Pursuing My Gay Secretary (EDITING)

CHAPTER THIRTY-ONE: AMBUSH

CANE

We arrived safely at the ship. Tinanggal namin ang diving suit na suot namin at pinalitan ito ng damit na puro itim gaya ng ginagamit ng kalaban. Naalerto kami ng makarinig kami ng mga yabag. Agad na inilabas ni Andrei ang baril niya pero agad ko rin itong pinigilan.

From the dark side of the hallway there is Carina. Paano ko siya nakilala? Well, before the fashion show, Zues described Carina. Kaya't madali ko siyang nakilala ngayon kahit nakasuot siya ng mask. She's walking calmly and silently. Lumapit ito sa amin at gaya ko ay wala ring emosyon na makikita sa mga berdeng mata nito. She's cold like me. "Tara na. Baka may makakita pa sa atin dito. Sumunod lang kayo sa akin. Your numbers are lower than mine kaya manatili lang kayong nakasunod sa likod ko." Saad nito sa malamig na boses.

I just stare at her coldly. Ang ayoko sa lahat ay yung dinidiktahan ako. Tss!

Sumunod kami sa kanya. We enter the main door of the ship. All eyes are on us. I feel uncomfortable but I remained emotionless while walking. I need to save them. Lalong-lalo na ang bakla kong sekretarya. Tss! Napakatigas ng ulo ng isang yun! Hindi nakikinig sa akin!

"Zia, bakit nila tayo tinitingnan?" Bulong ni Vanky sakin.

"Just be calm. Mawawala rin ang mga titig na iyan. They are on the lowest rank kaya hindi natural sa kanila na makakita ng mga katulad nating matataas ang ranggo." Bulong ni Carina.

Lowest rank? So by ranking pala sila? I didn't expect that Mr. Lewis would be this clever. I wonder if he get off the ship or not.

But why I am interested to him? Imbis na galit ang maramdaman ko rito ay mas gusto ko pa itong makilala ng personal. Is he someone related to me? What kind of person you are, Mr. Lewis?

Sumakay kami ng elevator at pinindot ni Carina ang number 21. Pagdating namin ay naglakad kami sa isang hallway. Walang tao rito. Lumiko kami pa kanan at kaliwa ulit. "Maging alerto kayo. Baka makahalata sila." Babala ni Carina. Andrei and Vanky just nodded.

"Mr. Lewis was taking revenge for her mother who died because of poverty." Carina said.

"And? Ano namang kinalaman namin sa pagkamatay ng ina niya?" Vanky asked.

"Hindi naman sana kayo kasali sa paghihiganti niya pero malapit kayo sa taong pinaghihigantihan niya kaya't nadamay kayo." She answered seriously.

"I know that he's after me. But I don't understand. I'm fucking sure that I don't know him nor his mother." Sabat ko sa usapan.

"Well, Mr. Lewis was only the one who knows what he really wants to  you." Carina replied carefully.

I know she's hiding something. Something deep that can answer all our questions.

Carina open the colored black door. When we enter, nakita agad namin ang mga pamalo, small knives at iba pang ginagamit sa pagtu-torture. Ito ba ang ginamit nila sa mga kaibigan ko at kay Yñigo? Humigpit ang hawak ko sa baril na dala. Makita ko lang na sugatan si Yñigo o kahit isang daplis man lang ay makakapatay ako.

"Where are they, Carina?" I asked but Carina remained silent.

Tumingin si Carina sa amin. " Fuck, it's an ambush." Tila kinakabahang sambit nito kasabay ng paglabas ng mga lalaking nakasuot ng kaparehas ng suot namin. Tinutukan kami nito ng baril at indi naman kami nakakilos dahil sa bilis ng pangyayari.

Lumabas ang isang lalaking nakangisi. Nakasuot ito ng puting maskara at dahan-dahan nito iyong tinanggal. "Nakaharap na rin kita sa wakas Cane."