BTS | ONE SHOT

J-HOPE - ANNE

"Hiç konuşmayan kızı sana anne der."

*

Jung Hoseok

•

Sabah 6'da alarmın sesiyle kalkmış lavaboya girdikten sonra üzerimi giyindim. Güney Kore'nin en iyisi olan, özel bir şirkette çalışıyordum.

Patronum Jung Hoseok, Jung şirketini kuran babasının isteğini gerçekleştirip şirketin başına geçmişti.

"Y/N günaydın!" Şirkette beni sürekli kıskanan, Hoseok'a aşık Sana'nın sözünü duymamazlıktan geldim. Bana ait olan odama girdim ve ceketimi askılığa asıp tekli sandalyeye oturdum.

Mailime gelen dosyalarımı bilgisayardan incelemeye başladım. Biri hızla kapıyı açıp içeri girdi. Giren kişiye kızcakken küçük bir kız çocuğu olduğunu gördüm. Şirkete çocuk getirilmesi yasaktı. Patronum Hoseok kesin bir dille yasaklamıştı.

"Güzellik? Senin ne işin var burada?" Dedim ayağa kalkıp küçük kızın yanına giderken.

"Hmm, konuşmak istemiyor musun? kimin çocuğusun ki sen? Ayrıca hangi katta annen veya baban?" Kimin çocuğuysa bir an önce ona çocuğu teslim etmek istiyordum. Eğer patron duyarsa işten bile atabilirdi.

Küçük kızın konuşmaya niyeti yoktu. Ayağa kalktığımda bacağıma iki eliyle sarıldı ve öylece bekledi.

"Eğer konuşmazsan nasıl anlaşacağız?" Dedim sitemle.

"EUN Mİ!" Dedi bir hışımla içeri giren Hoseok. Kızını görmesiyle hızla yanına eğilip ona sarıldı. Hâlâ bacağına sarılan küçük kızı bacağından ayırdı ve kucağına aldı.

İyi ama Hoseok ne alakaydı?

"Y/N sana çok teşekkür ederim! Bir anda ortadan kayboldu ve beni çok korkuttu."

"Ben bir şey yapmadım Bay Jung, o odama geldi ama benimle konuşmuyor. Ayrıca sizin neyiniz ki?" Dedim haddimi aşarak.

"Kızım." Dedi sessizce. Kızını yanındaki bakıcısına verdi ve dışarı çıktıktan sonra konuşmaya başladı. "Annesini hiç görmeyen, tanımayan kızım. O yanlış bir gecede oldu ama o benim biricik kızım Y/N."

"Eğer haddimi aşıyorsam özür dilerim Bay Jung, ancak annesinin kızını görmeye hakkı yok mu?"

"Yok!" Dedi sinirle. "9 ay boyunca o kadını sırf bebeğimi aldırmasın diye Yanımda tuttum ben! Aldırmak istediğini söyledi diye tonla para ödedim ona! Neden? Sırf bebeğim dünyaya gelsin diye. Ne kadar ortada bir aşk olmasa da o benim kızım. Doğurduktan sonra çekip gitti zaten bunlar önemli değil."

"Kızınıza yabancılarla konuşmaması gerektiği hakkında çok iyi ders vermişsiniz Bay Jung." Dedim gülümseyerek.

"Keşke öyle olsa Y/N, o kimseyle konuşamaz. Doğduğundan beri tek bir kelime dahi etmedi, edemedi." Dedi başını öne eğerken. Sandalyeye oturmasıyla bende karşısına oturdum.

"B-ben özür dilerim, eğer biraz düşünseydim sizi de üzmek zorunda kalmazdım."

"Ben bu gerçekle her dakika yüzleşiyorum Y/N, kafana takma sen bunu. Ayrıca galiba seni sevdi, çünkü yabancıların yanına bile yaklaşmaz."

"O çok tatlı bir kız, beni sevmesinden gurur duyarım."

"Bu konuştuklarımızdan kimseye bahsetme Y/N, anlaştık mı?"

"Anlaştık Bay Jung, benden sır çıkmaz!"

*İlahi Bakış Açısı*

Kapının yavaşça açılıp içeri küçük bir bedenin girmesi ile ikinizde şaşkın bir şekilde kapıya baktınız. Eun Mi yavaş adımlarla yanınıza doğru yaklaştı, sen kalkmaya çalışırken Hoseok engel oldu ve oturmanı sağladı. Yavaşça yanına geldi ve gözlerine biraz baktı. Masmavi gözleri olan, siyah uzun saçlı çok güzel bir kızdı.

Yanına geldi ve dizinin üstündeki elini tuttu. Ellerini iki yana açıp sana baktı, onu kucağına almanı istediğini anladın ve küçük bedeni yavaşça kavradın.
Kucağına oturduktan sonra gülümsedi ve ağzını araladı.

Hoseok şaşırdı ve hızla ayağa kalkıp masanın küçük bölümüne oturdu. A hareketten korkan Eun Mi irkildi.

"Güzelim, korkma benim. Sen bir şey mi söyleyeceksin?" Dedi şaşkınlıkla. Bunun için gitmedikleri bir doktor kalmamıştı.

"Eun Mi, bana mı bir şey söyleyeceksin?" Dedin ona bakarken. Usulca kafasını salladı. Hoseok daha da heyecanlanıp kızının belini kavradı.

"Hadi söyle güzel kızım, ne söyleyeceksin Y/N unnie'ne?"

Eun Mi tekrar sana döndü ve ağzını tekrar araladı.

"Anne" Bu tek kelimelik söz Hoseok'a yetmişti. Hızla ayağa kalkıp Zafer bağırışları sergiliyordu. Sen ise sana anne demesinin şaşkınlığını üzerinden atamıyordun. Hoseok biraz sonra yanınıza geldi ve oturdu.

"Y/N sana ne kadar teşekkür etsem az! Sen olmasaydın o asla bunu yapmazdı belki de? Sana minnettarım! Ne istersen yaparım!"

"O bana anne dedi" dedin şaşkınlıkla.

"Ne?" Dedi anlamayarak Hoseok. Kızının ne dediğini umursamamıştı konuşması yeterdi.

"Anne dedi işte" dedin sakince.

"Anne'm." Dedi tekrar Eun Mi.

"Belki de onun gerçekten annesi olmalısın?"