Rozdział 2 - Witaj w szkolnym życiu swoich marzeń (część 1)

647 7 0
                                    

Kwiecień. Ceremonia rozpoczęcia roku szkolnego. Jechałem do szkoły autobusem, który trząsł się za każdym razem, gdy przejeżdżał po wyboistym terenie drogi. Gdy obserwowałem przez okno, jak krajobraz zmienia się z obszaru na obszar, liczba pasażerów w autobusie stopniowo się zwiększała. Większość pasażerów miała na sobie mundurki szkolne. Był też samotny sfrustrowany pracownik najemny. Na pierwszy rzut oka wyglądał jak typ, który kiedyś przez pomyłkę obmacywał kogoś w zatłoczonym autobusie. Znalazła się też stojąca przede mną starsza kobieta. Stała niepewnie na chwiejnych nogach, wyglądając, jakby w każdej chwili miała się przewrócić. Biorąc pod uwagę, że wiedziałem, jak zatłoczony będzie ten autobus, przypuszczałem, że po prostu zbieram to co zasiałem, wsiadając. Po prostu popełniłem błąd jadąc autobusem. Ale z drugiej strony miałem też dużo szczęścia, że jak już wsiadłem, to na tyle wcześnie aby znaleźć wolne miejsce. Zapomniałem o nieszczęsnej starszej kobiecie, która będzie musiała cierpliwie poczekać, aż autobus dojedzie do celu. Siedziałem z czystym umysłem, jak przepływający zimny strumień wiatru w moją stronę. Pogoda była dziś wyjątkowo ładna, na niebie nie było ani jednej chmurki. Całość była tak orzeźwiająca, że od czasu do czasu zdarzyło mi się przysypiać. Niestety moja łagodna chwila wytchnienia została szybko zniszczona.

„Przepraszam, nie sądzisz, że powinieneś ustąpić miejsca?"

Na chwilę otworzyłem oczy, które miały się zaraz zamknąć.

„Ech, czy ta osoba powinna być na mnie zła?"

Na początku tak pomyślałem, ale najwyraźniej to do osoby siedzącej przede mną było skierowane to pytanie. Na jednym z uprzywilejowanych miejsc siedział młody, dobrze zbudowany blondyn. Mam na myśli ucznia liceum. Obok niego stała starsza kobieta o której miałem zapomnieć, a obok niej stała inna młodsza kobieta w stroju biurowym.

„Hej ty. Czy nie widzisz, że ta starsza kobieta ma kłopoty z ustaniem na nogach?" - Powiedziała pani biurowa.

Wydawało się, że chce, aby młody człowiek ustąpił swoje miejsce starszej kobiecie. Jej głos niósł się całkiem dobrze w cichym autobusie, przyciągając uwagę innych osób.

„To naprawdę szalone pytanie, pani." - Odpowiedział jej młody blondyn.

Chłopak mógł być zły, nieświadomy, a może po prostu brutalnie szczery, ale tylko się uśmiechnął i skrzyżował nogi.

„Dlaczego miałbym oddać to miejsce staruszce? Nie ma absolutnie żadnego powodu, żebym z niego zrezygnował."

„Czy to nienaturalne, że miejsca uprzywilejowane są przeznaczone właśnie dla między innymi osób starszych?"

"Nie rozumiem. Miejsca uprzywilejowane są tylko miejscami uprzywilejowanymi i nie mam prawnego obowiązku do ustąpienia tego miejsca. O tym, czy się przesiądę, powinien zadecydować ktoś, kto aktualnie siedzi na tym miejscu, czyli ja. Czy powinienem ustąpić miejsca tylko dlatego, że jestem młody? Hahaha! To rozumowanie jest nonsensem."

Był to sposób mówienia, którego nie można by oczekiwać od licealisty. Dodatkowo jego włosy były ufarbowane na blond, co z pewnością go wyróżniało na tle innych osób.

„Jestem zdrowym młodym mężczyzną. Z pewnością nie uważam, żeby wstanie z miejsca mi przeszkadzało. Jednak oczywistym faktem jest, że wstawanie zużywa więcej siły fizycznej niż siadanie. Nie chcę robić tak bezużytecznej rzeczy w takim momencie. A może każesz mi być bardziej żywym i energicznym?"

„Co, co to za stosunek do przełożonych!?" - Zapytała z wrogim nastawieniem.

"Przełożonych? Stosunek rzecz jasna odpowiedni. To oczywiste, że zarówno ty, jak i ta staruszka żyliście dłużej ode mnie. Nie ma co do tego wątpliwości. Jednak słowo „powyżej" odnosi się jedynie do wzrostu. Poza tym mam z tobą inny problem. Nawet jeśli istnieje różnica wieku między nami, czy nie jest to strasznie niegrzeczne i impertynenckie podejście? (Uwaga: Przełożony w języku japońskim to dosłownie „osoba powyżej" - młody blondyn mówi tutaj, że „powyżej" w słowie przełożony odnosi się do wzrostu, a nie do społecznego określenia, że jest „powyżej" jakieś osoby na stanowisku.)

Classroom of the Elite | Light Novel | Tom 1 | Tłumaczenie PLOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz