Mysterious University By Inskyte ||✔ [PUBLISHED IN IMMAC PUBLISHING]

56

—CHAPTER 56

“HAPPY BIRTHDAY MS PRIMUS.”

“HAPPY BORN DAY MS PRIMUS.”

“HAPPY BORN DAY MS PRIMUS.”

“YIIIEE HAPPY BDAY MYSTEIN.”

wala akong paki alam sa mga pagbati nila sa‘kin kahit birthday kuman ngayon. Panagalang araw na ngayon simula ng nawala si alex. Simula ng mawala ang bestfriend ko.

Hindi kuna alam kung ano pa ang gagawin ko. Hindi ako makatulog kakaisip eh.

“ATTENTION TO ALL STUDENT PLEASE PROCCED TO YOUR ROOM.”

“AGAIN,  ATTENTION TO ALL STUDENT PLEASE PROCCED TO YOUR ROOM.”
dinig ko mula sa announcement room. Sumunod non ang malakas na sigaw na halos umalingaw ngaw kaya naman mabilis akong mapatakbo papunta don.

Pero laking gulat ko nalang dahil sa nakita ko.

Isang studyanteng puno ng kandila at tila ba wala ng mga mata at isang studyanteng wala ng diba..

I-ito ‘yong... Si Melody to ah? Bulong ko sa isip ko. Saka lumapit dito napakunot noo naman ako ng may napansin akong sulat mula sa kamay nito kaya naman kinuha ko ito at binuklat.

“Pinatay kuna sya para sa‘yu,  ngayon hulaan mo sino isusunod ko. Walang iba kundi si Alex. Meron kapang 15 minutes para mailigtas sya.. Nasa mysterious Island Primus.”

Halos maikuyom ko ang kamao ko dahil sa nabasa ko.

Putang*na lang!

“Mo-moy?”
Napatigil ako ng tawagin ako ni Sk.

“Not now Sk,  may mahalaga akong gagawin.”

“May gusto lang akong sabihin.”
Lumapit ko sa kanya.

“Babalik ako sk,  maya muna sabihin importante to.”
Saad ko saka tumakbo paalis.

Putang*na asan ba kasi ’yang Mysterious Island na ‘yan.

Birthday ko ngayon pero tila ba parang may kung anong di maganda ang mangyayari sa’kin.

Inikot ikot ko ang paningin ko ng makadating ako sa isang isla putang*na hindi ko alam kung ito naba ang M.I pero sana ito nanga.

“ALEX?!”

“BESSHHHH?!”

tawang ko sa pangalan nya baka sakaling sumagot.  Unti unti na akong kinakabahan.

Ayukong masira ang birthday ko. Ayukong may masamang bubungad sa‘kin.

Plsss alex,  paki usap naman sana ayos kalang. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kung sakaling mapahamak ka.

Nanatili akong kalmado hanggang sa mapansin ko ang isang lumang office na parang kasing laki ng science building namin kaya naman nagmadali akong pumasok don.

“ALEX?!”

“UMMMMM!!!!”

“ALEX?!”
mabilis kung banggit sa pangalan nya. Saka lumapit sa kan‘ya.

Niyakap ko ito,  ‘yong sarili nya sobrang dami ng dugo.

Sobrang maputla nadin sya.

”Pr-Primus? An-anong ginagawa mo dito?”

“Andito ako para iligtas ka. Paki usap Alex huwag mo‘kong iwan. Sorry?? Sorry kasi lang kita natagpuan.

Pilit kung inaalis ang mga tali sa katawan nya pero tila ba sobrang higpit ng pagkakatali dito. Kaya naman nahihirapan ako.