Classroom of the Elite | Light Novel | Tom 1 | Tłumaczenie PL

Rozdział 11 - Początek

Chabashira-sensei nagle wkroczyła do sali, spoglądając ze zdziwieniem na uczniów. Wszyscy byli wyraźnie zaniepokojeni. Każdy wstrzymywał oddech w oczekiwaniu na wyniki egzaminu.

„Sensei. Powiedziano nam, że wyniki zostaną ogłoszone dzisiaj, ale kiedy dokładnie?"

„Nie musisz się tak denerwować, Hirato. Powinieneś zdać bez problemu."

„A więc kiedy zostaną opublikowane wyniki?"

„Cóż, jeśli chcesz, mogę to zrobić równie dobrze i teraz. Będzie to najlepsza pora. Gdybyśmy czekali z momentem ogłoszenia aż do końca zajęć, nie mielibyśmy czasu na inne procedury."

Część uczniów wyraźnie zareagowała na słowa „inne procedury".

„Co przez to rozumiesz?"

„Nie denerwuj się. Wszystko teraz powiem."

Jak zwykle ujawniła wszystkie szczegóły jednocześnie i kolektywnie. Przykleiła na tablicy dużą, białą kartkę papieru z nazwiskami wszystkich uczniów naszej klasy, wraz z wynikami egzaminu.

Szczerze mówiąc, jestem pod wrażeniem. Nie sądziłam, że zdobędziecie tak dobre wyniki. Wielu uczniów miało maksymalną punktację w matematyce, japońskim i naukach społecznych. Właściwie to więcej niż dziesięć osób z całej klasy.

Niektórzy uczniowie zaczęli krzyczeć z radości i zachwytu, gdy zobaczyli setki (liczbę punktów) ustawione w kolejce jedna pod drugą na arkuszu wyników. Jednak niektórzy się nie uśmiechali. Jedyną oceną, która naprawdę się liczyła, był wynik Sudou z angielskiego.

Następnie...

Zobaczyliśmy wynik egzaminu Sudou. Zdobył sześćdziesiąt punktów w czterech z pięciu głównych przedmiotów, co było dość wysokim wynikiem. Zdobył także trzydzieści dziewięć punktów z angielskiego.

„Taaak!"

Sudou zerwał się i krzyknął z radości. Ike oraz Yamauchi również wstali i wiwatowali. Na arkuszu wyników nie było czerwonej linii. Kushida i ja wymieniliśmy spojrzenia i odetchnęliśmy z ulgą. Horikita nie uśmiechała się ani nie wiwatowała, ale wyglądało na to, że także poczuła ulgę.

„Pokazaliśmy Ci, sensei! Kiedy naprawdę robimy wszystko, co w naszej mocy, możemy wtedy dokonać wspaniałych rzeczy!"

Ike miał zadowoloną, pewną siebie minę.

„Tak, widzę. Wszyscy bardzo dobrze się spisaliście. Jednakże..."

Chabashira-sensei trzymała w dłoni czerwony długopis.

Sudou niechcący wypuścił ze swoich ust: „Hę?"

Narysowała czerwoną linię tuż nad imieniem Sudou.

„C-co to jest? Co to ma znaczyć?"

„Zawiodłeś, Sudou."

„Hę? Kłamiesz, prawda? Nie wciskaj mi takich bzdur! Dlaczego zawiodłem?" - Krzyczał.

Oczywiście Sudou był pierwszym, który temu zaprotestował. W odpowiedzi na niedostateczną ocenę Sudou cała klasa zrobiła kompletną sto osiemdziesiątkę. Momentalnie zaprzestaliśmy nasz huczny wiwat i wpadliśmy w zakłopotanie.

„Sudou, nie zdałeś egzaminu z języka angielskiego. To wszystko."

„Nie zadzieraj ze mną! Zdobyłem ponad trzydzieści dwa punkty! Zdałem!"

„Niby kiedy ktoś powiedział, że trzydzieści dwa punkty to minimalny zakres wymagany do zdobycia oceny pozytywnej?"

„Nie, nie. Ty tak powiedziałaś, sensei! Prawda, wszyscy?" - Krzyknął Ike.