Öncelikle hastaneler şehri Mersin'de selamlar, ölmeden Sürünüyorum. Dualarınıza açığım arkideşler😘😘
___________________________
Oy verip yorum yaparsanız sevinirim şimdiden teşekkürler çiçeklerim 🍀
Medya: Umut..
Bölüm şarkısı: Duman Bal..
Oy sınırı:20
Yorum sınırı:25
__________________________
'Senin çelme taktığın yerden başlıyorum hayata. Varsın yara içinde kalsın dizlerim; yüreğim kadar acımaz nasıl olsa.'
Cemal Süreya...-yazar anlatımı-
Karahanlı ailesi pür dikkat Araf Bey'in ağzından çıkacak kelimeleri bekliyordu.
Araf Bey saatlerce parkta oturmuş ve gözleri şişene kadar ağlamıştı.
Bütün ailesini aramış ve ne işleri varsa iptal etmelerini, evde olmalarını söylemişti,
Asil hariç. Onu ne kadar ararsa arasın telefonuna ulaşamamıştı.
Araf Bey derin bir nefes alıp"bir şeylerin farkındaydık...hepimiz.
Yaklaşık 2 yıldır ani değişen ruh halim son aylarda daha sık görülüyordu...Ve ben bu gün Aras'ın yanına gittim.
Tanı...Tanı kondu, borderline kişilik bozukluğu" derin bir nefes aldı Araf Bey.
"Tedavi bugünden itibaren başladı, size de söylemek istedim. Bu arada bu hastalık...genetik.
Böyle bir şey ile karşılaşırsanız bilin istedim" demiş ve artık onu sıkan kravatını gevşetmişti.
Sesli bir nefes verip bütün ailede gözlerini gezdirdi.
En son kardeşlerinde duran gözleri kalbini sökmüştü.
Hepsi aynı şeyi düşünmüştü,
Anne, babalarını ve kardeşlerini...
Ateş ve Agâh dolan gözlerini saklamadan abilerine sarılmışlardı.
Olan olaylar 4 kardeşin arasında sır olarak kalmış, ne eşlerine ne de çocuklarına söylenmişti.
Arem olduğu yerde durup akan gözyaşlarını sildi. Herkes onlara anlamayarak bakıyordu.
Araf Bey Arem'in yanına gidip ona da sarıldı. "Geçecek abicim, herşey geçecek" dedi. Arem başını salladı.
Abisi dediyse geçecektir,
Çünkü abisi asla yalan söylemezdi, söylemezdi değil mi?
Araf Bey bütün aileye hitaben"ben biraz dinleneceğim, yemek yemiyeceğim. Aç değilim" demiş ve odasına çıkmıştı.
Yorgun hissediyordu, kardeşlerinin yüzüne bakarken utanmıştı.
Ya babası gibi olursa?
🍀
Asil saatlerdir beklediği ameliyathane kapısının önüne oturdu.
Dün doktor ile konuşur konuşmaz Umut ameliyat için hazırlanmış ve bu gün sabahta ameliyata alınmıştı.
Geçen 6 saatin sonunda ameliyathaneden yine hiç kimse çıkmamıştı ve Asil kendi kendini yiyordu.
Soymaya vakit bulamadığı kamuflajın cebinden saatler önce kapattığı telefonu alıp açtı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Özgürlük Umudu
Teen Fiction17 yaşında olan Umut gerçek ailesine, evine alışabilecek mi? Karşımda duran, gözlerimin karalığını aldığım adama çevirdim gözlerimi. Çok sert bakıyordu? Ben mi birşey yapmıştım bilmeden? Beni korkuttuğunu bilse böyle yapmaya devam eder miydi? Sert...