Liceum Koudo Ikusei, wiodąca prestiżowa szkoła wspierana przez rząd japoński z najnowocześniejszymi obiektami, w której prawie 100% absolwentów idzie na uniwersytet lub znajduje pracę. Uczniowie mają swobodę w doborze dowolnej fryzury i wnoszenia ws...
Zanim się zorientowałem, zajęcia się skończyły. Horikita bardzo szybko opuściła klasę, kierując się w stronę akademika. Nadszedł czas, aby wprowadzić w życie mój plan. Musiałem schwytać Kushidę.
„Hej, masz chwilę?"
Zawołałem w jej kierunku, gdy przygotowywała się do powrotu do akademika. Kushida na dźwięk mojego głosu odwróciła się.
„Och, to niezwykłe, że przychodzisz ze mną porozmawiać, Ayanokouji-kun. Potrzebujesz czegoś?" - Zapytała.
„Tak. Jeśli nie masz nic przeciwko, możemy porozmawiać na zewnątrz?"
„Cóż, miałam się spotkać z przyjaciółkami, więc tak naprawdę nie mam za wiele czasu, ale... w porządku."
Uśmiechnęła się i poszła za mną, bez śladu negatywnych uczuć na twarzy. Kiedy skręciliśmy za róg korytarza, Kushida czekała, aż zacznę mówić. Drżałem z podekscytowania.
„Raduj się, Kushido. Zostałaś wybrana na ambasadora dobrej woli. Jutro zacznie się twoja ciężka praca."
„Oh, c-co? Przepraszam, ale co masz na myśli?" - Zapytała.
Itd., Itd., Itd. W zasadzie to wyjaśniłem jej, że chcę stworzyć kółko naukowe, aby uratować Sudou i resztę. Oczywiście powiedziałem jej też, że Horikita będzie udzielała korepetycji.
„Pomyślałem, że możesz wykorzystać to kółko naukowe jako sposób na zbliżenie się do Horikity. Co o tym myślisz?" - Zapytałem.
„Cóż, chcę się do niej zbliżyć, ale... w zasadzie, to teraz nie będę się tym martwić. Poza tym to naturalne, że pomagasz przyjacielowi w potrzebie. Postaram się jakoś pomóc."
Ta dziewczyna była po prostu zbyt dobra. Wydawało się, że naprawdę chce zapobiec wydaleniu Ike'a, Sudou i reszty.
„Naprawdę się na to zgadzasz? Jeśli nie chcesz, nie musisz tego robić. Do niczego Cię nie będę zmuszać." - Powiedziałem.
„Ach, przepraszam. Nie wahałam się, bo pomysł mi się nie podobał. Zawahałam się, bo byłam po prostu... bardzo szczęśliwa."
Kushida oparła się o ścianę, delikatnie ją kopiąc.
„To okrutne wyrzucać kogoś za złe oceny. Czy to nie okropne, że musisz się pożegnać po tym, jak zaprzyjaźniłeś się ze wszystkimi? Kiedy Hirata-kun powiedział nam, że będzie prowadził grupę analityczną, bardzo go podziwiałam. Ale można powiedzieć, że Horikita była dużo bardziej spostrzegawcza niż ja. W końcu dostrzegła sytuację Sudou i innych facetów. Wygląda na to, że Horikita zaczyna teraz uważać swoich kolegów z klasy za przyjaciół. Zrobię wszystko, co w mojej mocy, aby się na coś przydać!"
Kushida złapała mnie za rękę i uśmiechnęła się. Whoa, naprawdę była zbyt słodka! Nie było żywego mężczyzny, który nie dałby się nabrać na ten uśmiech.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Nie mogłem jednak dać się ponieść emocjom. Starałem się wyglądać na spokojnego i nieszkodliwego.
„Świetnie! Na pewno przyda nam się twoja pomoc. Jeśli tam z nami będziesz, nasze szanse wzrosną stukrotnie."
„Ach, ale jest jedna rzecz, o którą chcę Cię zapytać. Czy też mogę uczestniczyć w tym kółku naukowym?" - Zapytała Kushida.
„Hę? Naprawdę?"
„Tak. Chcę się uczyć ze wszystkimi."
Wszystkie moje życzenia się spełniły. Obecność Kushidy rozjaśniłaby nasze kółko naukowe, które w innym przypadku byłoby dość ponure. Jednakże, ponieważ nie dostawała złych ocen, tak naprawdę nie było powodu, by musiała tam z nami być.
„Więc kiedy zaczynamy?" - Zapytała.
„Planujemy zacząć jutro."
W moim umyśle dodałem, że przynajmniej tak chciała Horikita.
„Rozumiem. Do końca dnia będę musiała ze wszystkimi porozmawiać. Skontaktuję się z tobą później, dobrze?"
„Och, czy potrzebujesz danych kontaktowych do Sudou i reszty?"
„W porządku. Do nich kontakt już mam. Jedynymi osobami, których nie mam na swojej liście, jesteś ty i Horikita-san. Właściwie..."
Cóż, nie wiedziałem o tym.
„To może być zbyt odbiegające od tematu pytanie, ale czy wy dwoje już się spotykacie?" - Zapytała Kushida.
„G-gdzie to słyszałaś? Horikita i ja jesteśmy tylko przyjaciółmi... nie, tak naprawdę tylko sąsiadami z ławki."
„Wiesz, wśród dziewcząt z naszej klasy to dość poważna plotka. Mówią, że chociaż Horikita-san jest zawsze sama, wydaje się, że naprawdę dobrze się z tobą dogaduje, Ayanokouji-kun. I w końcu często jadacie razem."
Hmm, więc dziewczyny zaczęły już rozsiewać takie plotki na nasz temat.
„Szkoda, bo niestety między mną, a Horikitą nic takiego nie ma."
„Więc nie będzie problemu, jeśli wymienimy się numerami telefonów, prawda?"
