BTS | ONE SHOT

YOONGİ - ŞÜPHE

Yoongi son zamanlarda çok soğuk davranıyordu. Genel olarak sessiz ve soğuktu ama bu çok farklıydı.

Evdeyken yüzüne bakmıyordu, seninle konuşmuyordu, yaptığın yemekleri yemiyordu ve ev'e bile gelemiyordu.

Her ne kadar işi çok yoğun olduğu için böyle davransa da sen Farklı şeyler düşünüyordun. Arkadaşının seni aldatmış olması düşüncesini aklına soktuğu için bu seni etkilemişti.

O seni çok seviyordu ve sende onu. Seni aldatabilir miydi?

Ev'e geldiği nadir akşamlardan birinde mutfakta yemeğini yiyordu. Masanın üzerindeki telefonunu eline aldın ve şifresi olmadığı için içini açtın biraz kurcaladın.

"Ne yapıyorsun sen?" Yoongi'nin ses ile irkilip telefonu koltuğun bir köşesine attın.

"M-mesaj gelmişti." Dedin biraz korkarak. O kendine güvenmen konusunda seni hep uyarırdı.

"Doğruyu söyle!" Dedi biraz bağırarak, sinirle.

"Şüphelendim senden! Sürekli geç geliyorsun eve! Ya da çoğunlukla gelmiyorsun bile! Yüzüme bile bakmıyorsun! Senden şüphelenmekte haksız mıyım?" Dedin sinirle ve yüksek sesle. İlk önce kaşları çatıldı ve sonra sesini yükseltti.

"BENDEN Mİ ŞÜPHELENDİN? Ben senin için! Geleceğimiz için çalışıyorum! Seni aldattığını düşünüyorsun söyleyeyim ki öyle bir şey yok, ben o kadar acımasız ve kötü kalpli değilim. Benim tek aşık olduğum kadın sensin, benden şüphelenmen beni çok kırdı." Dedi ve yere bakmaya başladı.

Şüphelerinin haksız çıktığı için mutluydun ancak yoongi'yi kırmıştın. O da seninle düzgün konuşmamıştı ve seni de kırmıştı.

Yoongi sessizce beklerken ayağa kalktın ve mutfağa ilerledin. Biraz bekledin ve ardından iki tane kahve yaptın ve birkaç atıştırmalık koydun ardımdan içeri, yoongi'nin yanına ilerledin. Yoongi'yi orada göremediğin için afalladın ve odasına doğru ilerledin.

Çalışma odasında olduğunu gördün, kapısı açıktı ve onu görüyordun. İçeri sessizce kapıyı kolunla ittirerek girdin.

Kağıtlara notalar yazdığını gördün ve tepsiyi masanın üzerine koydun. Kahveyi de tepsiden çıkartıp masanın üzerine koyacakken kahve elinden kaydı. Kağıtlara döküldü ve şaşkınlıkla kalakaldın.

Gözlerini öfkeyle sana çevirdi ve ardından ayağa kalktı. "NE YAPTIN SEN? BECERİKSİZ! HER ŞEYİ MAHVETTİN!"

"Y-yoongi özür-"

"SUS! ÖZÜRLE ÇÖZÜLÜR MÜ SANIYORSUN? BEN TEKRARDAN NASIL AYNI İLAHMI YAKALAYACAĞIM?"

"Biliyorum yaptığım kötü bir şey ama bilerek yapmadım! Bana bağırma ve-" Sana söz hakkı tanımayarak sinirle seni arkaya itti. Arkanda ayna olduğu için ona çarptın ve ayna kırıldı. Seni umursamayarak kapıyı çarpıp dışarı çıktı.

Ağlıyordun. Sadece ağlıyordun ve hiçbir şey düşünemiyordun.

*

Yoongi şirkete gittiğinde hiçbir şeyin farkında olmadan toplantıya katılmıştı. Toplantıda sana yaptıkları aklına gelince şirketten ayrılıp eve gelmişti.

Yatağın içinde ağlayan seni odaya girmesi ile görmüştü.

Onu umursamadan ağlamaya devam ettin. Ne diyeceğini bilmeyerek evden çıktı ve tekrar şirkete gitti.

Günlerce eve gelmedi ve şirkette sabahladı. Sonunda işleri birliğinde eve geldi ama onunla hiç konuşmuyordun.

Bir aydır onunla konuşmamıştın. Onu umursamıyordun ve görmezden geliyordun.

Yemekleri koyarken kolundan sıyrılan kazağın ile birlikte kolundaki yara izini gördü. O gün neler olduğunu tekrar hatırladı.

"Ben çok pişmanım, biliyorum ne yapsam zamanı geriye çeviremem ama lütfen beni dinle." Onu dinlemeyerek mutfaktan çıktın. Onu umursamadığın için üzüldü ve sonunda yaşattığını yaşamıştı.

Senden ne kadar özür dilese de onu affetmemiştin ama onu hâlâ seviyordun. Yaptıkları kolay şeyler değildi ancak sürekli senden özür diliyordu.

Sana kendini sonunda affettirmişti ve artık eskisi gibi mutlu, küçük bir aileydiniz.