Classroom of the Elite | Light Novel | Tom 1 | Tłumaczenie PL

Rozdział 7 - Klasa elity (część 2)

Dzisiejszego dnia zajęcia już się skończyły. Po nich Hirata wszedł na podium (miejsce nauczyciela) i wykorzystał tablicę, aby przygotować się do naszej wielkiej dyskusji. Ze względu na potężną charyzmę Hiraty, pokazali się prawie wszyscy z naszej klasy, z wyjątkiem kilku osób, takich jak Horikita i Sudou. Kiedy się rozejrzałem, zauważyłem, że już wyszli z sali. Postanowiłem też opuścić to miejsce, zanim konwersacja na dobre się rozkręci.

„Ayanokouji!"

Nagle spod mojego stolika wyskoczył Yamauchi ze śmiercionośnym wyrazem twarzy.

„Hej! C-co? Co jest z tobą nie tak?"

„Błagam, kup to de mnie za 20 000 punktów. Nic nie mogę kupić!" - Płakał.

Yamauchi położył na moim stoliku konsolę do gier, którą kupił poprzedniego dnia. Szczerze mówiąc, nawet tego nie potrzebowałem.

„Ale jeśli mi to sprzedasz, to z kim będę grać?" - Zapytałem.

„A skąd do cholery mam to wiedzieć? Daj spokój, jest dobrze, prawda? To wyjątkowa konsola, więc to dobry interes."

„Kupię ją od ciebie za 1000 punktów."

„Ayanokouji! No weź, jesteś moją jedyną nadzieją!"

„Dlaczego jestem jedyny? Poza tym i tak mnie na to nie stać."

Yamauchi spojrzał na mnie ze łzami w oczach, co mnie obrzydziło. Odwróciłem się w drugą stronę. Musiał zdać sobie sprawę, że błaganie mnie o punkty nic nie da, więc natychmiast zmienił cel.

„Profesorku! Twój najlepszy kumpel musi poprosić Cię o przysługę! Kup tą konsolę do gier za 22 000 punktów!"

Próbował nakłonić profesorka, żeby kupił jego konsolę i jeszcze bezwstydnie podwyższył cenę.

„Sytuacja musiała być naprawdę ciężka dla ludzi, którzy wykorzystali wszystkie swoje punkty." - Zauważyła Kushida, obserwując Yamauchiego.

„A co z tobą, Kushida? Czy masz wystarczającą liczbę punktów? Dziewczyny mają przecież wiele różnych potrzeb."

„Ze mną wszystko w porządku. W każdym razie na tą chwilę. Zużyłam około połowy swoich punktów. Trochę straciłam kontrolę w pierwszym miesiącu i wydałam zbyt dużo pieniędzy, więc teraz będzie nieco ciężej, żeby się powstrzymać od kupowania różnych rzeczy. A co z tobą, Ayanokouji-kun? Czy wszystko w porządku?"

„Z pewnością trudno jest nie wydawać pieniędzy, kiedy jest się tak popularną osobą w szkole. Szczerze mówiąc, prawie nie wykorzystałem żadnego z moich punktów. Tak naprawdę nie musiałem niczego kupować."

„Bo nie masz przyjaciół?" - Zapytała.

„Hej..."

„Ach, przepraszam, przepraszam. Nie chciałam Cię obrazić."

Kushida przeprosiła, lekko chichocząc. Była zbyt słodka, kiedy to robiła.

„Um, Kushida-san, masz chwilkę?" - Zapytała Karuizawa.

„Czy coś się stało, Karuizawa-san?"

„Szczerze mówiąc, wydałam zbyt wiele punktów, które już prawie mi się skończyły. Niektóre inne dziewczyny w klasie pożyczyły mi kilka punktów, ale zastanawiałam się, czy ty też mogłabyś mi pomóc. Jesteśmy przyjaciółkami, prawda? Potrzebuję tylko 2000 punktów od ciebie."

Karuizawa z fałszywym uśmiechem i uderzając lekko po plecach Kushidę, poprosiła ją o punkty. W takim przypadku odrzucenie prośby powinno być odruchową reakcją.