Mysterious University By Inskyte ||✔ [PUBLISHED IN IMMAC PUBLISHING]

59

MYSTERIOUS UNIVERSITY by Inskyte

Kahit umuulan.

Kahit sobrang lakas ng kulog andito ako nag huhukay para ako mismo ang maglibing sa kaibigan ko.

All this time hindi ko inisip na dito kami magkaka hiway na dito sya mawawalan ng buhay.

Hindi ko pinangarap to,  hindi ko pinangarap anh mawalan ng kaibigan dahil sa‘kin.

Matuloy akong naghukay, habang patuloy na umiiyak. Ang hirap!! Ang hirap kasi.. Akala ko... Akala ko pareho kaming makakalabas dito.. Na pareho kaming ligtas pero bakit ganito..

BAKIT?!!!!!

“GINAWA KO NAMAN ANG LAHAT DIBA!!!(SOB) GI-GINAWA KO ANG LAHAT PERO BAKIT GANITO PADIN.. SOBRANG MAHALAGA SA‘KIN ANG KAIBIGAN KO.. PERO BAKIT SYA PA ANG KINUHA NYO!! HUH??”

“BAKIT?? KAYA KO NAMAN IBUWIS ANG BUHAY KO. ANO PANH SILBI NG BUHAY KO KUNH NAWALA ANG KAIBIGAN KO.”

“PUTANGGGG*NA!!!”

yumakap ulit ako kay alex. Saka ko ito inilibing..

Saka ako tumayo. At bumalik sa M.U galit akonh bumalik. Pag nalaman ko kung sino ang kapated ni Vince ako na mismo papatay sa kanya. Ako na mismo kikitil ng buhay nya.

“HALLAA! ANONG NANYARI AYOS LANG BA SYA?!!”

“ANONG NANGYARI KAY PRIMUS? BA’T NG DAMI NYANG DUGO?!”

hindi ko pinansin ang mga bulungan sa paligid.

“Ms Primus? Anong nangyari sa‘yu? Napa away kaba?!”
Biglang tanong ni keil ng makalapit ito sa‘kin.

“Hindi,  nakipaglaru ako.”

“Nakipaglaru ka ba’t may mga pasa ka? Ayos kalang ba talaga?”
Tanong sa‘kin ni Dawn.

Tinignan ko sila. Mukhang mga walang alam sa mga nangyayari ang mga putang*na.

Hindi kuna ito pinansin at tuluyang umalis.

“Teka sandali Ms Primus?Birthday mo ngayon diba? Happy birthday nga pala.”
Napatigil ako sa sinabi ni Ken saka humarap sa kanya.

“Ito ang pinakaputang*nang birthday na pinagsisihan kung pinanganak ako.”
Walang gani sabi ko sana umalis at tumungo unit ni alex.

Gusto kung mahanap ang diary. Gusto kung malaman ang lahat ng mga nangyayari?

Pagkadating ko don hinanap ko kaagad ang diary. Sakto namang may bumagsak na libro kaya ko ito nakita.

Hindi ko alam , pero tila kinakabahan ako sa mga maari kung mabasa. Ang daming nakasulat pero mas naagaw ng attensyon ko ang sulat ni alex kaya binasa ko ito.

“First day of school ngayon ng kaibigan ko. Grabi walang pinagbago maangas padin sya. Hot at maganda pero tila ba parang kinalimutan nya na ako. Kaya naman gagawin ko ang lahat para galitin sya. Na miss ko talaga sobrang namiss ko ang kaibigan ko.” nagsimula na namang pumatak ang luha ko. Habang nakatitig sa diary.

“Second day ng school ng madinig kung balak patayin si primus kaya naman ko na mismo ang kumilos,  pinatay ko si Lyn at Zy. Kasama ko si ken kaya lang si ken ang napalo ni primus nong time na’yon. Alam ni ken na papatayin si Primus kaya naman dalawa kaming nag poprotekta sa kanya.”

Natigilan ako.
All this time pala ako ang inaalala nila. Ako padin pala ang inaalala nila para maligtas ko. Pero sya hindi ko sya nagawang iligtas.

“Best?!” pagsisimulang kung basahin ’yong pinakamahabang sulat.“Best malapit na birthday mo. Happy birthday nga pala. HAHAHA ang weird kasi.. Kasi pakiramdam ko hindi na ako aabot sa birthday mo. Pakiramdam ko kasi parang mamamatay na ako.. Bestt? Kung sali mang mawala ako gusto kulang sabihin na si Sk... Si sk ang gustong pamatay sa’yu kapated nya Si Vince.. Gustl ko sanang sabihin sa‘yu to. Pero alam kung masasaktan ka kasi alam kung mahal muna si Sk. Si sk din ang pumatay sa datinv press dito pati kay blythe..” halos sirain kuna ‘yong diary dahil sa nabasa ko.

Ang lalaking sinabi kung poprotektahan ko ay ang lalaking gusto akong patayin. Ang lalaking sandalan ko ay lalaking sya din pala ang magiging dahilan ng pagbagsak ko.

“Gusto kung makasama ka lagi,  pero hindi pwede.. Namiss kita lagi best gusto kita laging yakapin pero hindi pwede..nakakatawa nga eh at naiinis ako sa sarili ko. Sana nong una kang pumasok dito hindi na kita inaway sana niyakap nalang kita ng mahigpit.. I’m sorry.. I’m sorry kasi hindi ko matutupad ang pangako ko sa‘yu na sabay tayung aalis dito.”pinahid ko ’yong luha ko.

“Al-alex?!”
Bulong ko.

“Your my bestfriend,  kung mabubuhay ako ulit.. Ikaw ulit ang pipiliin kung maging kaibigan. Nagmamahal alex.”

Pinunit ko ‘yong diary. Lahat saka sinunog..

Sinabunutan ko ang buhok ko saka naupo sa kama.

Kaya ko paba to?

Kaya ko pabang harapin to?

Kaya ko pabang lumaban?

Sobrang nasasaktan na ako.

Tumayo ako saka inayos ang sarili ko. Gusto kung makausap si SK. Gusto ko syang patayin.

Nagmadali ako para tumungo sa office ng dean. Gusto kung malaman kung anong kinalaman nya dito ba’t nya ako ginawang press dito sa totoong dahilan.

Gusto kung—

“Yous Stuped Kyle!!! Ngayon alam mo bang hawak ni Vince si Primus? Baka patay na‘yon. At kapag nangyari ‘yon tapus na ang paghihigante natin. Napaghigante nyo na ang ama nyo ang kapated ko.”

Dinig ko.

Gag*

Putang*na .

Who the poh tah.

Kaya pala di matapos tapus tong lintik na problemang to dahil kapated pala ng dean ang ama nila Sk.

“Pagnamatay si Primus,  Isa ako sa papatay sa‘yu teto.”

“Tandaan mo Kyle,  ako ang dahilan ng pag bangon nyo. At kakalimutan kitang pamangkin kita naiinti—

“Matagal na kitang kinalimutan teto,  kinalimutan ko nadin si Vince.. Handa akong kalimutan lahat para sa taong mahal ko. Kung dati nagawa nyo akong utusan na patayin ang babaeng mahal ko ngayon hindi na. Handa akong lumaban ng patas para sa kanya. Ngayon pang nalaman kung patay na ang babaeng mahal ko ako mismo susunog sa university na ’to at ng matapos na lahat.”

(Boooggsshh)

Hindi ko alam kung anong kalabog ’yon.

“Wala kang kwenta,  tandaan mo kyle kung ikaw walang paki alan sa studyante dito si Primus meron.. At sigurado akong buhay padin ng mga studyante dito ang ililigtas nya kapalit ng buhay nya. Kung sakali mang buhay si primus at di mo sya mapatay... Ikaw at ang mga kaibigan mo ang mamamatay. Ngayon pagmakita mo sya  patayin mo naiintindihan mo ba huh?!

Naikuyom ko ang sarili ko dahil sa nadinig ko.

Siguro nga oras nadin para mamatay ako. Isa lang naman ang buhay ko eh t isang pamilya lang ang magluluksa pag nawala ako. Pero kung mawala ang mga studyante dito at buhay ako habang buhay na bangungut ito sa’kin.

Kahit na sabihin nating bawat pamilya ng nag aarl dito may 50 million na matatanggap.

Tumingin ako sa langit... Kung buhay ko ang kapalit para matigil ang lahat ng ito. Handa akong magparaya. Handa akong mamatay matahimik lang ang lahat.

Birthday ko.pero tila pinapatay ako ng kalungkutan.

Ngumiti ako ng mapait.

“Don’t worry best,  malapit nadin tayung magkita ulit. Pero sana sa langit din ako at hindi sa empyerno.”
Bulong ko.

Sa kabila ng pagiging matapang ko. Dito sa M.U lang pala ko mamamatay.

Ang hirap mapamahal sa tao. Kasi mas iisipin mo pa ‘yong kaligtasan nila kaisa sa buhay mo.

Mas mahalaga pa buhay nila kaisa sa‘yu.

Mas pipiliin mong mawala para lang sa mga taong mahal mo.

Tumalikod ako para kunin ang cellphone ko. Matagal kunang di ginamit ’yong gusto kulang makausap si kuya. May wifi naman dito eh.

Huminga ako ng malalim.

Iniisip ko ngayong araw nato ako pinanganak baka ngayong araw din ako mamatay.

At tanggap kuna.

___