ASLI (Bir Kalp İki Aşk 1#) #wattys2020

Aslı Bölüm 24

upuzun bir bölümle karşınızdayım... umarım beğenirsiniz. iyi okumalar

Araba hareket etmiş yol boyu titremelerim geçmemişti. Sadece bakışları ya da dokunuşları değil şarkının sözlerini söylerken ki hali, ses tonu yağızın tüm duygularını aktarmıştı. Ben arkadaş olursak geçer dediğim şey hiç geçmemişti demek ki. Tüm bunlara karşılık beni asıl etkileyen itiraf edemesem de hissettiğim duygulardı. Kalbim dans boyu deli gibi atmış yağızın her sözü yüreğime işlemişti. Kollarındayken hissettiklerimden ölesiye korktum. Olmazdı olamazdı. Eve geldiğimde çocuklar çoktan uyumuştu odama çıkıp hemen üstümü değiştirdim ve kendimi buz gibi suyun altına attım. Vücudumda hissettiğim ateşin sönmesi için uzun bir süre soğuk suyun altında kaldım. Çıktığımda havanın sıcak olmasına rağmen uzun süre soğuk suyun altında kalmamın etkisi ile titriyordum. Üzerimi giyinip yatağa girdim. Çarşafı kafama kadar çekip tüm kendime kızgınlığımla ağlamaya başladım. Kendimi anlık bir duyguydu olabilirdi deyip ikna etmeye çalıştım.

Ertesi gün uyandığımda ilk işim evden çıkıp keremin mezarına gitmek oldu. Mezarını temizleyip toprağını suladım. Çocuklarla diktiğimiz çiçekler açmıştı. Onların etrafında biten otları temizleyip mezarın kenarına oturdum.

"özür dilerim sevgilim". Diyecek başka hiçbir kelimem ya da cümlem yoktu. Ne diyebilirdim ki. Aşkımıza ihanet etmiş gibi hissederken ne söyleyebilirdim ki. Kendimden nefret ediyordum en çokta yağızdan bana hissettirdiklerinden nefret ediyordum. Adını andığımda kalbimin hızlanmasından nefret ediyordum. Her dakika her saniye dün geceki sözlerinin aklıma gelmesinden nefret ediyordum.

Eve geldiğimde çocuklar merakla nereye gittiğimi sordular onlarla bir süre vakit geçirdikten sonra tekrar odama geçtim ve her zaman ki gibi kendimi uykuya teslim ettim. Uyandığımda hava kararmış saat gece yarısını geçmişti. Masalın yanına geçip onu öpüp kokladım. Babasını hiçbir zaman tanıyamayacak o duygunun ne demek olduğunu tıpkı benim gibi bilemeyecekti. Bir kız çocuğu için baba her şey demekti, şefkat, güven, huzur babası olan kızlar bilirlerdi ki her ne olursa olsun arkalarında sırtlarını dayayabilecekleri yenilmez bir kahraman vardı. Ne yazık ki kızımda bende bu duyguyu ömrümüzün sonuna kadar bilemeyecektik. Ömer'in yanına gittiğimde tüm duygularım farklıydı. Ömer keremle yaşadıklarımızın kanıtıydı onun varlığı. Keremi kaybettiğim ilk zamanlarda bazen yaşadıklarım hayal miydi acaba diye düşündüğüm zamanlarda Ömer'i öper koklar olmadığına emin olurdum.

Sabah bir tarafımda masal bir tarafımda Ömer ile uyandım. İkisini de yanıma almıştım. Ne zaman güçsüz hissetsem onlarla birlikte uyur onlara sarılırdım yine öyle olmuştu. Ali abiyi arayıp artık gelmeyeceğimi söyledim. Bir haftalığına çocukları da alıp bir yerlere gideceğimizi de söyleyip telefonu kapattım. İnternetten uçak biletlerimizi alıp Alaçatı da daha önce keremle gittiğimiz otelde yer ayırttım. Onları uyandırmadan kalkıp odalarına gittim ve bavullarını hazırladım. Aşağıya inip Nilgün ablaya haber verip Mustafa'ya da hazırlanmasını söyledim. Odama çıkıp kendim içinde bavul hazırladıktan sonra çocukları uyandırdım ve onlara tatile gideceğimizi söyledim. Ömer yılsonu gösterisi için provalarını hatırlatınca hemen kreşi arayıp bilgi verdim. Uçağımız öğleden sonraydı ve benim yapacak bir işim daha vardı.

Arabama binip cundada ki evi tadilat yapan firmaya gidip tarihi öne çekmelerini parasının önemli olmadığını söyledim. Bir saate yakın yaptığımız birkaç değişiklikten sonra temmuz sonunda teslim edebilecek duruma gelmişti. Ömer'in gösterisinin hemen ertesi gün yola çıkabilecektik. Alış veriş merkezine uğrayıp masal ve Ömer için deniz kıyafetleri aldım ve eve geçtim. Uçak saatine bir saat kala evden çıktık. Bir saatlik uçak yolculuğundan sonra İzmir de havaalanında Mustafa araç kiraladıktan sonra bir saatte Alaçatı'ya varmıştık.