BTS | ONE SHOT

YOONGİ - AİLE YEMEĞİ

"Aile yemeğinde tartışma çıkar"

*

Min Yoongi

•

Üzerimdeki diz altı yırtmaçlı siyah elbiseme tekrar baktım. Makyajım da bittiği için çantamı omzuma takıp aşağı indim.
Takım elbise giymiş eşime bakıp hafif açtığı kolunu kolumla bağladım.

"Bir aile yemeği için çok fazla güzel değil misin?" Soğuk eşimin böyle söylemesine biraz şaşırsam da hemen cevap verdim.

"Güzelliğimi annene göstermek istemiş olamaz mıyım?"

"Sadece bana göstermeni tercih ederdim." Böyle söylemesi ile ona baktığım sırada evimizin merdiveninden ayağım kayacakken belimden yakaladı ve kendine çekti.
"Biliyorum sana iltifat etmediğim ve soğuk davrandığım için üzülüyorsun ama bu kadar şaşırmana gerek yok. Sen benim biricik karımsın."

Sessizliğimi koruyarak arabaya bindim ve o da kapımı kapatıp yanıma bindi. Arabayı çalıştırdı ve sürmeye başladı.

Yoongi'nin ailesi 2 gün önceden bugün için bizden söz almışlardı. Her ne kadar annesi benden pek haz etmese de sonuçta artık bir aileyiz. Evleneli 1 ay olmuştu ve ben bugünü sadece ikimiz birlikte kutlamak istemiştim ama olmamıştı.

"Ayrıca lütfen anneme artık anne diye hitap et. Biliyorsun üzülüyor ve kırılıyor." Yoongi yola bakarak konuştu.

"Kendi annem dışında kimseye anne diyemediğimi sana yıllar önceden söylemiştim Yoongi, ısrar etmenize gerek var mı?" Dedim kaşlarımı çatarak.
Sessizliğini korudu ve yol böylece geçti.

*

"Biraz sizi bekledik geldiğinize göre sofraya geçelim." Yoongi'nin annesinin sesi ile gülümseyerek ayağa kalktım.

"Galiba gelin hanım acıkmış! Ben ilk evlendiğimizde babandan önce nefes bile alamazdım!" Yoongi'nin annesinin böyle söylemesi ile gerilsem de belli etmedim. Yoongi ayağa kalkıp bana kısa bakış attı ve masaya doğru yürüdü. Arkasından yürüdüm ve oturduğu sandalyenin yanındaki sandalyeye oturdum.

Biraz yemeklerden yedikten sonra çatalı ve bıçağı yavaşça peçetelik üzerine bırakıp arkama yaslandım. Elinde çatalı ile Yoongi'nin annesi bana bakıyordu.

"Neden yemiyorsun kızım? Sevmedin mi yoksa?"

"Yok efendim çok güzeller ellerinize sağlık, ben çok aç değildim."

"Efendim mi? Anne diyeceksin anne! Bir alışamadın ki."

"Sakin ol, kız istediği gibi hitap eder." Dedi bana destek çıkarak babam. O çok daha iyi biriydi.

"Bana bir torun bile veremedi! Yoora ile evlenseydin-"

"Hey hey!" Sesimi yükselterek dikkatle ona baktım. "Burada ben varım unutmayın! Sürekli bana Yoongi'nin eski sevgilisinden bahsedip durmayın, biz evleneli 1 ay oldu alışın artık! Yoongi'nin annesisiniz diye hiçbir şey söylemedim ama artık yeter! He-"

"Y/N SUS!" Yoongi'nin ayağa kalkıp bana bağırması ile şaşkınca ona döndüm. Herkes üzerime oynuyor gibi hissediyordum. "Sen benim anneme nasıl bağırırsın? Sen kimsin ki annemle böyle konuşursun?"

"Ben kim miyim? Senin karınım! Hani annenin her sözüne evet diyen! Çocuk istemediğin için seni dinleyip tüm suçu kendi üzerine alan! Sürekli annenin seni başka kızlara yakıştırmasını alışır diye susan! 1. Ayımızda burada olup azar yemeyi kabul eden.Daha sayayım mı?"

İlahi Bakış Açısı

"Kızım sakin ol lütfen, şimdi kızgınsınız ne dediğinizi bilmiyorsunuz." Yoongi'nin babası yanına geldi.

Yoongi boş gözlerle bakıyordu. Bir şeyler söylemesini beklerken sadece susuyordu.

"İnceldiği yerden kopsun Yoongi!" Dedin sinirle masanın örtüsünü çekip her şeyi yerle bir ederken. Yoongi'nin annesi korkuyla kulaklarını kapattı, babası sadece sana bakıyordu. Yoongi ise biraz irkilip yanına doğru gelmeye başladı.

"Sakın Yoongi! Bitti."