BTS | ONE SHOT

JUNGKOOK - BOŞANMAK (bitmesin)

Bu bölümde üzülüyoruz. Eğer benim gibi her şeye ağlıyorsanız bu bölümde peçeteler hazır olsun.

Eğer ayrı anne babanız varsa daha da etkilenebilirsiniz baştan söyleyeyim.

"Boşanırsınız"

*

Birbirine aşkını, sevgisini ve saygısını kaybetmiş çiftler ayrılır.

Eğer imkanı varsa ve tüm bunları yitirdiyse ayrılır, eğer imkanı yoksa katlanmak zorundadır. Belki bir çocuk yüzünden belki de çaresizlik.

Boşanmak, evlenmek kadar zordur. Hatta daha da zordur. Acaba bi umut var mı? Diye düşünür durursun. Düzelir mi? Aşk içimde var mı? O da beni biraz olsun seviyorsa düzelmez mi?
Sürekli kafanda dönüp durur bu düşünceler.

Eğer sevmiyorsan ve o da seni sevmiyorsa ayrılık kolaydır. Konuşur bitirirsin. Eğer ortada bir çocuk varsa çok zordur. Onun için çok büyük bir travma ve üzüntü olur. İleride kendi evliliğini bile bu yüzden erteler ve belki de yapmaz.

Sürekli düşündüm anne ve babamın ayrılmasını. Kafamda sürekli bir yabancı sesle neden durdurmadın? Senin anne, baban! Ayrılmalarına neden izin verdin? Eğer ayrılmasalardı senin kaderinde böyle olmazdı.

Küçükken ailecek izlediğimiz dizideki söz kafamda tekrarlanıp durdu hep.
"Annelerinin kaderi çocuklarının çeyizidir." İnanmazdım ve inkar ederdim. Doğruymuş.

Mutlu bir ailem vardı. Her şeyiyle mutlu ve herkesi kıskandıracak bir aile. Orta halli bir geçim ama huzurlu bir ortam.
Kötü düşüncelerimiz yoktu, iyiydik ve mutluyduk. Böyle böyle geçti zaman 12 yaşıma geldiğimde babaannem ve dedem vefat etti ve geçimimizi sağlayan dedemin maaşı da kesildi. Babam işe girdi ama çıktı. Neden işlerden çıktı bilmiyorum, eğer kalsaydı birilerine muhtaç kalmazdık. 13 yaşımda geçim kaygısı yapar oldum. Küçücük 13 yaşında çocuk olan ben 30 yaşındaki biri gibi oldum ve ay sonu nasıl gelir hesabı yapmaya başladım. Hoş, ay başında gelecek maaş da yoktu ama...

Annem babamdan soğudu çünkü birilerine muhtaç kalmaya başladık. Sonra annemin aslında ilk aşkı olan ve onu terk eden aşkını öğrendim 14 yaşımda. Sonrada babamın aşık olduğu ama onu bir adam için bırakan kadını.
14 yaşımda kimse bana bu çocuk anlar mı? Psikolojisi zaten bozuldu ne olur diye düşünmedi.

Gelecek kaygısı ve stres ile zaten bozuk olan psikolojim bozuldu. Annem babamdan gizli girdiği sınavı kazandı ve atandı. İçinde ona karşı biraz olsun sevgisi kalan babamda ikna oldu ve boşandılar.

Hayatımda hiç o kadar üzülmemiştim. Her gün, sürekli kavga eden anne babamın ayrılması için dua eden ben pişman olmuştum. Bir gün babam beni karşısına alıp konuştu. "Annenle aramız soğuk, benimle zaten iletişim kurmuyor bu yol ayrılığa gidiyor dedi." Ağlamamak için gözümü kaçırdım ve kendimi tuttum. Bizi tutan tek şey sensin dedi. Annem daha önce sen olmasan şimdiye kadar boşanmıştım demişti zaten.

Babam kendi odasına girip yattıktan sonra odama gidip bıraktım göz yaşlarımı. Allah'a dua ettim en hayırlısı neyse o diye. Kime göre en hayırlısı demedim.

İkisi ayrıldıktan sonra annem başka biriyle evlendi, babamda başka biriyle. Ben kimseyle konuşmaz, içine kapanık, amacı olmayan ölmek isteyen bir çocuk oldum. Bana bunu yaşatan anne, babam değil demek isterdim. Ama diyemiyorum.

Böyle böyle büyüdüm ve meslektaşım olan Jungkook ile aşk evliliği yaptım.

Artık onu sevmiyorum ve arada kalacak olan kızımızı düşünüyordum. Benim gibi olmasından çok korkuyorum. Artık bu böyle gitmeyeceği için zaten ayrılmak isteyen Jungkook ile birlikte avukatları çağırıp kağıtları imzaladık.

Kızımızın karşısına geçtim ve konuşmaya başladım. Babasından soğuduğumu biliyordu o benim küçüklüğüm gibi akıllıydı.

"Bizi bir arada tutan tek şey sendin, biz artık kendi yollarımıza bakmak için birlikte olan yolumuz ayırma kararı aldık. Ben senin annenim ve babanda senin baban, istediğin zaman onu görürsün istediğin zaman beni. Baban benim ilk aşkım ve sevdiğim kişi değildi onu üzgün anımda buldum ve bağlandım. Aşık olduğumu sanmıştım ama öyle değilmiş özür dilerim. Seni arada bıraktığım için özür dilerim kızım. Ne hissettiğini anlıyorum çünkü aynılarını acı bir şekilde yaşadım. Önce çok üzülüyorsun ölmek istiyorsun ama sonra alışıyorsun ve hayatına bakıyorsun. Ben her zaman arkandayım ve istediğin her şeyi yapmaya hazırım, babanı bundan sonra sadece düğününde görmek istiyorum. Seni kendinle baş başa bırakıyorum, her zaman seni seven annenin arkanda olduğunu unutma."

Annemin bana yaptığı konuşmanın aynısını kızıma yapmıştım.

Kader, bize her şeyi yaptırabilir.