Kanunsuzların Şehri

~12~

~Ertesi Gün~ 12.00

Hazan Gece'den:Saat öğlen on ikiye gelirken, hastaneden taburcu olmuştum. Dünden sonra, Poyraz'ı hiç görmemiştim, ne beni ne de fedailerimi aramamıştı. Hastanenin önünde ki lüks siyah arabaya bindikten sonra, tam Sanem arabaya binecekti ki Mert, Sanem'in önüne geçip binmesine engel oldu.

"Çekilsene önümden."
"Malesef, Sanem hanım kesin emir aldım Hazan hanım ile gelemezseniz."
"Ne?! Başlarım senin aldığın emire, benim arkadaşım yaralı ben arkadaşımın yanında olmayacağım da kim yanında olacak?"

Poyraz bey, görünürde yoktu ama emirleri herkes tarafından görülüyor ve hissediliyordu. Evin adresini Sanem'in öğrenmeyeceği konusunda ısrarcıydı. İçimden bir ses, 'seni koruyabilmek için yapıyor' diyince içimde ki sesi söküp atasım gelmişti. Sanem topuklu ayakkabısının topuklarını yere vurunca dikkatimi Sanem'e verdim.

"Gece, şu zorbalara bir şey söyle. Yaralısın kızım sen, koca evde tek başına ne yapacaksın? Doğru düzgün kolunu oynatamıyorsun bile."

Tam konuşmaya başlayacaktım ki, Mert'in konuşunca sustum.

"Hazan hanım, evde yalnız olmayacak Sanem hanım, her türlü bakımı ve ihtiyacı karşılanacak merak etmeyin."
"Kimse, benim arkadaşıma benden daha iyi bakamaz!"

Sanem'in içinde ki anne devreye girdi.

"Hazan hanım, lütfen arkadaşınıza bir şey söyler misiniz."

Ciğerlerime derin bir soluk çektikten sonra konuşmaya başladım.

"Sanem, yeterince yorgunum lütfen beni daha fazla yorma canım."
"Sana her kim bakacaksa ben ona güvenmiyorum, hem..."

Sanem bana yaklaştıktan sonra, fısıldayarak konuştu.

"Bu adamlar, mafya asla seni onlara emanet edemem."

Sanem, benden uzaklaşırken Mert ve Doğu'nun kötü bakışlarına maruz kalmıştı.

"Ayıp olmadı mı, Sanem hanım?"
"Yoo, olmuyor gangaster değil misiniz?"

Ovv, işte bunu beklemiyordum. Mert, Sanem'e cevap vermek için ağzını açmıştı ki araya girip bir kaosun başlamasına engel oldum.

"Olayı daha fazla uzatmasanız ve beni eve götürseniz, olmaz mı?"
"Gelmeyecek miyim?"
"Sanem, yanımda olup bana destek olmak istediğini biliyorum, bunun için sana minnettarım ama olmaz. Benim hayatım tehlikeye girdi, senin ki de benim yüzümden tehlikeye girsin istemiyorum. O yüzden gelmemen herkes için en iyisi. Lütfen alınma."

Benim, konuşmam ile Doğu ve Mert'in yüzlerini memnun bir tebessüm kaplarken, Sanem'in yüzü düşmüştü.

"Peki, öyle olsun."

Yaklaşıp, yanaklarımı öpünce bende onun yanaklarını öptüm.

"Bir şey olursa haber ver olur mu, seni seviyorum."
"Olur, haber veririm. Bende seni seviyorum."

Yolda ilerlerken Poyraz aklıma geldi. Söylediğimi yapmış ve karşıma çıkmamıştı.

~•~

Poyraz Gediz'den:Önümde ki dosyaları yere fırlattıktan sonra bağırdım.

"Bulacaksınız! Arabanın plakası yokmuş, kamera kayıtları silinmiş, umrumda değil o tetiği kim çekmiş bana bulacaksınız, bende o tetiği çeken parmağı yerinden söküp alacağım!"
"Anlaşıldı, efendim."
"Eğer, kimin yaptığını bulamazsanız sizde bir köşede kafanıza sıkın beni uğraştırmayın!"

Karşımda ki adamım kafasını sallayarak beni onayladıktan sonra, odadan çıktı. Adamın odadan çıkması ile eş zamanda, Pamir ve Giray içeri girdi.