Özgürlük Umudu

30. Bölüm Tozlu Raflarda Saklanan Anılar

Keyifli okumalar dilerim 🫀

Bölüm şarkısı: Taladro / Özlemek  Cem Adrian, Birsen Tezer/ Beni Hatırladın mı?

____________________________________

“Belki de ben şimdiye kadar sahiden sevmenin ne olduğunu bilmiyordum.”

2 Nisan tarihinde öldürülen üstadın sözü...

Bir çocuğun avucunda yaşattığı kuş kadardı ömrüm, sevgi gördükçe bağlanıyordum yaşama. Ölümle burun buruna gelsem de o çocuk yaşatıyordu beni sanki.

O çocuk Özgür ve Arda'ydı.

Ben ise o kuş...

Dünya çocuklara verilmeliydi, o zaman görürdük nasıl olmalı bu lanet yer. O zaman görürdük Sevgi neydi...

O kadar masumdular ki saçlarına dokunurken bile korkuyordum incinirler diye.

Canımdı onlar benim...

"Umut, çok güzel olmuşsun nereye gidiyorsun?" dedi Arda, o da alışmıştı işte. Çocuktu bu bilir miydi kimin kötü olduğunu? "Bir abi var, onunla buluşmaya gidiyorum" dedim. Ardından aklıma gelen şeyle durup uyuyan Özgür'e baktım. "Eve küçük bir kedi getirsem nasıl olur sence?" dedim Arda'ya. Hevesle başını salladı "çok çok güzel olur Umut" dedi, sevinci oldukça özeldi.

Başımı sallayıp onu öperek odamdan çıktım. Özgür ve Arda şu anlık benimle kalıyorlardı ve bundan hiçbir şikayetim yoktu. Zaten haftalar sonra Isparta'ya taşınıyordum.

Asil abim izindeydi bu yüzden endişe duymadan istediğim yere gidebiliyordum. "abi, ben çıkıyorum. Özgür uyuyor Arda uyanık dikkat et lütfen. Seni çok seviyorum" dedim evden çıkarken. Asil abimin sesi mırıltı şekilde gelirken ben çoktan asansöre binmiştim.

Ahter ile bir geçmişim vardı, bu belliydi. O sahafın sahibi doğruyu söylüyorsa Ahter benim sevgilimdi. Umarım doğruyu söylüyordur...

Asansörün aynasından kendime baktığımda yüzümde bir gülümseme oluşmuştu, bu gün onun için giyinmiştim. Aylarca oturduğu yerden bıkmadan beni izleyen çocuk için giyinmiş, onun için hazırlanmıştım.

Üzerimde, önünde çiçekleri olan uzun beyaz bir elbise vardı ve mavi örme çanta takmıştım.

Bende numarası yoktu, onunla iletişime geçebilecek bir şey yoktu. Sadece iki gün önce ayrılmadan çantasına attığım sahafın adresi vardı. Bulmuş muydu adresi?

Aylarını bana harcayan çocuk, benim sevgilimdi. Beni hâlâ seviyordu, bunu anlamıştım. Peki ben onu seviyor muydum?

Ondan etkilenmiyorum desem yalan olurdu, boynundaki yara izi nasıl oldu bilmiyorum ama bu onun yakışıklılığından bir şey kaybettirmemişti.
Ahter çok güzeldi. Nergis severdim, ne zamandır seviyordum bilmiyorum ama Ahter biliyor olmalı.

Abimler hep Nergis korktuğumu söyler, bu normaldi çünkü parfümümün aromasında Nergis özü vardı.

Sitenin büyük bahcesinden çıktığımda hazırlanmaya başlamadan dakikalar önce çağırdığım taksiyi kapının önünde buldum. Beklemeden arka koltuğa oturdum. Taksi şoförüne gideceği yeri tarif edip telefonumu açtım.

Instagram hesabıma girip günler önce Ahter'i stalklamak için açtığım fake hesaba giriş yaptım. Ahter'e istek atmıştım ve ana sayfama düşen fotoğraf ile kabul ettiğini görmek beni mutlu etmişti.