimde de yüzü tam görünmüyordu ama uzun sarı saçları muhteşem fiziği belliydi. Yağız bir resimde eli belinde bir diğer resimde ise elleri omuzlarında birbirlerine dönük şekilde yağızın yüzünde daha önce hiç görmediğim bir gülümseme ile kıza bakıyordu. İçimde duygu karmaşası yaşıyordum. Neden böyle hissediyordum.

Yağız bekâr bir adamdı ama bana söyledikleri, o gece meyhanedeki halleri hiç böyle bir şey yapacağı aklıma gelmemişti. Ne bekliyordun adamın seni bekleyeceğini mi dedim içimden kendini. Gitme demişti, kaçsan da bana geri döneceksin demişti. Yağıza neden güvenemediğimi anlamıştım onu ilk gördüğüm andan itibaren içime yerleşen sıkıntıların nedeni buydu. Kendine eğlence arıyordu belki de çocuklardan etkilenmişti ama her ne ise çok çabuk geçmiş ve hayatına devam etmişti. Gözden ırak gönülden de ırak olmuştu. İçimde oluşan kızgınlıktı, ilkte kıskançlık mı acaba diye düşünsem de kızgınlıktı bu.

"Aslı iyi misin" diyen Mustafa'nın sesi ile kendime geldim.

"Çok iyiyim Mustafa çok iyi". Hislerimde ne kadar haklı olduğumu bir kez daha anlamıştım. İkinci şans diye bir şey yoktu olamazdı. Öyle bir aşk hayatta bir kere ya çıkar ya da çıkmazdı karşınıza. Şimdi düşünmem gereken Ömer'di. Ömer gereğinden fazla değer veriyordu yağıza buna engel olmalı oğlumun daha fazla zarar görmemesi için elimden geleni yapmalıydım. Ah kesinlikle çok kızgındım yağıza ondan nefret ediyordum beni böyle zor durumda bıraktığı için. Kızgınlıkla nasıl hızlı yürüdüysem ter içinde kalmıştım eve geldiğimde Mustafa elindekileri mutfağa götürmüş bende odaya çıkmıştım. Kapı aralıktı ve Ömer ile derin sohbet ediyordu.

"Derin yağız küstü mü bana o yüzden mi gelmedi".

"Olur mu Ömer abimin seni ne kadar çok sevdiğini biliyorsun o küsemez sana sadece işleri var gösteri gününde burada olacağına eminim". Daha fazla dayanamayacaktım bu duruma. İçeri geçip "Ömer annem hadi git efe abini uyandır bizde geliyoruz" dedim. Ömer söz dinlemiş zaten üzgün olduğu içinde itiraz etmemişti. Ömer odadan çıkar çıkmaz kapıyı kapattım.

"Seni ne kadar çok sevdiğimi biliyorsun derin".

"Duygularımız karşılıklı aslı ama neden böyle kızgınsın".

"Abine kızgınım derin tutamayacağı sözler veriyor sürekli Ömer'i ne kadar üzdüğünü umursamadan. Çocuklarım bu hayatta tek dayanağım benim. onlar keremin emaneti bana kimsenin onları üzmesine izin vermem veremem buna abin de dâhil. O yüzden lütfen sende onu korumak için oğlumu daha fazla kandırma. Abin sevgilisinden ayrılıp buraya gelemedi bugün bütün gazeteler yazıyor. Kalbinin daha fazla kırılmasına dayanamam abini ara gelmesin sana evimde gönlümde hep açık ama artık ona kapalı kesinlikle gelip daha fazla üzmesin bizi. Yani Ömer'i" derine sarıldım.

"Abimin sevgilisi mi varmış".

"Bilmiyor muydun?"

"Hayır, bilmiyordum".

"Gazetede görürsün yeni yengeni" onu da alarak aşağıya indim. Sinirim geçmemişti aşağıya indiğimde Ömer'in sözleri ile daha da sinirlenmiştim. Deniz abi burada sevgilisi mi yazıyor deyip elinde ki gazeteyi gösteriyordu. Nasıl unutmuştum Ömer okumayı çözdüğünden beri önüne gelen her şeyi okumaya başlamıştı. Özelliklede gazeteleri elinden alıp saklasam da bir şekilde bulup okuyordu. Deniz hala gazeteye bakıyordu, kafasını kaldırdığında göz göze geldik tam cevap verecekti ki efe "evet abim sevgilisi yazıyor" dedi. Ah be efem ne yaptın sen diye ona baktım ama o da daha bir çocuktu ne desem boştu. Ömer gazeteyi bırakıp odasına çıktı.